泰豫元年卒,年五十八。 遺命薄葬,奉還封爵。 追贈後授,子順固辭不受,又奉表疏十餘上。 詔特申其請,以旌克讓之風。 初,興宗爲郢州,府參軍彭城顔敬以式卜曰:「亥年當作公,官有大字者,不可受也。 」及有開府之授,而太歲在亥,果薨于光祿大夫雲。 文集傳于世。 子順字景玄,方雅有父風,位太尉從事中郎。 升明末卒。 弟約。 約字景撝,少尚宋孝武女安吉公主,拜駙馬都尉。 仕齊,累遷太子中庶子、領屯騎校尉。 永明八年八月合朔,約脫武冠解劍,于省眠至下鼓不起,爲有司所奏,贖論。 出爲宜都王冠軍長史、淮南太守,行府州事。 武帝謂曰:「今用卿爲近蕃上佐,想副我所期。 」約曰:「南豫密邇京師,不化自理,臣亦何人,爝火不息。 」時諸王行事,多相裁割,約居右任,主佐之間穆如也。 遷司徒左長史。 齊明帝爲錄尚書輔政,百僚脫屐到席,約躡屐不改。 帝謂江祏曰:「蔡氏是禮度之門,故自可悅。 」祏曰:「大將軍有揖客,復見于今。 」 約好飲酒,夷淡不與世雜。 永元二年,卒於太子詹事,年四十四,贈太常。 弟撙。 撙字景節,少方雅退默,與第四兄寅俱知名。 仕齊位給事黃門侍郎。 丁母憂,廬于墓側。 齊末多難,服闋,因居墓所。 除太子中庶子、太尉長史,並不就。 梁台建,爲侍中,遷臨海太守。 公事左遷太子中庶子,復爲侍中,吳興太守。 初,撙在臨海,百姓楊元孫以婢采蘭貼與同裡黃權,約生子,酬乳哺直。 權死後,元孫就權妻吳贖婢母子五人,吳背約不還。 元孫訴,撙判還本主。 吳能爲巫,出入撙內,以金釧賂撙妾,遂改判與吳。 元孫撾登聞鼓訟之,爲有司劾。 時撙已去郡,雖不坐,而常以爲恥。 口不言錢,及在吳興,不飲郡井,齋前自種白莧紫茄,以爲常餌,詔褒其清。 加信武將軍。 時帝將爲昭明太子納妃,意在謝氏。 袁昂曰:「當今貞素簡勝,唯有蔡撙。 」乃遣吏部尚書徐勉詣之,停車三通不報。 勉笑曰:「當須我召也。 」遂投刺乃入。 天監九年,宣城郡吏吳承伯挾祅道聚衆攻宣城,殺太守朱僧勇,轉寇吳興,吏人並請避之。 撙堅守不動,命衆出戰,摧破斬承伯,餘黨悉平。 累遷吏部尚書,在選弘簡有名稱。 又爲侍中,領秘書監。 武帝嘗謂曰:「卿門舊尚有堪事者多少?」撙曰:「臣門客沈約、范岫各已被升擢,此外無人。 」約時爲太子少傅,岫爲右衛將軍。 撙風骨鯁正,氣調英嶷,當朝無所屈讓。 嘗奏用琅邪王筠爲殿中郎,武帝嫌不取參掌通署,乃推白牒于香橙地下,曰:「卿殊不了事。 」撙正色俯身拾牒起,曰:「臣謂舉爾所知,許允已有前事;既是所知而用,無煩參掌署名。 臣撙少而仕宦,未嘗有不了事之目。 」因捧牒直出,便命駕而去,仍欲抗表自解。 帝尋悔,取事爲畫。 帝嘗設大臣餅,撙在坐。 帝頻呼姓名,撙竟不答,食餅如故。 帝覺其負氣,乃改喚蔡尚書,撙始放箸執笏曰:「爾。 」帝曰:「卿向何聾,今何聰?」對曰:「臣預爲右戚,且職在納言,陛下不應以名垂喚。 」帝有慚色。 性甚凝厲,善自居適。 女爲昭明太子妃,自詹事以下咸來造謁,往往稱疾相聞,間遣之。 及其引進,但暄寒而已,此外無復餘言。 後爲中書令,卒於吳郡太守,諡曰康子。 司空袁昂嘗謂諸賓曰:「自蔡侯卒,不復更見此人。 」其爲名輩所知如此。 子彥深,宣城內史。 彥深弟彥高,給事黃門侍郎。 彥高子凝。 凝字子居,美容止。 及長,博涉經傳,有文詞,尤工草隷。 陳太建元年,累遷太子中舍人。 以名公子選尚信義公主,拜駙馬都尉、中書侍郎,遷晉陵太守。 及將之郡,更令左右修中書廨宇,謂賓友曰:「庶來者無勞。 」 尋授吏部侍郎。 凝年位未高,而才地爲時所重,常端坐西齋,自非素貴名流,罕所交接,趣時者多譏焉。 宣帝嘗謂凝曰:「我欲用義興主婿錢肅爲黃門侍郎,卿意如何?」凝正色曰:「帝鄉舊戚,恩由聖旨,則無所復問。 若格以僉議,黃散之職,故須人門兼美。 」帝默然而止。 肅聞而不平,義興公主日譖之,尋免官,遷交趾。 頃之追還。 後主嗣位,爲給事黃門侍郎。 後主嘗置酒,歡甚,將移宴弘范宮,衆人咸從,唯凝與袁憲不行。 後主曰:「何爲?」凝曰:「長樂尊嚴,非酒後所過,臣不敢奉詔。 」衆人失色。 後主曰:「卿醉矣。 」令引出。 他日,後主謂吏部尚書蔡征曰:「蔡凝負地矜才,無所用也。 」尋遷信威晉熙王府長史,鬱鬱不得志。 乃喟然嘆曰:「天道有廢興,夫子云‘樂天知命’,斯理庶幾可達。 」因着小室賦以見志。 陳亡入隋,道病卒,年四十七。 子君知,頗知名。 論曰:蔡廓體業弘正,風格峻舉。 興宗出內所踐,不隕家聲。 位在具臣,而情懷伊、霍,仁者有勇,驗在斯乎。 然自廓及凝,年移四代,高風素氣,無乏于時,其所以取貴,不徒然矣。 至于矜倨之失,蓋其風俗所通,格以正道,故亦名教之深尤也。 卷三十 列傳第二十 何尚之 尚之少頗輕薄,好摴蒱,及長,折節蹈道,以操立見稱。 爲陳郡謝混所知,與之遊處。 家貧,初爲臨津令。 宋武帝領征西將軍,補主簿。 從征長安,以公事免,還都。 因患勞病積年,飲婦人乳乃得差。 以從征之勞,賜爵都鄉侯。 少帝即位,爲廬陵王義真車騎諮議參軍。 義真與司徒徐羡之、尚書令傅亮等不協,每有不平之言。 尚之諫戒不納。 義真被廢,入爲中書侍郎,遷吏部郎。 告休定省,傾朝送別于冶渚。 及至郡,叔度謂曰:「聞汝來此,傾朝相送,可有幾客?」答曰:「殆數百人。 」叔度笑曰:「此是送吏部郎耳,非關何彥德也。 昔殷浩亦嘗作豫章定省,送別者甚衆,及廢徙東陽,船泊征虜亭積日,乃至親舊無復相窺者。 」 後拜左衛將軍,領太子中庶子。 尚之雅好文義,從容賞會,甚爲文帝所知。 元嘉十三年,彭城王義康欲以司徒長史劉斌爲丹陽尹,上不許,乃以尚之爲之。 立宅南郭外,立學聚生徒。 東海徐秀,廬江何曇、黃回,潁川荀子華,太原孫宗昌、王延秀,魯郡孔惠宣並慕道來游,謂之南學。 王球常云:「尚之西河之風不墜。 」尚之亦云:「球正始之風尚在。 」 尚之女適劉湛子黯,而湛與尚之意好不篤。 湛欲領丹陽,乃徙尚之爲祠部尚書,領國子祭酒。 尚之甚不平。 湛誅,遷吏部尚書。 時左衛將軍范曄任參機密,尚之察其意趣異常,白文帝:「宜出爲廣州,若在內釁成,不得不加以鈇鉞。 屢誅大臣,有虧皇化。 」上曰:「始誅劉湛等,方欲引升後進。 曄事蹟未彰,便豫相黜斥,萬姓將謂卿等不能容才,以我爲信受讒說。 但使共知如此,不憂致大變也。 」曄後謀反伏誅,上嘉其先見。 二十二年,爲尚書左仆射。 是歲造玄武湖,上欲于湖中立方丈、蓬萊、瀛洲三神山,尚之固諫乃止。 時又造華林園,並盛暑役人。 尚之又諫,上不許,曰:「小人常日曝背,此不足爲勞。 」時上行幸,還多侵夜,尚之又表諫,上優詔納之。 第120頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《南史》
第120頁