明帝即位,四方反叛,進興世龍驤將軍,領水軍拒南賊。 時台軍據赭圻,朝廷遣吏部尚書褚彥回就赭圻行選。 是役也,皆先戰授位,檄板不供,由是有黃紙劄。 南賊屯在鵲尾,既相持久不決,興世建議曰:「賊據上流,兵張地勝,今以奇兵潛出其上,使其首尾周惶,進退疑沮,糧運艱礙,乃制勝之奇。 」沈攸之、吳喜並贊其計,分戰士七千配之。 興世乃令輕舸泝流而上,旋復回還,一二日中輒復如此,使賊不爲之防。 賊帥劉胡聞興世欲上,笑之曰:「我尚不敢越彼下取揚州,興世何人欲據我上。 」興世謂攸之等曰:「上流唯有錢溪可據。 」乃往據之。 及劉胡來攻,將士欲迎擊之,興世曰:「賊來尚遠而氣驟盛矣。 夫驟既力盡,盛亦易衰,此曹劌所以破齊也。 將士不得妄動。 」賊來轉近,興世乃命壽寂之、任農夫率壯士擊走之。 袁顗慍曰:「賊據人肝藏裡,雲何得活。 」是月朔,赭圻軍士伐木爲柵,于青山遇一童子曰:「賊下旬當平,無爲自苦。 」忽不見。 至是果敗。 興世又遏其糧道,賊衆漸饑,劉胡棄軍走,袁顗仍亦奔散,興世遂與吳喜共平江陵。 遷右軍將軍,封作唐縣侯。 歷雍州刺史,左衛將軍。 以疾,徙光祿大夫,尋卒。 興世居臨沔水,自襄陽以下至于江二千里,先無洲嶼,興世初生,當其門前水中,一旦忽生洲,年年漸大。 及興世爲方伯,而洲上遂十餘頃。 父仲子由興世致位給事中,興世欲將往襄陽,愛鄉裡不肯去。 嘗謂興世曰:「我雖田舍老公,樂聞鼓角,汝可送一部,行田時欲吹之。 」興世素恭謹畏法,譬之曰:「此是天子鼓角,非田舍公所吹。 」興世欲拜墓,仲子謂曰:「汝衛從太多,先人必當驚怖。 」興世減撤而行。 子欣泰。 欣泰字義亨,不以武業自居,好隷書,讀子史。 年十餘,詣吏部尚書褚彥回,彥回問:「張郎弓馬多少?」答曰:「性怯畏馬,無力牽弓。 」彥回甚異之。 歷諸王府佐。 宋元徽中,興世在家,擁雍州還資見錢三千萬,蒼梧王自領人劫之,一夜垂盡,興世憂懼病卒。 欣泰兄欣華時爲安成郡,欣泰悉封餘財以待之。 齊建元初,爲尚書都官郎。 武帝與欣泰早款遇,及即位,以爲直合將軍。 後爲武陵內史,坐臓私殺人被糾,見原。 還復爲直合、步兵校尉,領羽林監。 欣泰通涉雅俗,交結多是名素,下直輒着鹿皮冠,衲衣錫杖,挾素琴。 有以啓武帝,帝曰:「將家兒,何敢作此舉止。 」後從駕出新林,敕欣泰廉察,欣泰停仗,于松樹下飲酒賦詩。 制局監呂文度以啓武帝,帝大怒,遣出。 數日意釋,召謂曰:「卿不樂武職,當處卿清貴。 」除正員郎。 出爲鎮軍中兵參軍、南平內史。 巴東王子響殺僚佐,上遣中庶子胡諧之西討,使欣泰爲副。 欣泰謂諧之曰:「今太歲在西南,逆歲行軍,兵家深忌,若且頓軍夏口,宣示禍福,可不戰而禽也。 」諧之不從,進江津,尹略等見殺。 事平,欣泰徙爲隨王子隆鎮西中兵,改領河東內史。 子隆深相愛重,數與談宴,意遇與謝脁相次。 典簽密啓之,武帝怒,召還都。 屏居家巷,置宅南岡下,面接松山,欣泰負弩射雉,恣情閒放,聲伎雜藝,頗多開解。 明帝即位,爲領軍長史,遷諮議參軍。 上書陳便宜二十條,其一條言宜毀廢塔寺,帝並優詔報答。 建武二年,魏圍鍾離,欣泰爲軍主,隨崔慧景救援。 及魏軍退,而邵陽洲上余兵萬人,求輸馬五百匹假道,慧景欲斷路攻之。 欣泰說慧景曰:「歸師勿遏,古人畏之,死地兵不可輕也。 」慧景乃聽過。 時領軍蕭坦之亦援鍾離,還啓明帝曰:「邵陽洲有死賊萬人,慧景、欣泰放而不取」。 帝以此皆不加賞。 四年,出爲永陽太守。 永元初,還都。 崔慧景圍城,欣泰入城守備。 事甯,除廬陵王安東司馬。 梁武帝起兵,東昏以欣泰爲雍州刺史。 欣泰與弟前始安內史欣時密謀結太子右率胡松、前南譙太守王靈秀、直合將軍鴻選、含德主帥苟勵、直後劉靈運等,並同契會。 帝遣中書舍人馮元嗣監軍救郢,茹法珍、梅蟲兒及太子右率李居士、制局監楊明泰等十餘人相送中興堂。 欣泰等使人懷刀,于坐斫元嗣,碩墜果柈中。 又斫明泰,破其腹。 蟲兒傷數創,手指皆墜。 居士踰牆得出,茹法珍亦散走還台。 靈秀仍往石頭迎建安王寶寅,率文武數百,唱警蹕,至杜姥宅。 欣泰初聞事發,馳馬入宮,冀法珍等在外,城內處分,必盡見委,因行廢立。 既而法珍得返,處分關門上仗,不配欣泰兵,鴻選在殿內亦不敢發,城外衆尋散。 少日事覺,欣泰、胡松等皆伏誅。 欣泰少時,有人相其當得三公,而年裁三十。 後屋瓦墜傷額,又問相者,云:「無復公相,年壽更增,亦可得方伯耳。 」死時年三十六。 論曰:王仲德受任二世,能以功名始終。 入關之役,檀、王咸出其下。 元嘉北討,則受督於人,有藺生之志,而無關公之憤,長者哉。 道豫雖地居豐、沛,榮非恩假,時歷四代,人焉不絶,文武之道,不墜斯門,殆爲優矣。 垣氏宋、齊之際,世着武節,崇祖陳力疆埸,以韓、白自許,竟而杜郵之酷,可爲痛哉。 興世鵲浦之奇,遠有深致,其垂組建旆,豈徒然也。 卷二十六 列傳第十六 袁湛 宋武帝起兵,以爲鎮軍諮議參軍。 以從征功,封晉寧縣五等男。 義熙十二年,爲尚書右仆射。 武帝北伐,湛兼太尉,與兼司空尚書范泰奉九命禮物拜授武帝,帝沖讓。 湛等隨軍至洛陽,住柏谷塢。 泰議受使未畢,不拜晉帝諸陵,湛獨至五陵展敬,時人美之。 初,陳郡謝重,王胡之外孫也,于諸舅敬禮多闕,重子絢,湛之甥也,嘗于公坐慢湛,湛正色謂曰:「汝便是兩世無渭陽情。 」絢有愧色。 十四年,卒,贈左光祿大夫。 文帝即位,以後父贈侍中,以左光祿大夫,開府儀同三司,諡曰敬公。 大明三年,孝武幸籍田,經湛墓,遣使致祭,增守墓五戶。 子淳,淳子植,並早卒。 湛弟豹字士蔚,好學博聞,善談雅俗。 每商較古今,兼以誦詠,聽者忘疲。 爲御史中丞時,鄱陽縣侯孟懷玉上母檀拜國太夫人,有司奏許。 豹以婦人從夫爵,懷玉父大司農綽見居列卿,妻不宜從子。 奏免尚書右仆射劉柳等官,詔並贖論。 後爲丹陽尹,太尉長史,義熙九年,卒官。 以參伐蜀謀,追封南昌縣五等子。 子淑。 淑字陽源,少有風氣。 年數歲,伯父湛謂人曰:「此非凡兒。 」至十餘歲,爲姑夫王弘所賞,博涉多通,不爲章句學。 文采遒艷,從橫有才辯。 彭城王義康命爲司徒祭酒。 義康不好文學,雖外相禮接,意好甚疏。 從母兄劉湛欲其附己,而淑不爲改意,由是大相乖失。 淑乃賦詩曰:「種蘭忌當門,懷璧莫向楚。 楚少別玉人,門非植蘭所。 」尋以久疾免官。 元嘉二十六年,累遷尚書吏部郎。 其秋大舉北侵,從容曰:「今當席捲趙、魏,檢玉岱宗,願上封禪書一篇。 」文帝曰:「盛德之事,我何足以當之。 」出爲始興王浚征北長史、南東海太守。 淑始到府,浚引見謂曰:「不意舅遂垂屈佐?」淑答曰:「朝廷遣下官,本以光公府望也。 」還爲御史中丞。 第107頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《南史》
第107頁