休佑狠戾,前後忤上非一。 在荊州時,左右范景達善彈棋,上召之,休佑留不遣。 上怒詰責之,且慮休佑將來難制,欲方便除之。 七年二月,車駕于岩山射雉,有一雉不肯入場,日暮將反,留休佑射之,令不得雉勿歸。 休佑時從在黃麾內,左右從者並在部伍後。 休佑便馳去,上遣左右數人隨之。 上既還,前驅清道,休佑人從悉散,不復相得。 上遣壽寂之等諸壯士追之,日已欲闇,與休佑相及,蹴令墜馬。 休佑素勇壯,有氣力,奮拳左右排擊,莫得近。 有一人自後引陰,因頓地,即共拉殺之。 遣人馳白上,行唱驃騎落馬,上聞驚曰:「驃騎體大,落馬殊不易。 」即遣禦醫上藥相系至,頃之休佑左右人至,久已絶矣。 輿以還第,贈司空。 時巴陵王休若在江陵,其日即馳信報休若曰:「吾與驃騎南山射雉,驃騎馬驚,與直閣夏文秀馬相蹋,文秀墮地,驃騎失控,馬重驚,觸松樹墜地落硎中,時頓悶,故馳報弟。 」其年五月,追免休佑爲庶人,十三子並徙晉平。 明帝尋病,見休佑爲祟,使使至晉平撫其諸子。 帝尋崩。 廢帝元徽元年,聽諸子還都。 順帝升明三年,稱謀反,並賜死。 海陵王休茂,文帝第十四子也。 孝建二年,年十一,封海陵王。 大明二年,爲雍州刺史,加都督、北中郎將、甯蠻校尉。 時司馬庾深之行府州事,休茂性急欲自專,深之及主帥每禁之。 常懷忿,因左右張伯超至所親愛,多罪過,主帥常加訶責。 伯超懼罪,謂休茂曰:「主帥密疏官罪,欲以啓聞。 」休茂曰:「今爲何計?」伯超曰:「唯殺行事及主帥,舉兵自衛,縱不成,不失入虜中爲王。 」休茂從之,夜使伯超等殺司馬庾深之,集兵建牙馳檄。 休茂出城行營,諮議參軍沈暢之等閉門拒之。 城陷,斬暢之。 其日,參軍尹玄度起兵攻休茂,禽之,斬首。 母妻皆自殺,同黨悉伏誅。 有司奏絶休茂屬籍,貶姓爲留,不許。 即葬襄陽。 鄱陽哀王休業,文帝第十五子也。 孝建二年,年十一,封鄱陽王。 三年薨,以山陽王休佑次子士弘嗣,被廢國除。 臨慶沖王休倩,文帝第十六子也。 孝建元年,年九歲,疾篤,封東平王,未拜,薨。 大明七年,立第二十七皇子子嗣爲東平王,紹休倩。 泰始三年還本,遂絶。 六年,以第五皇子智井爲東平王,繼休倩,未拜,薨。 其年,追改休倩爲臨慶王。 休倩爲文帝所愛,故前後屢加紹嗣。 新野懷王夷父,文帝第十七子也。 元嘉二十九年薨,明帝泰始五年,追加封諡。 桂陽王休范,文帝第十八子也。 孝建三年,年九歲,封順陽王。 大明元年,改封桂陽。 泰始六年,累遷驃騎大將軍、江州刺史,加都督。 遺詔進位司空、侍中,加班劍三十人。 休范素凡訥,少知解,不爲諸兄齒遇。 明帝常指左右人謂王景文曰:「休范人才不及此,以我弟故,生便富貴。 釋氏願生王家,良有以也。 」及明帝晚年,晉平王休佑以狠戾致禍,建安王休仁以權逼不容,巴陵王休若素得人情,以此見害;唯休范謹澀無才,不爲物情所向,故得自保而常憂懼。 及明帝晏駕,主幼時艱,休范自謂宗戚莫二,應居宰輔。 事既不至,怨憤彌結。 招引勇士,繕修器械。 行人經過尋陽者,莫不降意折節,於是至者如歸。 朝廷知之,密相防禦。 母荀太妃薨,即葬廬山,以示不還之志。 時夏口闕鎮,朝議以居尋陽上流,欲樹置腹心,重其兵力。 元徽元年,乃以第五皇弟晉熙王燮爲郢州刺史,長史王奐行府州事,配以實力,出鎮夏口。 慮爲休范所撥留,自太子洑去,不過尋陽。 休范怒,欲舉兵,乃上表修城堞。 其年進位太尉,明年五月遂反。 發自尋陽,晝夜取道。 大雷戍主杜道欣馳下告變。 道欣至一宿,休范已至新林,朝廷震動。 齊高帝出次新亭壘。 時事起倉卒,朝廷兵力甚弱,及開武庫,隨將士意取。 休范于新林步上攻新亭壘。 屯騎校尉黃回乃僞往降,並宣齊高帝意。 休范大悅,置之左右。 休范壯士李恆、鍾爽進諫不宜親之,休范曰:「不欺人以信。 」時休范日飲醇酒,以二子德宣、德嗣付與齊高帝爲質,至即斬之。 回與越騎校尉張敬兒直前斬休范首持還,左右並散。 初,休范自新林分遣同黨杜墨蠡、丁文豪等直向朱雀門。 休范雖死,墨蠡等不知。 王道隆率羽林兵在朱雀門內,聞賊至,急召劉勉,勉自石頭來赴戰,死之。 墨蠡等乘勝直入朱雀門,道隆爲亂兵所殺。 墨蠡等唱雲「太尉至」。 休范之死也,齊高帝遣隊主陳靈寶齎首還台,逢賊,埋首道側,挺身得達。 雖唱雲已平,而無以爲據,衆愈疑惑。 墨蠡徑至杜姥宅,宮省恇擾,無復固志。 撫軍長史褚澄以東府納賊。 賊擁安成王據東府,稱休范教曰:「安成王吾子也,勿得侵。 」賊勢方逼,衆莫能振。 尋而丁文豪之衆知休范已死,稍欲退散。 文豪勇氣殊壯,厲聲曰:「我獨不能定天下邪。 」休范首至,又羽林監陳顯達率所領于杜姥宅破墨蠡等,諸賊一時奔散。 斬墨蠡、文豪等。 晉熙王燮自夏口遣軍平尋陽。 巴陵哀王休若,文帝第十九子也。 孝建三年,年九歲,封巴陵王。 明帝即位,出爲會稽太守,加都督。 二年,遷都督、雍州刺史、甯蠻校尉。 前在會稽錄事參軍陳郡謝沈以諂側事休若,多受財賂。 時內外戒嚴並褲褶,沈居母喪被起,聲樂酣飲,不異吉人。 衣冠既無殊異,並不知沈居喪。 沈嘗自稱孤子,衆乃駭愕。 休若坐與沈褻黷,降號鎮西將軍。 典簽夏寶期事休若無禮,啓明帝殺之。 慮不許,啓未報,于獄行刑。 信反令鎖送,而寶期已死。 上怒敕之曰:「孝建之世,汝何敢爾。 」使其母羅加杖三百。 四年,改行湘州刺史。 六年,爲荊州刺史,加都督、征西大將軍、開府儀同三司。 七年,晉平王休佑被殺,建安王休仁見疑,都下訛言休若有至貴之表,明帝以此言報之。 休若甚憂,嘗衆賓滿坐,有一異鳥集席隅,哀鳴墜地死。 又聽事上有二大白蛇長丈餘,唅唅有聲。 休若甚惡之。 會被征爲南徐州刺史,加都督、征北大將軍,開府如故。 休若腹心將佐咸謂還朝必有大禍,中兵參軍京兆王敬先勸割據荊楚。 休若執錄,馳使白明帝,敬先坐誅。 休若至京口,上以休若善能諧緝物情,慮將來傾幼主,欲遣使殺之,慮不奉詔。 徵入朝,又恐猜駭。 乃僞授爲江州刺史,至,即于第賜死,贈侍中、司空。 子沖始襲封。 第62頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《南史》
第62頁