fT睇呈巧笑,惠音激淒清。 此願良未果,永懷空如酲。 卷328_4 【雜言和常州李員外副使春日戲題十首】 權德輿 隨風柳絮輕,映日杏花明。 無奈花深處,流鶯三數聲。 蘭橈畫舸轉花塘,水映風搖路漸香。 任興不知行近遠,更憐微月照鳴榔。 檐前曉色驚雙燕,戶外春風舞百花。 粉署可憐閒對此,唯令碧玉泛流霞。 枕上覺,窗外曉。 怯朝光,驚曙鳥。 花墜露,滿芳沼。 柳如絲,風裊裊。 佳期遠,相見少。 試一望,魂杳渺。 閒庭無事,獨步春輝。 韶光滿目,落蕊盈衣。 芳樹交柯, 文禽並飛。 婉彼君子,悵然有違。 對酒不飲,橫琴不揮。 不揮者何,知音誠稀。 江春好游衍,處處芳菲積。 彩舫入花津,香車依柳陌。 綠楊煙裊裊,紅蕊鶯寂寂。 如何愁思人,獨與風光隔。 曙月漸到窗前,移尊更就芳筵。 輕吹乍搖蘭燭, 春光暗入花鈿。 絲竹偏宜靜夜,綺羅共占韶年。 不遣通宵盡醉,定知辜負風煙。 露洗百花新,簾開月照人。 綠窗銷暗燭,蘭徑掃清塵。 雙燕頻驚夢,三桃競報春。 相思寂不語,珠淚灑紅巾。 雨歇風輕一院香,紅芳綠草接東牆。 春衣試出當軒立,定被鄰家暗斷腸。 春風半,春光遍。 柳如絲,花似霰。 歸心勞夢寐, 遠目傷游眄。 可惜長安無限春,年年空向江南見。 卷328_5 【相思曲(一作長相思)】 權德輿 少小別潘郎,嬌羞倚畫堂。 有時裁尺素,無事約殘黃。 鵲語臨妝鏡,花飛落綉床。 相思不解說,明月照空房。 卷328_6 【古樂府】 權德輿 風光澹蕩百花吐,樓上朝朝學歌舞。 身年二八婿侍中, 幼妹承恩兄尚主。 綠窗珠箔綉鴛鴦,侍婢先焚百和香。 鶯啼日出不知曙,寂寂羅幃春夢長。 卷328_7 【渡江秋怨二首】 權德輿 秋江平,秋月明,孤舟獨夜萬里情。 萬里情,相思遠, 人不見兮淚滿眼。 渡秋江兮渺然,望秋月兮嬋娟。 色如練,萬里遍, 我有所思兮不得見。 不得見兮露寒水深,耿遙夜兮傷心。 卷328_8 【秋閨月】 權德輿 三五二八月如練,海上天涯應共見。 不知何處玉樓前, 乍入深閨玳瑁筵。 露濃香徑和愁坐,風動羅幃照獨眠。 初卷珠簾看不足。 斜抱箜篌未成曲。 稍映妝台臨綺窗, 遙知不語淚雙雙。 此時愁望知何極,萬里秋天同一色。 靄靄遙分陌上光,迢迢對此閨中憶。 早晚歸來歡宴同, 可憐歌吹月明中。 此夜不堪腸斷絶,願隨流影到遼東。 卷328_9 【薄命篇(一作妾薄命篇)】 權德輿 昔住邯鄲年尚少,只是嬌羞弄花鳥。 青樓碧紗大道邊, 綠楊日暮風裊裊。 嬋娟玉貌二八餘,自憐顏色花不如。 麗質全勝秦氏女,藁砧寧用專城居。 歲去年來年漸長, 青春紅粉全堪賞。 玉樓珠箔但閒居,南陌東城詎來往。 韶光日日看漸遲。 摽梅既落行有時。 寧知燕趙娉婷子, 翻嫁幽並遊俠兒。 年年結束青絲騎,出門一去何時至。 秋月空懸翡翠簾,春幃懶臥鴛鴦被。 沙塞經時不寄書, 深閨愁獨意何如。 花前拭淚情無限,月下調琴恨有餘。 離別苦多相見少,洞房愁夢何由曉。 閒看雙燕淚霏霏, 靜對空床魂悄悄。 鏡裡紅顏不自禁,陌頭香騎動春心。 為問佳期早晚是,人人總解有黃金。 卷328_10 【放歌行】 權德輿 夕陽不駐東流急,榮名貴在當年立。 青春虛度無所成, 白首銜悲亦何及。 拂衣西笑出東山,君臣道合俄頃間。 一言一笑玉墀上,變化生涯如等閒。 朱門杳杳列華戟, 座中皆是王侯客。 鳴環動珮暗珊珊,駿馬花驄白玉鞍。 十千斗酒不知貴,半醉留賓邀盡歡。 銀燭煌煌夜將久, 侍婢金罍瀉春酒。 春酒盛來琥珀光,暗聞蘭麝幾般香。 乍看皓腕映羅袖,微聽清歌發杏梁。 雙鬟美人君不見, 一一皆勝趙飛燕。 迎杯乍舉石榴裙,勻粉時交合歡扇。 未央鐘漏醉中聞,聯騎朝天曙色分。 雙闕煙雲遙靄靄, 五衢車馬亂紛紛。 罷朝鳴珮驟歸鞍,今日還同昨日歡。 歲歲年年恣游宴,出門滿路光輝遍。 一身自樂何足言, 九族為榮真可羡。 男兒稱意須及時,閉門下帷人不知。 年光看逐轉蓬盡,徒詠東山招隱詩。 卷328_11 【旅館雪晴,又睹新月,眾興所感,因成雜言】 權德輿 寥寥深夜雪初晴,樓上雲開月漸明。 池中片影依稀見, 簾外清光遠近生。 皎皎晴空疑破鏡,廣庭積素偏相映。 珠簾卷卻光更深,玉指持來色逾淨。 夢覺青樓最可憐, 嬋娟素魄滿寒天。 天地寥寥同一色,秦淮楚江無限極。 歸鴻斷猿何處聲,深閨旅館遙相憶。 長安五侯華閣開, 嘉賓列坐傾金罍。 賞明月,玩流雪,纖手蛾眉座中設, 清歌一聲無斷絶。 夜已央,樂未闌。 狐裘獸炭不知寒, 珠環翠珮聲珊珊。 履舄紛紜桂袖攢,朱顏倚醉盡君歡。 人生少年全不久,相看且勸杯中酒。 丈夫富貴自有期, 映雪讀書徒白首。 卷328_12 【玉台體十二首】 權德輿 鸞啼蘭已紅,見出鳳城東。 粉汗宜斜日,衣香逐上風。 情來不自覺,暗駐五花驄。 嬋娟二八正嬌羞,日暮相逢南陌頭。 試問佳期不肯道,落花深處指青樓。 隱映羅衫薄,輕盈玉腕圓。 相逢不肯語,微笑畫屏前。 知向遼東去,由來幾許愁。 破顏君莫怪,嬌小不禁羞。 樓上吹簫罷,閨中刺繡闌。 佳期不可見,盡日淚潺潺。 淚盡珊瑚枕,魂銷玳瑁床。 羅衣不忍著,羞見綉鴛鴦。 君去期花時,花時君不至。 檐前雙燕飛,落妾相思淚。 空閨滅燭後,羅幌獨眠時。 淚盡腸欲斷,心知人不知。 第149頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 四》
第149頁