劉仕貆,字伯貞,安福人。 父閈,元末隱居不仕。 仕貆少受父學。 紅巾賊亂,掠其鄉,母張氏率群婦女沉茨潭死。 賊械仕貆,久之得釋。 洪武初,以供役為安福丞張禧所辱,仕貆憤,益力學。 十五年應「賢良」舉,對策稱旨,授廣東按察司僉事,分司瓊州。 瓊俗善蠱。 上官至,輒致所產珍貨為贄。 受則喜,不受則懼按治,蠱殺之。 仕瓊者多為所污。 仕貆廉且惠,輕徭理枉,大得民和。 雖卻其贄,夷人不忍害也。 辱仕貆者張禧,適調丞瓊山,以屬吏謁,大慚怖。 仁貆待之與他吏等。 未幾,朝議省僉事官,例降東莞河泊使。 渡河遇風,歿于水。 同僚張仕祥葬之鴉磯。 後有王溥者,桂林人。 洪武末為廣東參政,亦以廉名。 其弟自家來省,屬吏與同舟,贈以布袍。 溥命還之,曰:「一衣雖微,不可不慎,此污行辱身之漸也。 」糧運由海道多漂沒,溥至庾嶺,相度形勢,命有司鑿石填塹,修治橋樑,易以車運。 民甚便之。 居官數年,笥無重衣,庖無兼饌。 以誣逮下詔獄,僚屬饋贐皆不受,曰:「吾豈以患難易其心哉!」事白得歸,卒。 時有徐均者,陽春主簿也。 地僻,土豪得盤踞為奸。 邑長至,輒餌以厚賂。 從而把持之。 均至,吏白:「應往視莫大老。 」莫大老者,洞主也。 均曰:「此非王民邪?不來且誅!」出雙劍示之。 大老恐,入謁。 均廉得其不法事,系之獄。 詰朝,以兩瓜及安石榴數枚為饋,皆黃金美珠也。 均不視,械送府。 府官受賕縱之歸,復致前饋。 均怒,欲捕治之,而府檄調均攝陽江,陽江大治。 以憂去官。 王宗顯,和州人,僑居嚴州。 胡大海克嚴,禮致幕中。 太祖征婺州,大海以宗顯見。 太祖曰:「我鄉裡也。 」命至婺覘敵。 宗顯潛得城中虛實及諸將短長,還白太祖。 太祖喜曰:「我得婺,以爾為知府。 」既而元樞密同僉寧安慶與守將帖木烈思貳,遣都事縋城請降,開東門納兵,與宗顯所刺事合。 改婺州為寧越府,以宗顯知府事。 宗顯故儒者,博涉經史。 開郡學,聘葉儀、宋濂為《五經》師;戴良為學正;吳沉、徐源等為訓導。 自兵興,學校久廢,至是始聞弦誦聲。 未幾,卒官。 太祖之下婺也,又以王興宗為金華知縣。 興宗,故隷人也,李善長、李文忠皆以為不可。 太祖曰:「興宗從我久,勤廉能斷,儒生法吏莫先也。 」居三年,果以治行聞。 遷判南昌,改知嵩州。 時方籍民為軍,興宗奏曰:「元末聚民為兵,散則仍為民。 今軍民分矣,若籍為軍,則無民,何所徵賦?」帝曰:「善。 」遷懷慶知府。 上計至京,帝以事詰諸郡守,至興宗,獨曰:「是守公勤不貪,不須問。 」再遷蘇州,擢河南布政使。 陛辭,帝曰:「久不見爾,老矣,我須亦白。 」宴而遣之,益勤其職。 後坐累得白,卒於官。 同時有呂文燧,字用明,永康人。 元末盜起,文燧散家財,募壯士得三千人,與盜連戰,破走之。 三授以官,皆不受。 太祖定婺,置永康翼,以文燧為左副元帥兼知縣事。 尋召為營田司經歷,擢知廬州府。 浙西平,徙知嘉興。 松江民作亂,寇嘉興,文燧柵內署,帥壯士拒守。 李文忠援至,賊就擒,諸將因欲屠城。 文燧曰:「作亂者賊也,民何罪?」力止之。 滿三載,入朝。 奉詔持節諭闍婆國,次興化,疾卒。 明年,嘉興佐貳以下坐鹽法死者數十人,有司以文燧嘗署名公牘,請籍其家。 帝曰:「文燧誠信,必不為奸利,且沒于使事,可念也,勿籍。 」 一時郡守以治行稱者,又有王興福、蘇恭讓二人。 興福,隨人。 初守徵州,有善政,遷杭州。 杭初附,人心未安。 興福善撫輯,民甚德之。 秩滿當遷,郡人遮道攀留。 興福諭遣之曰:「非余能惠父老,父老善守法耳。 」太祖嘉之,擢吏部尚書。 坐事左遷西安知府,卒官。 恭讓,玉田人。 舉「聰明正直」。 任漢陽知府,為治嚴明而不苛。 有重役,輒詣上官反覆陳說,多得減省。 而知漢陽縣者趙庭蘭,徐人。 亦能愛民任事。 朝廷嘗遣使征陳氏散卒,他縣多以民丁應,庭蘭獨言縣無有。 漢陽人言郡守則稱「恭讓」,言縣令則稱「庭蘭」雲。 王觀,字尚賓,祥符人。 性耿介,儀度英偉,善談論。 由鄉薦入太學,擢知蘇州府。 公廉有威。 黠吏錢英屢陷長官,觀捶殺之。 事聞,太祖遣行人賫敕褒之,勞以禦酒。 歲大{山昆},民多逋賦,部使者督甚急。 觀置酒,延諸富人,勸貸貧民償,辭指誠懇,富人皆感動,逋賦以完。 朝廷嘉其能,榜以勵天下。 守蘇者前有季亨、魏觀,後有姚善、況鐘,皆賢,稱「姑蘇五太守」,並祀學宮。 楊卓,字自立,泰和人。 洪武四年進士,授吏部主事。 踰年,遷廣東行省員外郎。 田家婦獨行山中,遇伐木卒,欲亂之。 婦不從,被殺。 官拷同役卒二十人,皆引服。 卓曰::「卒人眾,必善惡異也,可盡抵罪乎?」列二十人庭下,熟視久之,指兩卒曰:「殺人者,汝也!」兩卒大驚,服罪。 坐事謫田鳳陽,復起為杭州通判。 有兄弟爭田者,累歲不決,卓至,垂涕開諭,遂罷爭。 卓精吏事,吏不能欺。 而治平恕,民悅服焉。 病免,卒。 卓同邑羅性,字子理。 洪武初舉于鄉,授德安同知。 有大盜久不獲,株連繫獄者數百人。 性至郡,悉出所繫。 約十日得賊即盡貸。 眾叩頭願儘力,七日果得。 嘗治蔬圃,得窖鐵萬餘斤。 會方賦鐵造軍器,民爭求售。 性曰:「此天所以濟民也,吾何預焉。 」悉以充賦。 秩滿赴京,坐用棗木染軍衣,謫戍西安。 性博學。 時四方老師宿儒在西安者數十人,吳人鄒奕曰:「合吾輩所讀書,庶幾羅先生之半。 」年七十卒。 道同,河間人。 其先蒙古族也。 事母以孝聞。 洪武初,薦授太常司贊禮郎,出為番禺知縣。 番禺故號「煩劇」,而軍衛尤橫,數鞭辱縣中佐吏,前令率不能堪。 同執法嚴,非理者一切抗弗從,民賴以少安。 未幾,永嘉侯硃亮祖至,數以威福撼同,同不為動。 土豪數十輩抑買市中珍貨,稍不快意,輒巧詆以罪。 同械其魁通衢。 諸豪家爭賄亮祖求免。 亮祖置酒召同,從容言之。 同厲聲曰:「公大臣,奈何受小人役使!」亮祖不能屈也。 他日,亮祖破械脫之,借他事笞同。 富民羅氏者,納女于亮祖,其兄弟因怙勢為奸。 同復按治,亮祖又奪之去。 同積不平,條其事奏之。 未至,亮祖先劾同訕傲無禮狀。 帝不知其由,遂使使誅同。 會同奏亦至。 帝悟,以為同職甚卑,而敢斥言大臣不法事,其人骨鯁可用。 復使使宥之。 兩使者同日抵番禺,後使者甫到,則同已死矣。 縣民悼惜之,或刻木為主祀于家,卜之輒驗,遂傳同為神雲。 當同未死時,布政使徐本雅重同。 同方笞一醫未竟,而本急欲得醫,遣卒語同釋之。 同岸然曰:「徐公乃亦效永嘉侯耶?」笞竟,始遣。 自是上官益嚴憚,然同竟用此取禍。 先是有歐陽銘者,亦嘗以事抗將軍常遇春。 第92頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《明史 下》
第92頁