元封四年,關東流民二百萬口,無名數者四十萬,公卿議欲請徙流民于邊以-之。 上以為慶老謹,不能與其議,乃賜丞相告歸,而案御史大夫以下議為請者。 慶慚不任職,上書曰:「臣幸得待罪丞相,疲駑無以輔治。 城郭倉廩空虛,民多流亡,罪當伏斧質,上不忍致法。 願歸丞相侯印,乞骸骨歸,避賢者路。 」 上報曰:「間者,河水滔陸,氾濫十餘郡,堤防勤勞,弗能堙塞,朕甚憂之。 是故巡方州,禮嵩岳,通八神,以合宣房。 濟淮、江,歷山濱海,問百年民所疾苦。 惟吏多私,徵求無已,去者便,居者擾,故為流民法,以禁重賦。 乃者封泰山,皇天嘉況,神物並見。 朕方答氣應,未能承意,是以切比閭裡,知吏堅邪。 委任有司,然則官曠民愁,盜賊公行。 往車覲明堂,赦殊死,無禁錮,咸自新,與更始。 今流民愈多,計文不改,君不繩責長吏,而請以興徙四十萬口,搖蕩百姓,孤-幼年未滿十歲,無罪而坐率,朕失望焉。 今君上書言倉庫城郭不充實,民多貧,盜賊眾,請入粟為庶人。 夫懷知民貧而請益賦,動危之而辭位,欲安歸難乎?君其反室!」 慶素質,見詔報「反室」,自以為得許,欲上印綬。 掾史以為見責甚深,而終以反室者,醜惡之辭也。 或勸慶宜引決。 慶甚懼,不知所出,遂復起視事。 慶為丞相,文深審謹,天他大略。 後三歲余薨,謚曰恬侯。 中子德,慶愛之。 上以德嗣,後為太常,坐法免,國除。 慶方為丞相時,諸子孫為小吏至二千石者十三人。 及慶死後,稍以罪去,孝謹衰矣。 衛綰,代人陵人也,以戲車為郎,事文帝,功次遷中郎將,醇謹無它。 孝景為太子時,召上左右飲,而綰稱病不行。 文帝且崩時,屬孝景曰:「綰長者,善遇之。 」及景帝立,歲余,不孰何綰,綰日以謹力。 景帝幸上林,詔中郎將參乘,還而問曰:「君知所以得參乘乎?」綰曰:「臣代戲車士,幸得功次遷,待罪中郎將,不知也。 」 上問曰:「吾為太子時召君,君不肯來,何也?」對曰:「死罪,病。 」上賜之劍,綰曰:「先帝賜臣劍凡六,不敢奉詔。 」上曰:「劍,人之所施易,獨至今乎?」綰曰:「具在。 」上使取六劍,劍常盛,未嘗服也。 郎官有譴,常蒙其罪,不與它將爭;有功,常讓它將。 上以為廉,忠實無它腸,乃拜綰為河間王太傅。 吳、楚反,詔綰為將,將河間兵擊吳、楚有功,拜為中尉。 三歲,以軍功封綰為建陵侯。 明年,上廢太子,誅慄卿之屬。 上以綰為長者,不忍,乃賜綰告歸,而使郅都治捕慄氏。 既已,上立膠東王為太子,召綰拜為太子太傅,遷為御史大夫。 五歲,代桃侯舍為丞相,朝奏事如職所奏。 然自初宦以至相,終無可言。 上以為惇厚可相少主,尊寵之,賞賜甚多。 為丞相三歲,景帝崩,武帝立。 建元中,丞相以景帝病時諸官囚多坐不辜者,而君不任職,免之。 後薨,謚曰哀侯。 子信嗣,坐酎金,國除。 直不疑,南陽人也。 為郎,事文帝。 其同舍有告歸,誤持其同舍郎金去。 已而同舍郎覺,亡意人疑,不疑謝有之,買金償。 後告歸者至而歸金,亡金郎大慚,以此稱為長者。 稍遷至中大夫。 朝,廷見,人或毀不疑曰:「不疑狀貌甚美,然特毋奈其善盜嫂何也!」不疑聞,曰:「我乃無兄。 」然終不自明也。 吳、楚反時,不疑以二千石將擊之。 景帝后元年,拜為御史大夫。 天子修吳、楚時功,封不疑為塞侯。 武帝即位,與丞相綰俱以過免。 不疑學《老子》言。 其所臨,為官如故,唯恐人之知其為吏跡也。 不好立名,稱為長者。 薨,謚曰信侯。 傳子至孫彭祖,坐酎金,國除。 周仁,其先任城人也。 以E763見。 景帝為太子時,為舍人,積功遷至太中大夫。 景帝初立,拜仁為郎中令。 仁為人陰重不泄。 常衣弊補衣溺褲,故為不潔清,以是得幸,入臥內。 于後宮秘戲,仁常在旁,終無所言。 上時問人,仁曰:「上自察之。 」然亦無所毀,如此。 景帝再自幸其家。 家徙陽陵。 上所賜甚多,然終常讓,不敢受也。 諸侯群臣賂遺,終無所受。 武帝立,為先帝臣重之。 仁乃病免,以二千石祿歸老,子孫咸至大官。 張歐字叔,高祖功臣安丘侯說少子也。 歐孝文時以治刑名侍太子,然其人長者。 景帝時尊重,常為九卿。 至武帝元朔中,代韓安國為御史大夫。 毆為吏,未嘗言按人,-以誠長者處官。 官屬以為長者,亦不敢大欺。 上具獄事,有可卻,卻之;不可者,不得已,為涕泣,面而封之。 其愛人如此。 老篤,請免,天子亦寵以上大夫祿,歸老于家。 家陽陵。 子孫咸至大官。 贊曰:仲尼有言「君子欲訥於言而敏於行」,其萬石君、建陵侯、塞侯、張叔之謂與?是以其教不肅而成,不嚴而治。 至石建之浣衣,周仁為垢污,君子譏之。 卷四十七 文三王傳第十七 孝文皇帝四男:竇皇后生孝景帝、梁孝王武,諸姬生代孝王參、梁懷王揖。 梁孝王武以孝文二年與太原王參、梁王揖同日立。 武為代王,四年徙為淮陽王,十二年徙梁,自初王通歷已十一年矣。 孝王十四年,入朝。 十七年、十八年,比年入朝,留。 其明年,乃之國。 二十一年,入朝。 二十二年,文帝崩。 二十四年,入朝。 二十五年,復入朝。 是時,上未置太子,與孝王宴飲,從容言曰:「千秋萬歲後傳于王。 」王辭謝。 雖知非至言,然心內喜。 太后亦然。 第196頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《漢書》
第196頁