陳南賓,名光裕,以字行,茶陵人。 元末為全州學正。 洪武三年,聘至都,除無棣丞,歷膠州同知,所至以經術為治。 召為國子助教。 嘗入見,講《洪範》九疇。 帝大喜,書姓名殿柱。 後禦注《洪範》,多采其說。 擢蜀府長史。 蜀獻王好學,敬禮尤至,造安車以賜,為構第,名「安老堂。 」二十九年,與方孝孺同為四川考試官。 詩文清勁有法。 卒年八十。 其後諸王府長史劉淳、董子莊、趙季通、楊黼、金實、蕭用道、宋子環之屬,皆有名。 劉淳,南陽人。 洪武末為原武訓導。 周王聘為世子師。 尋言于朝,補右長史,以正輔王。 端禮門槐盛夏而枯。 淳陳咎徵進戒。 王用其言修省,枯枝復榮。 王旌其槐曰「攄忠」。 致仕十餘年而卒,年九十有七。 董子莊,名琰,以字行,江西樂安人。 有學行。 洪武中,以學官遷知茂名縣。 永樂時,由國子司業出為趙王府右長史,隨事匡正。 王多過,帝輒以責長史。 子莊以能諫,得無過。 十八年春當陪祀國社,夙起,衣冠端坐而卒。 趙季通,字師道,天台人。 亦由教官歷知永豐、龍溪,與修《太祖實錄》,累進司業。 出為趙王府左長史,與子莊同心輔導,籓府賢僚首稱趙、董雲。 楊黼,吉水人。 官御史。 仁宗即位,上疏言十事。 擢衛王府右長史。 盡心獻替,未嘗苟取一錢。 宣德初,卒。 金實,開化人。 永樂初,上書言治道。 帝嘉之。 復對策,稱旨,除翰林典籍。 與修《太祖實錄》、《永樂大典》,選為東宮講官。 歷左春坊左司直。 仁宗立,除衛府左長史。 正統初,卒。 為人孝友,敦行誼。 閲經史,日有程限,至老不輟。 蕭用道,泰和人。 建文中,舉懷才抱德,詣闕試文章。 擢靖江王府長史,召入翰林,修《類要》。 燕師渡淮,與周是修同上書,指斥用事者。 永樂時,預修《太祖實錄》,改右長史,從王之籓桂林。 嘗為王陳八事,曰:慎起居、寡嗜欲、勤學問、養德性、簡鞭撲之刑、無侵下人利、常接府僚以通群情、簡擇謹厚人以備差遣。 又作《端禮》、《體仁》、《遵義》、《廣智》四門箴獻王。 久之,以疾乞歸。 成祖怒,貶宣府鷂兒嶺巡檢,卒。 子晅,由進士官湖廣左布政使。 天順四年,舉治行卓異,拜禮部尚書。 初,兩京尚書缺,多用布政使為之。 自晅後,遂無拜尚書者。 晅重厚廉靜,而不善奏對。 調南京,卒。 宋子環,廬陵人。 由庶吉士歷考功郎中。 從師逵采木湖廣,以寬厚得眾心。 仁宗即位,授梁府右長史,改越府。 和易澹泊,所至有賢聲。 宣德中,卒官。 自是以後,王府官不為清流,遂無足紀者矣。 宋訥,字仲敏,滑人。 父壽卿,元侍御史。 訥性持重,學問該博。 至正中,舉進士,任鹽山尹,棄官歸。 洪武二年,徵儒士十八人編《禮》、《樂》諸書,訥與焉。 事竣,不仕歸。 久之,用四輔官杜斅薦,授國子助教。 以說經為學者所宗。 十五年超遷翰林學士,命撰《宣聖廟碑》,稱旨,賞賚甚厚。 改文淵閣大學士。 嘗寒附火,燎脅下衣,至膚始覺。 帝制文警之。 未幾,遷祭酒。 時功臣子弟皆就學,及歲貢士嘗數千人。 訥為嚴立學規,終日端坐講解無虛晷,夜恆止學舍。 十八年復開進士科,取士四百七十有奇,由太學者三之二。 再策士,亦如之。 帝大悅。 制詞褒美。 助教金文徵等疾訥,構之吏部尚書余熂,牒令致仕。 訥陛辭,帝驚問,大怒,誅熂、文徵等,留訥如故。 訥嘗病,帝曰:「訥有壽骨,無憂也。 」尋愈。 帝使畫工瞷訥,圖其像,危坐,有怒色。 明日入對,帝問:「昨何怒?」訥驚對曰:「諸生有趨踣者,碎茶器。 臣愧失教,故自訟耳。 且陛下何自知之?」帝出圖。 訥頓首謝。 長子麟,舉進士,擢御史,出為望江主簿。 帝念訥老,召還侍。 二十三年春,訥病甚,乃止學舍。 麟請歸私第,叱曰:「時當丁祭,敢不敬耶!」祭畢,舁歸舍而卒,年八十。 帝悼惜,自為文祭之。 又遣官祭于家,為治葬地。 文臣四品給祭葬者,自訥始。 正德中。 謚文恪。 訥嘗應詔陳邊事,言:「海內乂安,惟沙漠尚煩聖慮。 若窮追遠擊,未免勞費。 陛下為聖子神孫計,不過謹邊備而已。 備邊在乎實兵,實兵在乎屯田。 漢趙充國將四萬騎,分屯緣邊九郡,而單于引卻。 陛下宜于諸將中選謀勇數人,以東西五百里為制,立法分屯,布列要害,遠近相應。 遇敵則戰,寇去則耕。 此長策也。 」帝頗採用其言。 訥既卒,帝思之。 官其次子復祖為司業,誡諸生守訥學規,違者罪至死。 明開國時即重師儒官。 許存仁、魏觀為祭酒,老成端謹;訥稍晚進,最蒙遇。 與訥定學規者,司業王嘉會、龔斅。 三人年俱高,鬚髮皓白,終日危坐,堂上肅然。 而張美和、聶鉉、貝瓊等皆名儒,當洪武時,先後為博士、助教、學錄,以故諸生多所成就。 魏觀事別載。 嘉會,字原禮,嘉興人。 以薦征,累官國子監司業。 十六年,亦以老請歸,優詔留之。 年八十卒,賻恤甚厚。 許存仁。 名元,以字行,金華許謙子也。 太祖素聞謙名,克金華,訪得存仁。 與語大悅,命傅諸子。 擢國子博士。 嘗命講《尚書·洪範》休咎徵之說。 又嘗問《孟子》何說為要。 存仁以行王道、省刑、薄賦對。 吳元年擢祭酒。 存仁出入左右垂十年,自稽古禮文事,至進退人才,無不與論議。 既將議即大位,而存仁告歸。 司業劉丞直曰:「主上方應天順人,公宜稍待。 」存仁不聽,果忤旨。 僉事程孔昭劾其隱事,遂逮死獄中。 張美和,名九韶,以字行,清江人。 能詞賦。 元末,累舉不仕。 洪武三年,以薦為縣學教諭。 後遷國子助教,改翰林院編修。 致仕歸,帝親為文賜之。 復與錢宰等並征,修《書》傳,既成,遣還。 聶鉉,字器之,美和同邑人。 洪武四年進士。 為廣宗丞,疏免旱災稅。 秩滿入覲,獻《南都賦》及《洪武聖德詩》。 授翰林院待制,改國子助教,遷典籍。 與美和同賜歸。 十八年復召典會試,欲留用之。 乞便地自養。 令食廬陵教諭俸,終其身。 貝瓊,字廷琚,崇德人。 性坦率,篤志好學,年四十八,始領鄉薦。 張士誠屢闢不就。 洪武初,聘修《元史》。 既成,受賜歸。 六年以儒士舉,除國子助教。 瓊嘗慨古樂不作,為《大韶賦》以見志。 宋濂之為司業也,建議立四學,並祀舜、禹、湯、文為先聖。 太祖既絀其說,瓊復為《釋奠解》駁之,識者多是瓊議。 與美和、鉉齊名,時稱「成均三助」。 九年改官中都國子監,教勛臣子弟。 瓊學行素優,將校武臣皆知禮重。 十一年致仕,卒。 趙俶,字本初,山陰人。 元進士。 洪武六年,征授國子博士。 帝嘗禦奉天殿,召俶及錢宰、貝瓊等曰:「汝等一以孔子所定經書為教,慎勿雜蘇秦、張儀縱橫之言。 」諸臣頓首受命。 俶因請頒正定《十三經》于天下,屏《戰國策》及陰陽讖卜諸書,勿列學宮。 明年擇諸生穎異者三十五人,命俶專領之,教以古文。 尋擢李擴、黃義等入文華、武英二堂說書,皆見用。 九年,御史台言:「博士俶以《詩經》教成均四年,其弟子多為方岳重臣及持節各部者。 今年逾懸車,請賜骸骨。 」於是以翰林院待制致仕,賜內帑錢治裝。 宋濂率同官暨諸生千餘人送之。 卒年八十一。 子圭玉,兵部侍郎,出知萊州,有聲。 第83頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《明史 下》
第83頁