明年,致仕,拜光祿大夫。 歸老在家,手不釋卷,博學多通,特精《三禮》。 謹于奉公,常手抄書籍。 二十八年,卒,時年八十三。 史臣曰:選賢于野,則治身業弘;求士子朝,則飾智風起。 《六經》奧遠,方軌之正路;百家淺末,捷至之偏道。 漢世登士,閭黨為先,崇本務學,不尚浮詭,然後可以俯拾青組,顧蔑籝金。 於是人厲從師之志,家競專門之術,藝重當時,所居一旦成市,黌舍暫啟,著錄或至萬人。 是故仕以學成,身由義立。 自魏氏膺命,主愛彫蟲,家棄章句,人重異術。 又選賢進士,不本鄉閭,銓衡之寄,任歸台閣。 以一人之耳目,究山川之險情,賢否臆斷,萬不值一。 由是仕憑藉譽,學非為己,崇詭遇之巧速,鄙稅駕之遲難,士自此委笥植《經》,各從所務,早往晏退,以取世資。 庠序黌校之士,傳經聚徒之業,自黃初至于晉末,百餘年中,儒教盡矣。 高祖受命,議創國學,宮車早晏,道未及行。 迄于元嘉,甫獲克就,雅風盛烈,未及曩時,而濟濟焉,頗有前王之遺典。 天子鸞旗警蹕,清道而臨學館,儲後冕旒黼黻,北面而禮先師,後生所不嘗聞,黃髮未之前睹,亦一代之盛也。 臧燾、徐廣、傅隆、裴松之、何承天、雷次宗,並服膺聖哲,不為雅俗推移,立名于世,宜矣。 潁川庾蔚之、雁門周野王、汝南周王子、河內向琰、會稽賀道養,皆托志經書,見稱于後學。 蔚之略解《禮記》,並注賀循《喪服》,行于世雲。 列傳第十六 謝瞻 孔琳之 謝瞻,字宣遠,一名檐,字通遠,陳郡陽夏人,衛將軍晦第三兄也。 年六歲,能屬文,為《紫石英贊》、《果然詩》,當時才士,莫不嘆異。 初為桓偉安西參軍,楚台秘書郎。 瞻幼孤,叔母劉撫養有恩紀,兄弟事之,同於至親。 劉弟柳為吳郡,將姊俱行,瞻不能違,解職隨從,為柳建威長史。 尋為高祖鎮軍、琅邪王大司馬參軍,轉主簿,安成相,中書侍郎,宋國中書、黃門侍郎,相國從事中郎。 弟晦時為宋台右衛,權遇已重,于彭城還都迎家,賓客輻輳,門巷填咽。 時瞻在家,驚駭謂晦曰:「汝名位未多,而人歸趣乃爾。 吾家以素退為業,不願幹預時事,交遊不過親朋,而汝遂勢傾朝野,此豈門戶之福邪?」乃籬隔門庭,曰:「吾不忍見此。 」及還彭城,言于高祖曰:「臣本素士,父、祖位不過二千石。 弟年始三十,志用凡近,榮冠台府,位任顯密,福過災生,其應無遠。 特乞降黜,以保衰門。 」前後屢陳。 高祖以瞻為吳興郡,又自陳請,乃為豫章太守。 晦或以朝廷密事語瞻,瞻輒向親舊陳說,以為笑戲,以絶其言。 晦遂建佐命之功,任寄隆重,瞻愈憂懼。 永初二年,在郡遇疾,不肯自治,幸于不永。 晦聞疾奔往,瞻見之,曰:「汝為國大臣,又總戎重,萬里遠出,必生疑謗。 」時果有訴告晦反者。 瞻疾篤還都,高祖以晦禁旅,不得出宿,使瞻居于晉南郡公主婿羊賁故第,在領軍府東門。 瞻曰:「吾有先人弊廬,何為于此!」臨終,遣晦書曰:「吾得啟體幸全,歸骨山足,亦何所多恨。 弟思自勉厲,為國為家。 」遂卒,時年三十五。 瞻善於文章,辭采之美,與族叔混、族弟靈運相抗。 靈運父瑛,無才能。 為秘書郎,早年而亡。 靈運好臧否人物,混患之,欲加裁折,未有方也。 謂瞻曰:「非汝莫能。 」乃與晦、曜、弘微等共遊戲,使瞻與靈運共車;靈運登車,便商較人物,瞻謂之曰:「秘書早亡,談者亦互有同異。 」靈運默然,言論自此衰止。 弟晙,字宣鏡,幼有殊行。 年數歲,所生母郭氏,久嬰痼疾,晨昏溫清,嘗藥捧膳,不闕一時,勤容慼顏,未嘗暫改。 恐仆役營疾懈倦,躬自執勞。 母為病畏驚,微踐過甚,一家尊卑,感爵至性,咸納屢而行,屏氣而語,如此者十餘年。 初為州主簿,中軍行參軍,太子舍人,俄遷秘書丞。 自以兄居權貴,己蒙超擢,固辭不就。 徐羡之請為司空長史,黃門郎。 元嘉三年,從坐伏誅,時年三十一。 有詔宥其子世平,又早卒,無後。 第319頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《宋書》
第319頁