原來秦國楨的夫人徐氏,就是徐懋功的裔孫女,極是賢淑,因此妻妾相得,後來各生貴子。 國楨與哥哥國模,俱以高官致仕。 盈盈常得入宮,謁見梅妃。 又常遣人往候羅素姑。 那羅素姑壽至百有餘歲,坐化而終。 此皆後話,不必再說。 且說梅妃當日朝見上皇過了,便要辭回上陽宮。 上皇道:「朕年已老,無人侍奉,得卿相敘,正好娛我晚景,如何還要到上陽宮去?」 梅妃道:「臣妾有翠華西閣得侍至尊,觸忌遭讒,自分永棄。 今以未死餘生,復覲天顏,已出望外。 至于侍奉左右,當更擇佳麗,以繼前寵,妾衰朽之質,自宣退避。 」 說罷,揮淚如雨。 上皇親手撫慰道:「向來與卿疏闊,實朕之過。 然珍珠投贈,未始無情,今當依仙師舊好從新之語,豈忍棄朕別居。 」 梅妃見上皇恁般眷顧,乃遵旨留興慶宮,與上皇同處。 正是:楊花已逐東風散,梅萼偏能留晚香。 上皇復得梅妃侍奉,甚可消遣暮年。 但每常念及楊妃慘死,不勝悲痛,前自蜀中回京,路過馬嵬,特命致祭,彼時便欲以禮改葬。 禮部侍郎李揆奏云:「昔日龍武將士,因誅楊國忠,故累及妃子,今欲改葬故妃,恐龍武將士疑懼生變。 」 上皇聞奏,暫止其事。 及回京後,密遣高力士潛往改葬,且密諭:若有貴妃所遺物件,可以取來。 高力士奉了密旨,至馬嵬驛西道之北坎下,潛起楊妃之屍移葬他處。 其肌膚已都銷盡,衣飾俱成灰土。 只有胸前紫羅香囊一枚,尚還完好。 那紫羅乃外國貢來冰絲所織,囊中又放著異香,故得不壞。 力士收藏過了。 又聞得有遺下錦褲襪一隻,在馬嵬山前一個老嫗錢媽媽處,遂以錢十千買之。 原來楊妃當日縊死於馬嵬驛中,匆匆掩埋。 車駕既發,眾驛卒俱至驛中打掃館舍。 其中有一姓錢的驛卒,于佛堂牆壁之下,拾得錦褲襪一隻。 知道是宮中嬪妃所遺,遂背着眾人,密自藏過,回家把與母親錢媽媽看。 那個媽媽見這褲襪上用五色錦繡成一對並頭合蒂的蓮花,光彩炫目,餘香猶在。 便道:「此必是那亡過的妃子娘娘所穿,這樣好東西,不容易見的哩!」正看間,恰有個鄰家的媽媽走過來閒話,因便大家把玩了一回。 於是傳說開了,就有那好事的人來借觀。 這個看了去,那個也要來看。 錢媽媽初時還肯取將出來與人瞧瞧,後來要看的人多了,他便索起錢鈔來。 越索得越多,越有人要看。 直索至百文一看,那媽媽獲錢幾及數萬,好不快活。 原來楊妃的褲襪,有名叫做藕履。 你道那藕履二字如何解?這因楊妃平日,最愛穿綉蓮褲襪,天子常戲語之云:「你的褲襪上,正直綉着蓮花,若不是蓮花,何故內中有此自藕?」 楊妃因此自名其衤誇襪為藕履。 不想身死之後,遺下一隻于驛庭,為眾人這所爭看,到作成那錢媽媽着實得利。 後來劉禹錫作「馬嵬行」,也說及那遺襪之事。 道是:履綦無復有,文組光來滅。 不見岩畔人,空見凌波襪。 郵草愛蹤跡,私手解囗結。 傳看千萬眼,縷絶香不絶。 又有人說,那遺襪畢竟有時消毀,不能長留于世,亦殊不足看。 有詩云:錦襪傳觀只一時,凌波今日有誰知?不如西子留遺蹟,人到靈岩便系思。 當下高力士聞遺襪在錢媽媽處,將錢來買。 錢媽媽不敢不與。 力士把這錦褲襪與那紫羅香囊,一併獻與上皇履旨。 上皇見了這二物,嗟悼不已,即命宮人藏好,閒時念及,常取來觀看嘆惜。 梅妃欲排遣聖懷,令高力士訪求舊日那梨園子弟來應承。 一夕,上皇乘月登勤政樓,憑欄眺望,煙雲滿目,追思昔日此樓中盛事,恍如隔世,不覺愴然,因抗聲而歌道:庭前琪樹已堪攀,塞外徵人殊未還。 歌未竟,只聞得遠遠地亦有歌唱之聲。 上皇靜聽良久,雖聽不出他唱些什麼,卻覺得音聲清亮,回顧左右道:「此歌者莫非也是梨園舊人麼?」 高力士奏道:「此或是民間男婦偶然歌唱,未必便是梨園舊人。 昨聞黃幡綽已病故,梨園舊人供禦的,亦漸稀少了。 」 上皇聞奏,愈覺愴然道:「朕近日所作雨淋鈴曲,幡綽唱來最好,今不可得聞矣!」時李謨、張野狐二人侍側,力士團奏言此二人的技藝,亦不亞於幡綽。 上皇遂命野狐,將雨淋鈴曲奏來,李謨可吹笛和之。 二人領旨,野狐頓開喉嚨唱將起來,李謨即將仙翁所贈短笛相和,音聲清徹,真個如怨如慕,如泣如訴,足使近聽增悲,遠聞興慨。 看官,你道那雨淋鈴曲,為何而作?當時上皇自成都起駕回京,路途之間,思念楊妃,滿腔愁緒。 至斜谷口值連雨經旬,車駕過棧道,雨中聞車上鈴聲,隔山相應,其聲甚覺淒涼,因顧黃幡綽道:「你聽這鈴聲何如?朕愁耳聽來,甚是不堪。 」 幡綽便插科聽道:「這鈴兒大不敬,當治罪。 」 上皇道:「你又來作戲了,鈴聲如何是不敬?」 幡綽道:「鈴聲如話,臣獨解之,但不敢奏聞。 」 上皇曉得他是戲言,便道:「汝儘管說來,朕不罪汝。 」 幡綽道:「臣細聽其聲,明明說道三郎郎當,三郎郎當,豈非大不敬?」 上皇聞言,不覺失笑,於是采其聲,為雨淋鈴曲,以自寫其郎當之意。 正是:雨聲鈴響本淒涼,愁耳聽來更斷腸。 嘆息馬嵬人已杳,三郎空自怨郎當。 次日,上皇與梅妃閒話,談及歸途中聞鈴聲而興感的事,因道:「朕那時正心緒作惡,忽得小蓬瀛之信,頓開愁緒。 」 梅妃道:「妾聞上皇正下誥訪求,妾身乃知聖心不棄舊人,銜恩無地。 」 正說間,內侍傳到肅宗的表章,為欲請命赦宥兩個降賊的朝官。 正是:欲屈皋陶法,願施堯帝仁。 未知後事如何,且聽下回分解。 第310頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《隋唐演義》
第310頁