初,澹從弟混與劉毅昵,澹常以爲憂,漸疏混,每謂弟璞、從子瞻曰:「益壽此性,終當破家。 」混尋見誅,朝廷以澹先言,故不及禍。 璞字景山,幼孝友,祖安深賞愛之,位光祿勛。 謝裕字景仁,朗弟允之子、而晦從父也。 名與宋武帝諱同,故以字行。 允字令度,位宣城內史。 景仁幼爲從祖安所知,始爲前軍行參軍,會稽王世子元顯嬖人張法順權傾一時,內外無不造門,唯景仁不至,年三十而方爲着作佐郎。 桓玄誅元顯,見景仁,謂四坐曰:「司馬庶人父子云何不敗,遂令謝景仁三十而方佐着作郎。 」玄建楚台,以補黃門侍郎。 及篡位,領驍騎將軍。 景仁博聞強識,善敘前言往行,玄每與言不倦。 玄出行,殷仲文、卞范之之徒皆騎馬散從,而使景仁陪輦。 宋武帝爲桓修撫軍中兵參軍,嘗詣景仁諮事,景仁與語說,因留帝食。 食未辦,而景仁爲玄所召。 玄性促,俄頃間騎詔續至,帝屢求去,景仁不許,曰:「主上見待,要應有方,我欲與客食,豈不得待?」竟安坐飽食然後應召。 帝甚感之。 及平建鄴,景仁與百僚同見,武帝目之曰:「此名公孫也。 」歷位武帝鎮軍司馬,復爲車騎司馬。 義熙五年,帝將伐慕容超,朝議皆謂不可,劉毅時鎮姑孰,固止帝,以爲「苻堅侵境,謝太傅猶不自行。 宰相遠出,傾動根本」。 景仁獨曰:「公建桓、文之烈,應天人之心,雖業高振古,而德刑未樹,宜推亡固存,廣振威略。 平定之後,養鋭息徒,然後觀兵洛汭,修復園寢,豈有縱敵貽患者哉。 」帝從之。 及北伐,大司馬琅邪王天子母弟,屬當儲副,帝深以根本爲憂,轉景仁大司馬左司馬,專總府任。 又遷吏部尚書。 時從兄混爲尚書左仆射,依制不得相監,帝啓依仆射王彪之、尚書王劭前例不解職。 坐選吏部令史邢安泰爲都令史、平原太守,二官共除,安泰以令史職拜謁陵廟,爲御史中丞鄭鮮之所糾,白衣領職。 十一年,爲左仆射。 景仁性矜嚴整潔,居宇淨麗,每唾輒唾左右人衣,事畢,即聽一日澣濯。 每欲唾,左右爭來受之。 武帝雅相知重,申以昏姻,廬陵王義真妃,景仁女也。 十二年卒,贈金紫光祿大夫。 葬日,武帝親臨甚慟。 子恂字泰溫,位鄱陽太守。 恂子孺子,少與族兄莊齊名。 多藝能,尤善聲律。 車騎將軍王彧,孺子姑之子也。 嘗與孺子宴桐台,孺子吹笙,彧自起舞,既而嘆曰:「今日真使人飄颻有伊、洛間意。 」爲新安王主簿,出爲廬江郡,辭,宋孝武謂有司曰:「謝孺子不可屈爲小郡。 」乃以爲司徒主簿。 後以家貧,求西陽太守,卒官。 子璟,少與從叔朓俱知名。 齊竟陵王子良開西邸,招文學,璟亦預焉。 位中書郎。 梁天監中,爲左戶尚書,再遷侍中,固辭年老求金紫,帝不悅,未敘,會卒。 子微字玄度,美風采,好學善屬文,位兼中書舍人。 與河東裴子野、沛國劉顯同官友善。 時魏中山王元略還北,梁武帝餞于武德殿,賦詩三十韻,限三刻成。 微二刻便就,文甚美,帝再覽焉。 又爲臨汝侯猷制放生文,亦見賞于世。 後除尚書左丞。 及昭明太子薨,帝立晉安王綱爲皇太子,將出詔,唯召尚書右仆射何敬容、宣惠將軍孔休源及微三人與議。 微時年位尚輕,而任遇已重。 後卒於北中郎豫章王長史、南蘭陵太守。 文集二十捲。 純字景懋,景仁弟也。 劉毅鎮江陵,以爲衛軍長史、南平相。 及王鎮惡襲毅,毅時病,佐史聞兵至,馳還入府,左右引車欲還外廨,純叱之曰:「我人吏也,逃欲安之。 」及入,毅兵敗衆散,純爲人所殺。 純弟甝字景甝,位司徒右長史。 甝弟述字景先,小字道兒。 少有至行,隨純在江陵,純遇害,述奉純喪還都,至西塞遇暴風,純喪舫流漂不知所在,述乘小船尋求,經純妻庾舫過。 庾遣人謂曰:「小郎去必無及,寧可存亡俱盡邪。 」述號泣答曰:「若安全至岸,尚須營理;如其已致意外,述亦無心獨存。 」因冒浪而進,見純喪幾沒,述號叫呼天,幸而獲免。 咸以爲精誠所致,武帝聞而嘉之。 及臨豫州,諷中正以爲迎主簿,甚被器遇。 景仁愛甝而憎述,嘗設饌請宋武帝,希命甝豫坐,而帝召述。 述知非景仁夙意,又慮帝命之,請急不從。 帝馳遣呼述,須至乃飧,其見重如此。 及景仁疾,述盡心視湯藥,飲食必嘗而後進。 衣不解帶不盥櫛者累旬,景仁深感愧焉,友愛遂篤。 及景仁卒,哀號過禮。 景仁肥壯,買材數具皆不合用,述哀惶,親選乃獲焉。 爲太尉參軍,從征司馬休之,封吉陽縣五等侯。 元嘉二年,拜中書侍郎。 後爲彭城王義康驃騎長史,領南郡太守。 義康入相,述又爲司徒左長史,轉左衛將軍。 蒞官清約,私無宅舍,義康遇之甚厚。 尚書仆射殷景仁、領軍將軍劉湛並與述爲異常之交。 述美風姿,善舉止,湛每謂人曰:「我見謝道兒未嘗足。 」雍州刺史張邵以黷貨將致大闢,述表陳邵先朝舊勛,宜蒙優貸,文帝手詔詶納焉。 述語子綜曰:「主上矜邵夙誠,自將曲恕,吾所啓謬會,故特見納。 若此跡宣佈,則爲侵奪主恩。 」使綜對前焚之。 帝后謂邵曰:「卿之獲免,謝述力焉。 」 述有心虛疾,性理時或乖謬,卒於吳興太守。 喪還未至都數十里,殷景仁、劉湛同乘迎赴,望船流涕。 及劉湛誅,義康外鎮,將行嘆曰:「謝述唯勸吾退,劉湛唯勸吾進,述亡而湛存,吾所以得罪也。 」文帝亦曰:「謝述若存,義康必不至此。 」三子:綜、約、緯。 綜有才藝,善隷書,爲太子中舍人。 與范曄謀反伏誅;約亦死。 緯尚宋文帝第五女長城公主,素爲綜、約所憎,免死,徙廣州,孝建中還都。 方雅有父風,位正員郎。 子朓。 朓字玄暉,少好學,有美名,文章清麗。 爲齊隨王子隆鎮西功曹,轉文學。 子隆在荊州,好辭賦,朓尤被賞,不捨日夕。 長史王秀之以朓年少相動,欲以啓聞。 朓知之,因事求還,道中爲詩寄西府曰:「常恐鷹隼擊,時菊委嚴霜,寄言罻羅者,寥廓已高翔」是也。 仍除新安王中軍記室。 朓箋辭子隆曰:朓聞潢汙之水,思朝宗而每竭,駑蹇之乘,希沃若而中疲。 何則?臯壤搖落,對之惆悵,歧路東西,或以嗚唈。 況乃服義徒擁,歸志莫從,邈若墜雨,飄似秋蔕。 朓實庸流,行能無算,屬天地休明,山川受納,褒采一介,搜揚小善,故得舍耒場圃,奉筆兔園。 東泛三江,西浮七澤,契闊戎旃,從容燕語。 長裾日曳,後乘載脂,榮立府廷,恩加顔色,沐發晞陽,未測涯涘,撫臆論報,早誓肌骨。 不悟滄溟未運,波臣自蕩,渤澥方春,旅翮先謝。 清切蕃房,寂寥舊蓽,輕舟反泝,弔影獨留。 白雲在天,龍門不見,去德滋永,思德滋深。 唯待青江可望,候歸艎于春渚,朱邸方開,效蓬心于秋實。 如其簪屨或存,衽席無改,雖復身填溝壑,猶望妻子知歸。 攬涕告辭,悲來橫集。 時荊州信去倚待,朓執筆便成,文無點易。 以本官兼尚書殿中郎。 隆昌初,敕朓接北使,朓自以口訥,啓讓,見許。 明帝輔政,以爲驃騎諮議,領記室,掌霸府文筆。 又掌中書詔誥,轉中書郎。 第81頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《南史》
第81頁