義熙九年,徙益州刺史,爲元帥伐蜀。 初,帝與齡石密謀進取,曰:「劉敬宣往年出黃武,無功而退。 賊謂我今應從外水往,而料我當出其不意猶從內水來也,必重兵守涪城以備內道。 若向黃武,正墮其計。 今以大衆自外水取成都,疑兵出內水,此制敵之奇也。 」而慮此聲先馳,賊審虛實,別有函封付齡石,署曰至白帝乃開。 諸軍雖進,未知處分,至白帝發書,曰:「衆軍悉從外水取成都;臧熹、朱枚于中水取廣漢;使羸弱乘高艦十餘,由內水向黃武。 」譙縱果備內水,使其大將譙道福戍涪城,遣其秦州刺史侯暉、仆射譙詵等屯彭模,夾水爲城。 十年六月,齡石至彭模。 七月,齡石率劉鍾、蒯恩等於北城斬侯暉、譙詵。 朱枚至廣漢,復破譙道福別軍。 譙縱奔涪城,巴西人王志斬送之,並獲道福,斬于軍門。 帝之伐蜀,將謀元帥,乃舉齡石。 衆咸謂齡石資名尚輕,慮不克辦,論者甚衆,帝不從。 乃分大軍之半,令猛將勁窣窸以配之。 臧熹,敬皇后弟也,亦命受其節度。 及戰克捷,衆咸服帝知人,又美齡石善於事。 以平蜀功,封豐城侯。 十四年,桂陽公義真被征,以齡石爲雍州刺史,督關中諸軍事。 齡石至長安,義真乃發。 義真敗於青泥,齡石亦舉城奔走見殺。 傳國至孫,齊受禪,國除。 齡石弟超石,亦果鋭。 雖出自將家,兄弟並閒尺牘。 桓謙爲衛將軍,以補行參軍。 後爲武帝徐州主簿,收迎桓謙身首,躬營殯葬。 義熙十二年北伐,超石爲前鋒入河。 時軍人緣河南岸牽百丈。 有漂度北岸者,輒爲魏軍所殺略。 帝遣白直隊主丁旿率七百人及車百乘于河北岸爲卻月陣,兩頭抱河,車置七仗士。 事畢,使豎一長白毦。 魏軍不解其意,並未動。 帝先命超石戒嚴二千人,白毦既舉,超石赴之,並齎大弩百張,一車益二十人,設彭排于轅上。 魏軍見營陣立,乃進圍營。 超石先以弱弓小箭射之,魏軍四面俱至。 魏明元皇帝又遣南平公長孫嵩三萬騎肉薄攻營,於是百弩俱發。 魏軍既多,弩不能制,超石初行,別齎大槌並千餘張矟,乃斷矟三四尺以槌槌之,一矟輒洞貫三四人。 魏軍不能當,遂潰。 大軍進克蒲阪,以超石爲河東太守。 後除中書侍郎,封興平縣五等侯。 關中亂,帝遣超石慰勞河洛,與齡石俱沒赫連勃勃,見殺。 毛修之字敬文,滎陽陽武人也。 祖武生、伯父璩並益州刺史。 父瑾,梁、秦二州刺史。 修之仕桓玄爲屯騎校尉,隨玄西奔。 玄欲奔漢川,修之誘令入蜀。 馮遷斬玄于枚洄洲,修之力也。 宋武帝以爲鎮軍諮議,遷右衛將軍。 既有斬玄之謀,又父伯並在蜀,帝欲引爲外助,故頻加榮爵。 及父瑾爲譙縱所殺,帝表修之爲龍驤將軍,配兵遣奔赴。 時益州刺史鮑陋不肯進討,修之言狀,帝乃令冠軍將軍劉敬宣伐蜀,無功而退。 譙縱由此送修之父伯及中表喪柩口累並得還。 後劉毅西鎮江陵,以爲衛軍司馬、南郡太守。 修之雖爲毅將佐,而深結于帝,及毅敗見宥。 時遣朱齡石伐蜀,修之固求行。 帝慮修之至蜀多所誅殺,且土人既與毛氏有嫌,亦當以死自固。 不許。 修之不信鬼神,所至必焚房廟。 時蔣山廟中有好牛馬,並奪取之。 累遷相國右司馬,行司州事。 戍洛陽,修立城壘。 武帝至,履行善之,賜衣服玩好,當時評直二千萬。 王鎮惡死,修之代爲安西司馬。 桂陽公義真敗,爲赫連勃勃所禽。 及赫連昌滅,入魏。 修之在洛,敬事嵩高道士寇謙之。 謙之爲魏太武帝信敬,營護之,故不死。 修之嘗爲羊羹薦魏尚書,尚書以爲絶味,獻之太武,大悅,以爲太官令,被寵,遂爲尚書、光祿大夫,封南郡公,太官令、尚書如故。 後朱修之俘于魏亦見寵,修之問朱修之,南國當權者爲誰,答雲殷景仁。 修之笑曰:「吾昔在南,殷尚幼少,我歸罪之日,便當巾韝到門。 」經年不忍問家消息,久之乃訪焉。 修之具答,並云:「賢子元矯甚能自處。 」修之悲不得言,直視良久,乃長嘆曰:「嗚呼!」自此一不復及。 初,北人去來言修之勸魏侵邊,並教以在南禮制,文帝甚疑責之。 朱修之後得還,具相申理,上意乃釋。 修之在魏多妻妾,男女甚衆,身遂死於魏。 孫惠素,仕齊爲少府卿。 性至孝,母服除後,更修母所住處床帳屏帷,每月朔十五向帷悲泣,傍人爲之感傷,終身如此。 惠素吏才強濟,而臨事清刻,敕市銅官碧青一千二百斤供禦畫,用錢六十五萬。 有讒惠素納利,武帝怒,敕尚書評價,貴二十八萬餘,有司奏,伏誅。 死後家徒四壁,武帝后知無罪,甚悔恨之。 傅弘之字仲度,北地泥陽人也。 傅氏舊屬靈州,漢末失土,寄馮翊,置泥陽、富平二縣,廢靈州,故傅氏悉屬泥陽。 晉武帝太康三年復立靈州縣,傅氏還屬靈州。 弘之高祖祗,晉司徒,後封靈州公。 不欲封本縣,故祗一門還屬泥陽。 曾祖暢,秘書丞,沒石勒,生子洪。 晉穆帝永和中,石氏亂,度江。 洪生梁州刺史歆,歆生弘之。 少倜儻有大志,歷位太尉行參軍。 宋武帝北伐,弘之與扶風太守沈田子等七軍自武關入。 弘之素習騎乘,于姚泓馳道內戲馬,甚有姿制,羌胡觀者數千,並嘆稱善。 留爲桂陽公義真雍州中從事史。 及義真東歸,赫連勃勃傾國追躡,于青泥大戰,弘之躬貫甲冑,氣冠三軍,軍敗陷沒,不爲之屈。 時天大寒裸弘之,弘之叫駡見殺。 朱修之字恭祖,義陽平氏人也。 曾祖燾,晉平西將軍。 祖序,豫州刺史。 父諶,益州刺史。 修之初爲州主簿,宋元嘉中,累遷司徒從事中郎。 文帝謂曰:「卿曾祖昔爲王導丞相中郎,卿今又爲王弘中郎,可謂不忝爾祖矣。 」 後隨右軍到彥之北侵,彥之自河南回,修之留戍滑台,被魏將安頡攻圍。 糧盡,將士熏鼠食之。 修之被圍既久,母常悲憂,忽一旦乳汁驚出,母號慟告家人曰:「我年老非復有乳汁時,今如此,兒必沒矣。 」魏果以其日克滑台,囚之。 太武嘉其固守之節,以爲雲中鎮將,妻以宗室女。 修之潛謀南歸,妻疑之,每流涕謂曰:「觀敘無停意,何不告我以實,義不相負。 」修之深嘉其義而不告也。 及太武伐馮弘,修之及同沒人邢懷明並從。 又有徐卓者亦沒魏,復欲率南人竊發,事泄見誅。 修之、懷明懼禍,同奔馮弘,不見禮。 停一年,會宋使至。 修之名位素顯,傳詔見便拜。 彼國敬傳詔,呼爲天子邊人。 見傳詔致敬,乃始禮之。 時魏屢伐黃龍,弘遣使求救,修之乃使傳詔說而遣之。 泛海,未至東萊,舫柂折,風猛,海師慮向海北,垂長索,舫乃正。 海師視上有鳥飛,知去岸不遠,須臾至東萊。 及至,以爲黃門侍郎。 孝武初,累遷甯蠻校尉、雍州刺史,加都督。 修之政在寬簡,士庶悅附。 及荊州刺史南郡王義宣反,檄修之舉兵。 雍土時饑,修之僞與之同;既而遣使陳情於孝武,孝武嘉之,以爲荊州刺史,加都督。 義宣乃聞修之不同,更以魯秀爲雍州刺史,擊襄陽。 修之命斷馬鞍山道,秀不得前乃退。 修之率衆向江陵,竺超已執義宣,修之至,于獄殺之。 以功封南昌縣侯。 第70頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《南史》
第70頁