二十七年春,索虜寇豫州,太祖因此欲開定河、洛。 其秋,以義恭總統群帥,出鎮彭城,解國子祭酒。 虜遂深入,徑至瓜步,義恭與世祖閉彭城自守。 二十八年春,虜退走,自彭城北過,義恭震懼不敢追。 其日,民有告:「虜驅廣陵民萬餘口,夕應宿安王陂,去城數十里。 今追之,可悉得。 」諸將並請,義恭又禁不許。 經宿,太祖遣驛至,使悉力急追。 義恭乃遣鎮軍司馬檀和之向蕭城。 虜先已聞知,乃盡殺所驅廣陵民,輕騎引去。 初,虜深入,上慮義恭不能固彭城,備加誡敕。 義恭答曰:「臣未能臨瀚海,濟居延,庶免劉仲奔逃之恥。 」及虜至,義恭果走,賴眾議得停,事在《張暢傳》。 降義恭號驃騎將軍、開府儀同三司,余悉如故。 魯郡孔子舊庭有柏樹二十四株,經歷漢、晉,其大連抱。 有二株先折倒,士人崇敬,莫之敢犯,義恭悉遣人伐取,父老莫不嘆息。 又以本官領南兗州刺史,增督南兗、豫、徐、兗、青、冀、司、雍、秦、幽、並十一州諸軍事,並前十三州,移鎮盱眙。 修治館宇,擬制東城。 二十九年冬,還朝,上以禦所乘蒼鷹船上迎之。 遭太妃憂,改授大將軍、都督揚、南徐二州諸軍事、南徐州刺史,持節、侍中、錄尚書、太子太傅如故。 還鎮東府。 辭侍中,未拜。 值元兇肆逆,其日劭召義恭。 先是,詔召太子及諸王,各有常人,慮有詐妄致害者。 至是義恭求常所遣傳詔,劭遣之而後入。 義恭請罷兵,凡府內兵仗,並送還台。 進位太保,進督會州諸軍事,服侍中服,又領大宗師。 世祖入討,劭疑義恭有異志,使入住尚書下省,分諸子並住神虎門外侍中下省。 劭聞世祖已次近路,欲悉力逆之,決戰中道。 義恭慮世祖船乘陋小,劭豕突中流,容能為患,乃進說曰:「割棄南岸,柵斷石頭,此先朝舊法;以逸待勞,不憂不破也。 」劭從之。 世祖前鋒至新亭,劭挾義恭出戰,恆錄在左右,故不能自拔。 戰敗,使義恭於東堂簡將。 義恭先使人具船于東冶渚,因單馬南奔。 始濟淮,追騎已至北岸,僅然得免。 劭大怒,遣始興王浚就西省殺義恭十二子。 世祖時在新林浦,義恭既至,上表勸世祖即位,曰:「臣聞治亂無兆,倚伏相因,乾靈降禍,二凶極逆,深酷巨痛,終古未有。 陛下忠孝自天,赫然電發,投袂泣血,四海順軌,是以諸侯雲赴,數均八百;義奮之旅,其會如林。 神祚明德,有所底止,而沖居或躍,未登天祚,非所以嚴重宗社,紹延七百。 昔張武抗辭,代王順請;耿純陳款,光武正位。 況今罪逆無親,惡盈釁滿,阻兵安忍,戮善崇奸,履地戴天,畢命俄頃;宜早定尊號,以固社稷。 景平之季,實惟樂推,王室之亂,天命有在,故抱拜兆于壓璧,赤龍表於霄征。 伏惟大明無私,遠存家國七廟之靈,近哀黔首荼炭之切,時陟帝祚,永慰群心。 臣負釁嬰罰,偷生人壤,幸及寬政,待罪有司,敢以漏刻視息,披露肝膽。 」世祖即祚,授使持節、侍中、都督揚、南徐二州諸軍事、太尉、錄尚書六條事、南徐、徐二州刺史,給鼓吹一部,班劍二十人;又假黃鉞。 事寧,進位太傅,領大司馬,增班劍為三十人。 以在籓所服玉環大綬賜之。 增封二千戶。 上不欲致禮太傅,諷有司奏曰:「聖旨謙光,尊師重道,欲致拜太傅,斯誠弘茲遠風,敦闡盛則。 然周之師保,實稱三吏,晉因于魏,特加其禮。 帝道嚴極,既有常尊,考之史載,未見茲典。 故卞壺、孫楚並謂人君無降尊之義。 遠稽聖典,近即群心,臣等參議謂不應有加拜之禮。 」詔曰:「暗薄纂統,實憑師範,思盡虔恭,以承道訓。 所奏稽諸往代,謂無拜禮,據文既明,便從所執。 」世祖立太子,東宮文案,使先經義恭。 孝建元年,南郡王義宣、臧質、魯爽等反,加黃鉞,白直百人入六門。 事平,以臧質七百里馬賜義恭,又增封二千戶。 世祖以義宣亂逆,由於強盛,至是欲削弱王侯。 義恭希旨,乃上表省錄尚書,曰:「臣聞天地設位,三極同序,皇王化則,九官咸事。 時亮之績,昭于《虞典》;論道之風,宣于周載。 台輔之設,坐調陰陽,元、凱之置,起厘百揆。 所以欒針矢言,侵官是誡;陳平抗辭,匪職罔答。 漢承秦後,庶僚稍改。 爵因時變,任與世移,總錄之制,本非舊體,列代相沿,茲仍未革。 今皇家中造,事遵前文,宜憲章先代,證文古則,停省條錄,以依昔典。 使物競思存,人懷勤壹,則名實靡愆,庸節必紀。 臣謬典國重,虛荷崇位,興替宜知,敢不輸盡。 」上從其議。 又與驃騎大將軍竟陵王誕奏曰:「臣聞佾懸有數,等級異儀,佩笏有制,卑高殊序。 斯蓋上哲之洪謨,范世之明訓。 而時至彌流,物無不弊,僭侈由俗,軌度非古。 晉代東徙,舊法淪落,侯牧典章,稍與事廣,名實一差,難以卒變,章服崇濫,多歷年所。 今樞機更造,皇風載新,耗弊未充,百用思約,宜備品式之律,以定損厭之條。 臣等地居枝昵,位參台輔,遵正之首,請以爵先;致貶之端,宜從戚始。 輒因暇日,共參愚懷,應加省易,謹陳九事。 雖懼匪衷,庶竭微款。 伏願陛下聽覽之餘,薄垂昭納,則上下相安,表裡和穆矣。 」詔付外詳。 有司奏曰: 車服以庸,《虞書》茂典;名器慎假,《春秋》明誡。 是以尚方所制,漢有嚴律,諸侯竊服,雖親必罪。 降于頃世,下僭滋極。 器服裝飾,樂舞音容,通於王公,達于眾庶。 上下無辨,民志靡壹。 義恭所陳,實允禮度。 九條之格,猶有未盡,謹共附益,凡二十四條: 第340頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《宋書》
第340頁