王爵寫個帖子,又寫着一紙失狀。 州官見是同鄉,分外用情,即差快手李彪隨着王爵跟捕賊人,必要擒獲,方準銷牌。 王爵就央店家另僱了車伕,推了車子,別了店家,同公差三個人一起走路。 到了開河集上,王爵道:「我們帶了累堆物事,如何尋訪?不若尋一大店安下了,住定了身子,然後分頭緝探消息方好。 」李彪道:「相公極說得有理。 我們也不是一日訪得着的,訪不着,相公也去不成。 此間有個張善店極大,且把喪車停在裡頭,相公住起兩日來。 我們四下尋訪,訪得影響,我們回覆相公,方有些起倒。 」王爵道:「我正是這個意思。 」叫王惠吩咐車伕,竟把車子推入張善店內。 店主人出來接了,李彪吩咐道:「這位相公是州裡爺的鄉裡,護喪回去,有些公幹,要在此地方停住兩日。 你們店裡揀潔淨好房收拾兩間,我們歇宿,須要小心承值。 」店主張善見李彪是個公差,不敢怠慢,回言道:「小店在這集上,算是寬敞的。 相公們安心住幾日就是。 」一面擺出常例的酒飯來。 王爵自居上房另吃,王惠與李彪同吃。 吃過了,李彪道:「日色還早,小人去與集上一班做公的弟兄約會一聲,大家留心一訪。 」王爵道「正該如此,訪得着了,重重相謝。 」李彪道:「當得效勞。 」說罷自去了。 王爵心中悶悶不樂,問店主人道:「我要到街上閒步一回,沒個做伴,你與我同走走。 」張善道:「使得。 」王爵留箸王惠看守行李房臥,自己同了張善走出街上來。 在閙熱市裡擠了一番,王爵道:「可引我到幽靜處走走。 」張善道「來,來,有個幽靜好去處在那裡。 」王爵隨了張善在野地裡穿將去,走到一個所在,乃是個尼庵。 張善道:「這裡甚幽靜,裏邊有好尼姑,我們進去討杯茶兒吃吃。 」張善在前,王爵在後,走入庵裡。 只見一個尼僧在裡面踱將出來。 王爵一見,驚道:「世間有這般標緻的!」怎見得那尼僧標緻?尖尖發印,好眉目新剃光頭:窄窄緇袍,俏身軀雅裁稱體。 櫻桃樊素口,芬芳吐氣只看經:楊柳小蠻腰,裊娜逢人旋唱諾。 似是摩登女來生世,那怕老阿難不動心! 王爵看見尼姑,驚得蕩了三魂,飛了七魄。 固然尼姑生得大有顏色,亦是客邊人易得動火。 尼姑見有客來,趨路迎進拜茶。 王爵當面相對,一似雪獅子向火,酥了半邊,看看軟了,坐間未免將幾句風話撩他。 那尼姑也是見多識廣的,公然不拒。 王爵曉得可動,密懷有意。 一盞茶罷,作別起身。 同張善回到店中來。 暗地取銀一錠,藏在袖中,叮嚀王惠道:「我在此悶不過,出外去尋個樂地適興,晚間回不回來也不可知。 店家問時,只推不知。 你伴着公差好生看守行李。 」王惠道:「小人曉得,官人自便。 」 王爵撇了店家,回身重到那個庵中來。 尼姑出來見了,道:「相公方纔別得去,為何又來?」王爵道:「心裡捨不得師父美貌,再來相親一會。 」尼姑道「好說。 」王爵道:「敢問師父法號?」尼姑道:「小尼賤名真靜。 」王爵笑道「只怕樹欲靜而風不寧,便動動也不妨。 」尼姑道:「相公休得取笑。 」王爵道:「不是取笑,小生客邊得遇芳客,三生有幸。 若便是這樣去了,想也教人想殺了。 小生寓所煩雜,敢具白銀一錠,在此要賃一間閒房住幾晚,就領師父清誨,未知可否?」尼姑道:「閒房盡有,只是晚間不便,如何?」王爵笑道:「晚間賓主相陪,極是便的。 」尼姑也笑道:「好一個老臉皮的客人!」元來那尼姑是個經彈的班鳩,着實在行的,況見了白晃晃的一錠銀子,心下先自要了。 便伸手來接着銀子道:「相公果然不嫌此間窄陋,便住兩日去。 」王爵道:「方纔說要主人晚間相陪的。 」尼姑微笑道:「窮貨!誰說道叫你獨宿?」王爵大喜,彼此心照。 是夜就與真靜一處宿了,你貪我愛,顛鸞倒鳳,恣行淫樂,不在話下。 睡到次日天明,來到店中看看,打發差人李彪出去探訪,仍留王惠在店。 傍晚又到真靜處去了,兩下情濃,割扯不開。 王惠與李彪見他出去外邊歇宿,只說是在花柳人家,也不查他根腳。 店主人張善一發不幹他己事,只曉他不在店裡宿罷了。 第157頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《二刻拍案驚奇》
第157頁