明年,以御史許堪言衛河水患,命禮往經畫。 禮請自魏家灣開支河二,泄水入土河,復自德州西北開支河一,泄水入舊黃河,使至海豐大沽河入海。 帝命俟秋成後為之。 禮還言:「海運經歷險阻,每歲船輒損敗,有漂沒者。 有司修補,迫于期限,多科斂為民病,而船亦不堅。 計海船一艘,用百人而運千石,其費可辦河船容二百石者二十,船用十人,可運四千石。 以此而論,利病較然。 請撥鎮江、鳳陽、淮安、揚州及袞州糧,合百萬石,從河運給北京。 其海道則三歲兩運。 」已而平江伯陳瑄治江、淮間諸河功,亦相繼告竣。 於是河運大便利,漕粟益多。 十三年遂罷海運。 初,帝將營北京,命禮取材川蜀。 禮伐山通道,奏言:「得大木數株,皆尋丈。 一夕,自出谷中抵江上,聲如雷,不偃一草。 」朝廷以為瑞。 及河工成,復以采木入蜀。 十六年命治獄江西。 明年造番舟。 自蜀召還,以老疾免朝參,有奏事令侍郎代。 二十年七月卒於官。 禮性剛,馭下嚴急,故易集事,以是亦不為人所親。 卒之日,家無餘財。 洪熙改元,禮部尚書呂震請予葬祭如制。 弘治中,主事王寵始請立祠。 詔祀之南旺湖上,以金純、周長配。 隆慶六年贈禮太子太保。 藺芳,夏縣人。 洪武中舉孝廉。 累遷刑部郎中。 永樂中,出為吉安知府。 寬厚廉潔,民甚德之。 吉水民詣闕言縣有銀礦,遣使覆視。 父老遮芳訴曰:「聞宋季嘗有言此者,卒以妄得罪。 今皆樹藝地,安所得銀礦?」芳詰告者,知其誣。 獄具,同官不敢署名,芳請獨任之。 奏上,帝曰:「吾固知妄也。 」得寢。 已,坐事謫辦事官,從宋禮治會通河,復為工部都水主事。 十年,河決陽武,灌中牟、祥符、尉氏,遣芳按視。 芳言:「中鹽堤當暴流之沖,請加築塞。 」又言:「自中灤分導河流,使由故道北入海,誠萬世利。 」又言:「新築岸埽,止用草索,不能堅久。 宜編木成大囷,貫樁其中,實以瓦石,復以木橫貫樁表,牽築堤上,則殺水固堤之長策也。 」詔悉從之。 其後築堤者遵用其法。 以宋禮薦,擢工部右侍郎。 亡何,行太仆卿楊砥言:「吳橋、東光、興濟、交河及天津屯田,雨水決堤傷稼。 乞開德州良店東南黃河故道,以分水勢。 」覆命芳往治之。 所經郡邑,有不便民者輒疏以聞。 事竣還。 十五年十一月卒於官。 芳自奉約,布衣蔬食。 事母至孝。 母甚賢。 芳所治事,暮必告母。 有不當,輒加教誡。 芳受命唯謹,由是為良吏雲。 陳瑄,字彥純,合肥人。 父聞,以義兵千戶歸太祖,累官都指揮同知。 瑄代父職。 父坐事戍遼陽,瑄伏闕請代,詔並原其父子。 瑄少從大將軍幕,以射雁見稱。 屢從征南番,又征越巂,討建昌叛番月魯帖木兒,逾梁山,平天星寨,破寧番諸蠻。 復征鹽井,進攻卜木瓦寨。 賊熾甚。 瑄將中軍,賊圍之數重。 瑄下馬射,傷足,裹創戰。 自巳至酉,全師還。 又從征賈哈剌,以奇兵涉打沖河,得間道,作浮梁渡軍。 既渡,撤梁,示士卒不返,連戰破賊。 又會雲南兵征百夷有功,遷四川行都司都指揮同知。 建文末,遷右軍都督僉事。 燕兵逼,命總舟師防江上。 燕兵至浦口,瑄以舟師迎降,成祖遂渡江。 既即位,封平江伯,食祿一千石,賜誥券,世襲指揮使。 永樂元年命瑄充總兵官,總督海運,輸粟四十九萬餘石,餉北京及遼東。 遂建百萬倉于直沽,城天津衛。 先是,漕舟行海上,島人畏漕卒,多閉匿。 瑄招令互市,平其直,人交便之。 運舟還,會倭寇沙門島。 瑄追擊至金州白山島,焚其舟殆盡。 九年命與豐城侯李彬統浙、閩兵捕海寇。 海溢堤圮,自海門至鹽城凡百三十里。 命瑄以四十萬卒築治之,為捍潮堤萬八千餘丈。 明年,瑄言:「嘉定瀕海地,江流沖會。 海舟停泊于此,無高山大陵可依。 請于青浦築土山,方百丈,高三十餘丈,立堠表識。 」既成,賜名寶山,帝親為文記之。 宋禮既治會通河成,朝廷議罷海運,仍以瑄董漕運。 議造淺船二千餘艘,初運二百萬石,浸至五百萬石,國用以饒。 時江南漕舟抵淮安,率陸運過壩,逾淮達清河,勞費其鉅。 十三年,瑄用故老言,自淮安城西管家湖,鑿渠二十里,為清江浦,導湖水入淮,築四閘以時宣洩。 又緣湖十里築堤引舟,由是漕舟直達于河,省費不訾。 其後復浚徐州至濟寧河。 又以呂梁洪險惡,于西別鑿一渠,置二閘,蓄水通漕。 又築沛縣刁陽湖、濟寧南旺湖長堤,開泰州白塔河通大江。 又築高郵湖堤,于堤內鑿渠四十里,避風濤之險。 又自淮至臨清,相水勢置閘四十有七,作常盈倉四十區于淮上,及徐州、臨清、通州皆置倉,便轉輸。 慮漕舟膠淺,自淮至通州置舍五百六十八,舍置卒,導舟避淺。 復緣河堤鑿井樹木,以便行人。 凡所規畫,精密宏遠,身理漕河者三十年,舉無遺策。 仁宗即位之九月,瑄上疏陳七事。 一曰南京國家根本,乞嚴守備。 二曰推舉宜核實,無循資格,選朝臣公正者分巡天下。 三曰天下歲運糧餉,湖廣、江西、浙江及蘇、松諸府並去北京遠,往複踰年,上逋公租,下妨農事。 乞令轉至淮、徐等處,別令官軍接運至京。 又快船、馬船所載不過五六十石,每船官軍足用,有司添差軍民遞送,拘集聽候,至有凍餒,請革罷。 四曰教職多非其人,乞考不職者黜之,選俊秀補生員,而軍中子弟亦令入學。 五曰軍伍竄亡,乞核其老疾者,以子弟代,逃亡者追補,戶絶者驗除。 六曰開平等處,邊防要地,兵食虛乏,乞選練鋭士,屯守兼務。 七曰漕運官軍,每歲北上,歸即修船,勤苦終年。 該衛所又于其隙,雜役以重困之,乞加禁絶。 帝覽奏曰:「瑄言皆當。 」令所司速行。 遂降敕獎諭,尋賜券,世襲平江伯。 宣宗即位,命守淮安,督漕運如故。 宣德四年言:「濟寧以北,自長溝至棗林淤塞,計用十二萬人疏濬,半月可成。 」帝念瑄久勞,命尚書黃福往同經理。 六年,瑄言:「歲運糧用軍十二萬人,頻年勞苦。 乞于蘇、松諸郡及江西、浙江、湖廣別僉民丁,又于軍多衛所僉軍,通為二十四萬人,分番迭運。 又江南之民,運糧赴臨清、淮安、徐州,往返一年,失誤農業,而湖廣、江西、浙江及蘇、松、安慶軍士,每歲以空舟赴淮安載糧。 若令江南民撥糧與附近衛所,官軍運載至京,量給耗米及道里費,則軍民交便。 」帝命黃福及侍郎王佐議行之。 更民運為兌運,自此始也。 八年十月卒於官,年六十有九。 追封平江侯,贈太保,謚恭襄。 初,瑄以浚河有德於民,民立祠清河縣。 正統中,命有司春秋致祭。 孫豫,字立卿,讀書修謹。 正統末,福建沙縣賊起,以副總兵從寧陽侯陳懋分道討平之,進封侯。 也先入犯,出鎮臨清,建城堡,練兵撫民,安靜不擾。 明年召還,父老詣闕請留。 從之。 景泰五年,山東饑,奉詔振恤。 尋守備南京。 天順元年召還,益歲祿百石。 七年卒。 贈黟國公,謚莊敏。 第124頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《明史 下》
第124頁