夫建官命氏,帝者所以類族,因不失親,天室由其無遠。 故玄黃於野者,戰之疑也,異物來止卒 者,去之占也。 維我黃祖,分北三苗,仍世四千九有九載,雖窮髮異族,或時干紀,而孝慈幹蠱,未墜厥宗。 自永曆建元,窮於辛丑,明祚既移,則炎黃姬漢之邦族,亦因以澌滅。 顧望皋瀆,雲物如故,惟茲元首,不知誰氏。 支那之亡,既二百四十二年矣,民今方殆,寐而占夢,非我族類,而憂其不祀。 覺寤思之,毀我室者,寧待歐美。 自頃邦人諸友,然自謀,作書告哀,持之有故。 有言立憲君主者矣,有言市府分治者矣,有言專制警保者矣,有言法治持護者矣。 豈不以︳謨定命,國有與立,抑其第次,無乃陵躐。 衡陽王而農有言:民之初生,統建維君,義以自製其倫,仁以自愛其類,強干善輔,所以凝黃中之壹[B12A]也。 今族類之不能自固,而何他仁義之云云? 悲夫!言固可以若是。 故知一于化者,亦無往而不化也。 貞夫觀者,非貞則無以觀也。 目曼殊八部,不當數郡之眾;雕弓服矢,未若飛丸之烈,而薊燕大同,鞠為茂草,江都、番禺,屠割幾盡。 端冕淪為辮髮,坐論易以長跪。 茸茲犬羊,安宅是處,哀我漢民,宜台宜隷。 鞭棰之不免,而欲參與政權,小丑之不制,而期捍禦晰族,不其忸乎!夫力不制,則役我者眾矣。 莫之與,則傷者至矣。 豈無駿雄憤發其所,而視聽素移,民無同德,怙狂胡豢,相隨倒戈。 故會朝清明者鮮睹,而乘馬班如者多有也。 吾屬孑遺,越在東海,念大木之所生長,膽大沖之所氣師,然不恬,永懷疇昔。 蓋望神叢喬木者,則興懷土之情,睹狐裘台笠者,亦隆思古之痛。 於是無所發舒,則《春秋》恩王父之義息矣。 昔希臘隕宗,卒用光復,波蘭分裂,民會未弛。 以吾支那,方幅之廣,生齒之繁,文教之盛,曾不逮是偏國寡民乎?是用昭告于穆,類聚同氣,雪涕來會,以志亡國。 凡百君子,同茲恫。 願吾滇人,無忘李定國,願吾閩人,無忘鄭成功,願吾越人,無忘張煌言,願吾桂人,無忘瞿式耜,願吾楚人,無忘何騰蛟,願吾遼人,無忘李成梁。 別生類以箴大同,察種源以簡蒙古。 齊民德以哀同胤,鼓芳風以扇游塵。 庶幾陸沉之痛,不遠而復,王道清夷,威及無外。 然則休戚之藪,悲欣之府,其在是矣!莊生云:舊國舊都,望之然。 雖燕陵草木之緡入之者十九,猶之然,況見見聞聞者邪?嗟乎!我生以來,華鬢未艾,上念陽九之運,去茲已遠,復逾數稔,逝者日往,焚巢余痛,誰能撫摩?每念及此,彌以腐心流涕者也!君子! ○討滿洲檄 天運丁未紀元四千六百零五年,某月某日,中華國民軍政府檄曰:昔我皇祖黃帝軒轅氏,與炎皇同出於少典之裔,實建國于茲土。 上法乾坤,乃作冠帶弧矢之利,以威不庭,南翦蚩尤,北逐葷粥,封國萬區,九有九截。 少昊、高陽繼之,至于唐虞,分北三苗,海隅蒼生,莫不循化。 夏商之世,王威不遠,亦能保我子孫黎民,不失舊服。 自周公兼夷狄,定九宇,四海之內,提封萬里,旅獒肅慎,無敢不若。 衰周板蕩,始有赤狄白狄九州陸渾之戎,交ㄏ諸夏,夷言被發,瀆亂華俗,部落聚居,勝兵稀疏,亦財比于癬疥。 秦始皇帝奄有海內,乃命上將,驅而致之河湟之外,始築長城以阻匈奴。 中夏清明,秦功為大皇。 漢肇興,則有平城之役。 孝武赫然,鋭意北伐,終絶大漠,勒石紀功于狼居胥之山,三世載德,威憚旁達。 日逐呼韓邪單于,南向奔命,願為臣妾。 迄于新都季漢之世,胡胙世衰,邊庭少事。 晉道陵夷,授權降虜,劉元海、石勒之徒,憑藉晉威,乘時僭盜,則我中華之疆土,自是幅裂。 五胡麋聚,甲覆乙起,江左建國,不出荊揚。 然猶西殛姚泓,東誅慕容。 徒以燕冀未靖,又資拓跋。 崔浩魏收,騰其奸言,明朔方之族,出於黃帝,奸人王通,夏以《元經》張虜,乃雲黎民懷戎,三才不捨。 由是言之,非虜之能盜我中華,顧華人之耽于媚虜也。 天誘其衷,唐室受命,西戎突厥咸服其辜。 以中原之地,久陷索虜,任用將帥,胡漢雜糅,卒有安史之變。 延及朱梁,沙陀內寇,石晉劉漢,世載其凶。 宋承百王之末,疆域削迫,燕雲諸州,淪于契丹。 金源繼逆,播遷南服。 遂啟蒙古,宰割赤縣,則我中華始{北一}墟為亡國。 以民志未攜,能貴其種,韓宋天完,扶義伐罪,卒統一于朱氏,衣冠禮樂,咸復其初。 雖疆域之廣,不逮漢家,撻伐所及,遠逾宋氏。 辨章種族,嚴於有唐,九邊分衛,[C118]候相屬。 衛虜不能肆其毒,蒙古不能播其氛。 邊防之嚴,趣重西北。 第449頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《晚清文選》
第449頁