辛願,字敬之,福昌人。 年二十五始知讀書,取《白氏諷諫集》自試,一日便能背誦。 乃聚書環堵中讀之,至《書伊訓》、《詩河廣》頗若有所省,欲罷不能,因更致力焉。 由是博極書史,作文有繩尺,詩律精嚴有自得之趣。 性野逸,不修威儀,貴人延客,麻衣草屨、足脛赤露坦然于其間,劇談豪飲,傍若無人。 嘗謂王鬱曰:「王侯將相,世所共嗜者,聖人有以得之亦不避。 得之不以道,與夫居之不能行己之志,是欲澡其身而伏于廁也。 是難與他人道,子宜保之。 」其志趣如此。 後為河南府治中高廷玉客。 廷玉為府尹溫迪罕福興所誣,願亦被訊掠,幾不得免,自是生事益狼狽。 願雅負高氣,不以從俗俯仰,迫以饑凍流離,往往見之於詩。 有詩數千首,常貯竹橐中。 正大末,歿洛下。 其詩有云:「黃綺暫來為漢友,巢由終不是唐臣。 」真處士語也。 王予可,字南雲,河東吉州人。 父本軍校,予可亦嘗隷籍。 年三十許,大病後忽發狂,久之能把筆作詩文,及說世外恍惚事。 南渡後,居上蔡、遂平、郾城之間,遇文士則稱「大成將軍」,于佛前則稱「諦摩龍什」,于道則稱「騶天玄俊」,于貴游則稱「威錦堂主人」。 為人軀幹雄偉,貌奇古,戴青葛巾,項後垂雙帶若牛耳,一金鏤環在頂額之間,兩頰以青涅之為翠靨。 衣長不能掩脛。 落魄嗜酒,每入城,市人爭以酒食遺之。 夜宿土室中,夏月或屍穢在傍、蛆蟲狼籍不恤也。 人與之紙,落筆數百言,或詩或文,散漫碎雜,無句讀、無首尾,多六經中語及韻學家古文奇字,字畫峭勁,遇宋諱亦時避之。 或問以故事,其應如響,諸所引書,皆世所未見。 談說之際稍若有條貫,則又以誕幻語亂之。 麻九疇、張珏與之遊最狎,言其詩以百分為率,可曉者才二三耳。 壬辰兵亂,為順天將領所得,知其名,竊議欲挈之北歸,館于州之瑞雲觀。 予可明日見將領自言曰:「我不能住君家瑞雲觀也。 」不數日卒。 後復有見于淮上者。 贊曰:金世隱逸不多見,今于簡冊所有,得十有二人焉。 其卓爾不群者三人。 褚承亮宋人,勒試進士,主司發策問宋徽、欽之罪,承亮長揖而去之。 方金人重舉業,杜時升居山中,首以「伊洛之學」教後進。 宋可不願仕,人執其子為質,寧棄而不就,遂以無子。 雖制行過中,豈不賢于殺妻以求大將者乎。 大夫士見善明、用心剛,故能為人所難為者如此。 列傳第六十六 列傳第六十六 循吏 ○盧克忠 牛德昌 范承吉 王政 張奕 李瞻 劉敏行 傅 慎微 劉煥高昌福 孫德淵 趙鑒 蒲察鄭留 女奚烈守愚 石抹元 張彀 趙重福 武都 紇石烈德 張特立 王浩 金自穆宗號令諸部不得稱都孛堇,於是諸部始列于統屬。 太祖命三百戶為謀克,十謀克為猛安,一如郡縣置吏之法。 太宗既有中原,申畫封疆,分建守令。 熙宗遣廉察之使循行四方。 世宗承海陵凋之餘,休養生息,迄于明昌、承安之間,民物滋殖,循吏迭出焉。 泰和用兵,郡縣多故,吏治衰矣。 宣宗尚刀筆之習,嚴考核之法,能吏不乏,而豈弟之政罕見稱述焉。 金百餘年吏治,始終可考,於是作《循吏傳》。 盧克忠,貴德州奉集人。 高永昌據遼陽,克忠走詣金源郡王斡魯營降,遂以撒屋出為鄉導。 斡魯克東京,永昌走長松島,克忠與渤海人撻不也追獲之。 收國二年,授世襲謀克。 其後,定燕伐宋皆與有功,除登州刺史,改刺澶州。 天德間,同知保大軍節度使。 綏德州軍卒數人道過鄜城,求宿民家,是夜有賊剽主人財而去。 有司執假宿之卒,系獄榜掠誣服。 克忠察其冤,獨不肯署,未幾果得賊,假宿之卒遂釋。 大定二年,除北京副留守。 會民艱食,克忠下令凡民有蓄積者計留一歲,悉平其價糴之,由是無捐瘠之患。 轉陳州防禦使,後以靜難軍節度使致仕,卒。 牛德昌,字彥欽,蔚州定安人。 父鐸,遼將作大監。 德昌少孤,其母教之學,有勸以就廕者,其母曰:「大監遺命不使作承奉也。 」中皇統二年進士第,調礬山簿。 遷萬泉令。 屬蒲、陝薦饑,群盜充斥,州縣城門晝閉。 德昌到官,即日開城門縱百姓出入,榜曰:「民苦饑寒,剽掠鄉聚以偷旦夕之命,甚可憐也。 能自新者一不問。 」賊皆感激解散,縣境以安。 府尹王伯龍嘉之,禮待甚厚。 累官刑部、吏部侍郎,中都路都轉運使,廣寧、太原尹。 卒,贈中奉大夫。 范承吉,字寵之。 好學問,屬遼季盜賊起,雖避地未嘗廢書。 天慶八年中進士丙科,授秘書省校書郎,至大定府金源令。 歸朝為禦前承應文字。 天會初,遷殿中少監。 四年,從攻太原,遷少府監。 五年,宗翰克宋,所得金珠承吉司其出入,無毫髮欺,及還,犢車載書史而已,尋遷昭文館直學士,知絳州。 先是,軍興,民有為將士所掠而逃歸者,承吉使吏遍諭,俾其自實,凡數千人,具白元帥府,許自贖為良,或貧無貲者以公廚代輸。 六年,改河東北路轉運使。 時承宋季之弊,民賦繁重失當,承吉乃為經畫,立法簡便,所入增十數萬斛,官既足而民有餘。 歷同知平陽尹、西京副留守,遷河東南路轉運使,改同簽燕京留守事、順天軍節度使,屬地震壞民廬舍,有欲爭先營葺者,工匠過取其直,承吉命官屬董其役,先後以次,不間貧富,民賴以省費。 歷鎮西軍節度使、行台禮部尚書、泰寧軍節度使,復鎮順天。 奚卒散居境內,率數千人為盜,承吉繩以法不少貸,懼而不敢犯。 貞元二年,以光祿大夫致仕,卒年六十六。 王政,辰州熊岳人也。 其先仕渤海及遼,皆有顯者。 政當遼季亂,浮瀋州裡。 高永昌據遼東,知政材略,欲用之。 政度其無成,辭謝不就。 永昌敗,渤海人爭縛永昌以為功,政獨逡巡引退。 吳王闍母聞而異之,言于太祖,授盧州渤海軍謀克。 從破白,下燕雲。 及金兵伐宋,滑州降,留政為安撫使。 前此數州既降,復殺守將反為宋守,及是人以為政憂。 政曰:「苟利國家,雖死何避。 」宋王宗望壯之,曰:「身沒王事,利及子孫,汝言是也。 」政從數騎入州。 是時,民多以饑為盜,坐系。 政皆釋之,發倉廩以賑貧乏,於是州民皆悅,不復叛。 傍郡聞之,亦多降者。 宋王召政至轅門,撫其背曰:「吾以汝為死矣,乃復成功耶。 」慰諭者久之。 天會四年,為燕京都曲院同監。 未幾,除同知金勝軍節度使事。 改權侍衛親軍都指揮使、兼掌軍資。 是時,軍旅始定,管庫紀綱未立,掌吏皆因緣為奸。 政獨明會計,嚴局鐍,金帛山積而出納無錙銖之失。 吳王闍母戲之曰:「汝為官久矣,而貧不加富何也?」對曰:「政以楊震四知自守,安得不貧。 」吳王笑曰:「前言戲之耳。 」以黃金百兩、銀五百兩及所乘馬遺之。 六年,授左監門將軍,歷安州刺史、檀州軍州事、戶吏房主事。 天眷元年,遷保靜軍節度使,致仕卒,年六十六。 政本名南撒裡,嘗使高麗,因改名政。 子遵仕、遵義、遵古。 遵古子庭筠有傳。 張奕,字彥微,其先澤州高平人。 以廕補官,仕齊為歸德府通判。 齊國廢,齊兵之在郡者二萬人謀為亂,約夜半舉燎相應。 奕知之,選市人丁壯授以兵,結陣扼其要巷,開小南門以示生路,亂不得作,比明亡匿略盡,擒其首惡誅之。 後五日,都統完顏阿魯補以軍至歸德,欲根株餘黨,奕以闔門保郡人無他,遂止。 行台承製除同知歸德尹。 天眷元年,以河南與宋,改同知沂州防禦使事。 三年,宗弼復取河南,征奕赴行省,既定汴京,授汴京副留守。 歷陳、秦州防禦使,同知太原尹。 晉寧軍報夏人侵界,詔奕往征之。 奕至境上,按籍各歸所侵土,還奏曰:「折氏世守麟府,以抗夏人。 本朝有其地遂以與夏。 夏人夷折氏墳壠而戮其屍,折氏怨入骨髓而不得報也。 今復使守晉寧,故激怒夏人使為鼠侵,而條上其罪,苟欲開邊釁以雪私仇耳。 獨可徙折氏他郡,則夏人自安。 」朝廷從之,遂移折氏守青州。 正隆間,同知西京留守事,遷河東北路轉運使。 大定二年,征為戶部尚書,甫視事,得疾卒。 第365頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《金史》
第365頁