曲瓊垂翡翠,斜月到罘罳。 委墜金釭燼,闌珊玉局棋。 話窮猶注睇,歌罷尚持頤。 晻暖遙相屬,氛氳積所思。 秦蛾卷衣晚,胡雁度雲遲。 上郡歸來夢,那知錦字詩。 卷582_33 【寄渚宮遺民弘裡生】 溫庭筠 柳弱湖堤曲,籬疏水巷深。 酒闌初促席,歌罷欲分襟。 波月欺華燭,汀雲潤故琴。 鏡清花並蒂,床冷簟連心。 荷疊平橋暗,萍稀敗舫沉。 城頭五通鼓,窗外萬家砧。 異縣魚投浪,當年鳥共林。 八行香未滅,千里夢難尋。 未肯睽良願,空期嗣好音。 他時因詠作,猶得比南金。 卷582_34 【春盡與友人入裴氏林探漁竿】 溫庭筠 一徑互紆直,茅棘亦已繁。 晴陽入荒竹,曖曖和春園。 倚杖息慚倦,徘徊戀微暄。 歷尋嬋娟節,剪破蒼筤根。 地閉修莖孤,林振餘籜翻。 適心在所好,非必尋湘沅。 卷582_35 【春日】 溫庭筠 問君何所思,迢遞艷陽時。 門靜人歸晚,牆高蝶過遲。 一雙青瑣燕,千萬綠楊絲。 屏上吳山遠,樓中朔管悲。 寶書無寄處,香轂有來期。 草色將林彩,相添入黛眉。 卷582_36 【洛陽】 溫庭筠 鞏樹先春雪滿枝,上陽宮柳囀黃鸝。 桓譚未便忘西笑,豈為長安有鳳池。 卷582_37 【題賀知章故居疊韻作】 溫庭筠 廢砌翳薜荔,枯湖無菰蒲。 老媼飽藁草,愚儒輸逋租。 卷582_38 【雨中與李先生期垂釣先後相失,因作疊韻】 溫庭筠 隔石覓屐跡,西溪迷鷄啼。 小鳥擾曉沼,犁泥齊低畦。 卷五百八十三 卷583_1 【春日雨】 溫庭筠 細雨濛濛入絳紗,湖亭寒食孟珠家。 南朝漫自稱流品,宮體何曾為杏花。 卷583_2 【細雨】 溫庭筠 憑軒望秋雨,涼入暑衣清。 極目鳥頻沒,片時雲復輕。 沼萍開更斂,山葉動還鳴。 楚客秋江上,蕭蕭故國情。 卷583_3 【秋雨】 溫庭筠 雲滿鳥行滅,池涼龍氣腥。 斜飄看棋簟,疏灑望山亭。 細響鳴林葉,圓文破沼萍。 秋陰杳無際,平野但冥冥。 卷583_4 【春初對暮雨】 溫庭筠 淅瀝生叢筱,空濛泫網軒。 暝姿看遠樹,春意入塵根。 點細飄風急,聲輕入夜繁。 雀喧爭槿樹,人靜出蔬園。 瓦濕光先起,房深影易昏。 不應江上草,相與滯王孫。 卷583_5 【雪二首】 溫庭筠 硯水池先凍,窗風酒易消。 鴉聲出山郭,人跡過村橋。 稍急方縈轉,才深未寂寥。 細光穿暗隙,輕白駐寒條。 草靜封還折,松欹墮復搖。 謝莊今病眼,無意坐通宵。 羸驂出更慵,林寺已疏鐘。 踏緊寒聲澀,飛交細點重。 圃斜人過跡,階靜鳥行蹤。 寂寞梁鴻病,誰人代夜舂。 卷583_6 【送人遊淮海(一作宿友人池)】 溫庭筠 背檣燈色暗,宿客夢初成。 半夜竹窗雨,滿池荷葉聲。 簟涼秋閤思,木落故山情。 明發又愁起,桂花溪水清。 卷583_7 【原隰荑綠柳】 溫庭筠 迥野韶光早,晴川柳滿堤。 拂塵生嫩綠,披雪見柔荑。 碧玉牙猶短,黃金縷未齊。 腰肢弄寒吹,眉意入春閨。 預恐狂夫折,迎牽逸客迷。 新鶯將出谷,應借一枝棲。 卷583_8 【宿秦生山齋】 溫庭筠 衡巫路不同,結室在東峰。 歲晚得支遁,夜寒逢戴顒。 龕燈落葉寺,山雪隔林鐘。 行解無由發,曹溪欲施舂。 卷583_9 【贈楚雲上人】 溫庭筠 松根滿苔石,盡日閉禪關。 有伴年年月,無家處處山。 煙波五湖遠,瓶屨一身閒。 岳寺蕙蘭晚,幾時幽鳥還。 卷583_10 【宿白蓋峰寺寄僧】 溫庭筠 山房霜氣晴,一宿遂平生。 閤上見林影,月中聞澗聲。 佛燈銷永夜,僧磬徹寒更。 不學何居士,焚香為宦情。 卷583_11 【送僧東遊】 溫庭筠 師歸舊山去,此別已淒然。 燈影秋江寺,篷聲夜雨船。 鷗飛吳市外,麟臥晉陵前。 若到東林社,誰人更問禪。 卷583_12 【盤石寺留別成公】 溫庭筠 槲葉蕭蕭帶葦風,寺前歸客別支公。 三秋岸雪花初白, 一夜林霜葉盡紅。 山疊楚天雲壓塞,浪遙吳苑水連空。 悠然旅榜頻迴首,無復松窗半偈同。 卷583_13 【題中南佛塔寺】 溫庭筠 鳴泉隔翠微,千里到柴扉。 地勝人無慾,林昏虎有威。 澗苔侵客屨,山雪入禪衣。 桂樹芳陰在,還期歲晏歸。 卷583_14 【馬嵬佛寺】 溫庭筠 荒鷄夜唱戰塵深,五鼓雕輿過上林。 才信傾城是真語, 直教塗地始甘心。 兩重秦苑成千里,一炷胡香抵萬金。 曼倩死來無絶藝,後人誰肯惜青禽。 卷583_15 【清涼寺】 溫庭筠 黃花紅樹謝芳蹊,宮殿參差黛巘西。 詩閤曉窗藏雪嶺, 畫堂秋水接藍溪。 松飄晚吹摐金鐸,竹蔭寒苔上石梯。 妙跡奇名竟何在,下方煙暝草萋萋。 卷583_16 【贈盧長史】 溫庭筠 移病欲成隱,扁舟歸舊居。 地深新事少,官散故交疏。 道直更無侶,家貧唯有書。 東門煙水夢,非獨為鱸魚。 卷583_17 【秋日旅舍寄義山李侍禦】 溫庭筠 一水悠悠隔渭城,渭城風物近柴荊。 寒蛩乍響催機杼, 旅雁初來憶弟兄。 自為林泉牽曉夢,不關砧杵報秋聲。 子虛何處堪消渴,試向文園問長卿。 卷583_18 【晚坐寄友人】 溫庭筠 九枝燈在瑣窗空,希逸無聊恨不同。 曉夢未離金夾膝, 早寒先到石屏風。 遺簪可惜三秋白,蠟燭猶殘一寸紅。 應卷鰕簾看皓齒,鏡中惆悵見梧桐。 卷583_19 【送渤海王子歸本國】 溫庭筠 疆理雖重海,車書本一家。 盛勛歸舊國,佳句在中華。 定界分秋漲,開帆到曙霞。 九門風月好,迴首是天涯。 卷583_20 【送北陽袁明府】 溫庭筠 第165頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 五》
第165頁