人居貴要,但問心若爲耳。 大明之世,巢、徐二戴位不過執戟,權亢人主;顔師伯白衣仆射,橫行尚書中。 袁粲作仆射領選,而人往往不知有粲。 粲遷爲令,居之不疑。 今既省錄,令便居昔之錄任,置省事及干僮,並依錄格。 粲作令來亦不異爲仆射,人情向粲,淡然亦復不改常。 以此居貴位要任,當有致憂兢不?卿今雖作揚州、太子太傅,位雖貴而不關朝政,可安不懼,差于粲也。 卿虛心受榮,有而不爲累。 貴高有危殆之懼,卑賤有溝壑之憂,張單雙災,木雁兩失。 有心于避禍,不如無心于任運。 夫千仞之木,既摧于斧斤,一寸之草,亦悴于踐蹋。 高崖之修干,與深谷之淺條,存亡之要,鉅細一揆耳。 晉將畢萬七戰皆獲,死於牖下,蜀相費禕從容坐談,斃于刺客。 故甘心于履危,未必逢禍,縱意于處安,不必全福。 但貴者自惜,故每憂其身,賤者自輕,故易忘其己。 然爲教者每誡貴不誡賤,言其貴滿好自恃也。 凡名位貴達,人以存懷,泰則觸人改容,否則行路嗟愕。 至如賤者,否泰不足以動人,存亡不足以絓數,死於溝瀆,困于涂路者,天地之間,亦復何限,人不繫意耳。 以此而推,貴何必難處,賤何必易安。 但人生自應卑慎爲道,行己用心,務思謹惜。 若乃吉凶大期,正應委之理運。 遭隨參差,莫不由命也。 既非聖人,不能見吉凶之先,正是依俙於理,言可行而爲之耳。 得吉者是其命吉,遇不吉者是其命凶。 以近事論之:景和之世,晉平庶人從壽陽歸亂朝,人皆爲之顫慄,而乃遇中興之運。 袁顗圖避禍于襄陽,當時皆羡之,謂爲陵霄駕鳳,遂與義嘉同滅。 駱宰見狂主,語人言「越王長頸鳥喙,可與共憂,不可共樂。 范蠡去而全身,文種留而遇禍。 今主口頸頗有越王之狀,我在尚書中久,不去必危」。 遂求南江小縣。 諸都令史住京師者,皆遭中興之慶,人人蒙爵級;宰逢義嘉染罪,金木纏身,性命幾絶。 卿耳目所聞見,安危在運,何可豫圖邪? 上既有疾,而諸弟並已見殺;唯桂陽王休范人才本劣,不見疑,出爲江州刺史。 慮一旦晏駕,皇后臨朝,則景文自然成宰相,門族強盛,藉元舅之重,歲暮不爲純臣。 泰豫元年春,上疾篤,遣使送藥賜景文死,使謂曰:「朕不謂卿有罪,然吾不能獨死,請子先之。 」因手詔曰:「與卿周旋,欲全卿門戶,故有此處分。 」敕至之夜,景文政與客棋,扣函看,復還封置局下,神色怡然不變。 方與客棋思行爭劫竟,斂子內奩畢,徐謂客曰:「奉敕見賜以死。 」方以敕示客。 酒至未飲,門客焦度在側,憤怒發酒覆地曰:「大丈夫安能坐受死。 州中文武可數百人,足以一奮。 」景文曰:「知卿至心;若見念者,爲我百口計。 」乃墨啓答敕,並謝贈詔。 酌謂客曰:「此酒不可相勸。 」自仰而飲之。 時年六十。 追贈開府儀同三司,諡曰懿。 長子絢。 絢字長素,早惠。 年五六歲,讀論語至「周監于二代」,外祖何尚之戲之曰:「可改耶耶乎文哉。 」絢應聲答曰:「尊者之名,安可戲,寧可道草翁之風必舅?」及長,篤志好學。 位秘書丞。 先景文卒,諡曰恭世子。 絢弟繢。 繢字叔素,弱冠秘書郎、太子舍人,轉中書舍人。 景文以此授超階,令繢經年乃受。 景文封江安侯,繢襲其本爵爲始平縣五等男。 元徽末,爲黃門郎,東陽太守。 齊武帝爲撫軍,吏部尚書張岱選繢爲長史,呈選牒,高帝笑曰:「此可謂素望。 」再遷義興太守,輒錄郡吏陳伯喜付陽羡獄,欲殺之,縣令孔逭不知何罪,不受繢教,爲有司奏,坐白衣領職。 後長兼侍中。 武帝出射雉,繢信佛法,稱疾不從。 永元元年,卒於太常,諡靖子。 繢女適武帝寵子安陸王子敬,永明二年納妃,修外舅姑之敬。 武帝遣文惠太子相隨往繢家,置酒設樂,公卿皆冠冕而去,當世榮之。 繢弟約,齊明帝世數年廢錮。 梁武帝時爲太子中庶子,嘗謂約曰:「卿方當富貴,必不容久滯屈。 」及帝作輔,謂曰:「我嘗相卿當富貴,不言卿今日富貴便當見由。 」歷侍中,左戶尚書,廷尉。 繢長子雋,不慧,位止建安太守。 雋子克。 克美容貌,善容止,仕梁歷司徒右長史、尚書仆射。 台城陷,仕侯景,位太宰、侍中、錄尚書事。 景敗,克迎候王僧辯,問克曰:「勞事夷狄之君」,克不能對。 次問璽紱何在?克默然良久曰:「趙平原將去。 」平原名思賢,景腹心也,景授平原太守,故克呼焉。 僧辯乃誚克曰:「王氏百世卿族,便是一朝而墜。 」仕陳,位尚書右仆射。 藴字彥深,彧兄子也。 父楷,太中大夫。 楷人才凡劣,故藴不爲群從所禮,常懷恥慨。 家貧,爲廣德令。 明帝即位,四方叛逆,欲以將領自奮,每撫刀曰:「龍泉太阿,汝知我者。 」叔父景文常誡之曰:「阿荅,汝滅我門戶。 」藴曰:「荅與童烏貴賤異。 」童烏,絢小字,荅,藴小字也。 及事甯,封吉陽男。 歷晉陵、義興太守,所蒞並貪縱。 後爲給事黃門侍郎。 桂陽之逼,王道隆爲亂兵所殺,藴力戰,重創禦溝側,或扶以免。 事平,撫軍長史褚澄爲吳郡太守,司徒左長史蕭惠明言于朝曰:「褚澄開城以納賊,更爲股肱大郡,王藴被甲死戰,棄而不收,賞罰如此,何憂不亂!」褚彥回慚,乃議用藴爲湘州刺史。 及齊高帝輔政,藴與沈攸之連謀,事敗,斬于秣陵市。 奐字道明,彧兄子也。 父粹字景深,位黃門侍郎。 奐繼從祖球,故小字彥孫。 年數歲,常侍球許,甚見愛。 奐諸兄出身諸王國常侍,而奐起家着作佐郎。 琅邪顔延之與球情款稍異,常撫奐背曰:「阿奴始免寒士。 」 奐少而強濟,叔父景文常以家事委之。 仕宋歷侍中,祠部尚書,轉掌吏部。 升明初,遷丹陽尹。 初,王晏父普曜爲沈攸之長史,常懼攸之舉事,不得還,奐爲吏部,轉普曜爲內職,晏深德之。 及晏仕齊,武帝以奐宋室外戚,而從弟藴又同逆,疑有異意,晏叩頭保奐無異志。 時晏父母在都,請以爲質,武帝乃止。 第98頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《南史》
第98頁