衡陽文王義季,幼而夷簡,無鄙近之累。 文帝爲荊州,武帝使隨往,由是特爲文帝所愛。 元嘉元年,封衡陽王。 十六年,代臨川王義慶爲都督、荊州刺史。 先是義慶在任,遇巴、蜀擾亂,師旅應接,府庫空虛。 義季畜財節用,數年還復充實。 隊主續豐母老家貧,無以充養,遂不食肉。 義季哀其志,給豐母月米二斛,錢一千,並制豐噉肉。 義季素拙書,上聽使人書啓事,唯自署名而已。 嘗大搜于郢,有野老帶苫而耕,命左右斥之。 老人擁耒對曰:「昔楚子盤遊,受譏令尹,今陽和扇氣,播厥之始,一日不作,人失其時。 大王馳騁爲樂,驅斥老夫,非勸農之意。 」義季止馬曰:「此賢者也。 」命賜之食。 老人曰:「籲!願大王均其賜也。 苟不奪人時,則一時皆享王賜,老人不偏其私矣。 斯飯也弗敢當。 」問其名,不言而退。 義季素嗜酒,自彭城王義康廢后,遂爲長夜飲,略少醒日。 文帝詰責曰:「此非唯傷事業,亦自損性,皆汝所諳。 近長沙兄弟皆緣此致故,將軍蘇征耽酒成疾,旦夕待盡。 一門無此酣法,汝于何得之?」義季雖奉旨,酣縱不改成疾,以至于終。 二十一年,征爲征北大將軍、開府儀同三司、南兗州刺史,加都督。 發州之日,帷帳器服諸應隨刺史者,悉留之,荊楚以爲美談。 二十二年,遷徐州刺史。 明年,魏攻邊,北州擾動。 義季慮禍,不欲以功勤自業,無他經略,唯飲酒而已。 文帝又詔責之。 二十四年,薨于彭城。 太尉江夏王義恭表解職迎喪,不許。 上遣東海王褘迎喪,追贈司空。 傳國至孫,齊受禪,國除。 論曰:自古帝王之興,雖系之於曆數,至于經啓多難,莫不兼藉親賢。 當於餘祅內侮,荀、桓交逼,荊楚之勢,同於累卵。 如使上略未盡,一算或遺,則得喪之機,未可知也。 烈武王攬群才,揚盛策,一舉而掃勍寇,蓋亦人謀之致乎。 長沙雖位列台鼎,不受本根之寄,跡其行事,有以知武皇之則哲。 廬陵以帝子之重,兼高明之姿,釁跡未彰,禍生忌克,痛矣!夫天倫猶子,分形共氣,親愛之道,人理斯同;富貴之情,其義則舛。 善乎龐公之言:比之周公、管、蔡,若處茅屋之內,宜無放殺之酷。 觀夫彭城、南郡,其然乎。 江夏地居愛子,位當上相,大明之世,親禮冠朝,屈體降身,歸於卑下,得使兩朝暴主,永無猜色,歷載踰十,以尊戚自保。 及在永光,幼主南面,公旦之重,屬有所歸,自謂踐冰之慮已除,泰山之安可恃,曾未雲幾,而磔體分肌。 古人以隱微致誡,斯爲篤矣。 衡陽晚存酒德,何先後之雲殊,其將存覆車之鑒;不然,何以致於是也。 卷十四 列傳第四 宋宗室及諸王下 宋文帝諸子孝武諸子孝明諸子 文帝十九男:元皇后生元兇劭,潘淑妃生始興王浚,路淑媛生孝武帝,吳淑儀生南平穆王鑠,高修儀生廬陵昭王紹,殷修華生竟陵王誕,曹婕妤生建平宣簡王宏,陳修容生東海王褘,謝容華生晉熙王昶,江修容生武昌王渾,沈婕妤生明帝,楊美人生始安王休仁,邢美人生山陽王休佑,蔡美人生海陵王休茂,董美人生鄱陽哀王休業,顔美人生臨慶沖王休倩,陳美人生新野懷王夷父,荀美人生桂陽王休范,羅美人生巴陵哀王休若。 紹出繼廬陵孝獻王義真。 元兇劭字休遠,文帝長子也。 帝即位後,諒闇中生劭,故秘之。 元嘉三年閏正月方雲劭生。 自前代人君即位後,皇后生太子,唯殷帝乙踐阼,正妃生紂,至此又有劭焉。 始生三日,帝往視之,簪帽甚堅,無風而墜於劭側,上不悅。 初命之曰劭,在文爲召刀,後惡焉,改刀爲力。 年六歲,拜爲皇太子,中庶子二率入直永福省,爲更築宮,制度嚴麗。 年十二,出居東宮,納黃門侍郎殷淳女爲妃。 十三加元服。 好讀史傳,尤愛弓馬。 及長,美鬚眉,大眼方口,長七尺四寸。 親覽宮事,延賓客,意之所欲,上必從之。 東宮置兵與羽林等。 十七年,劭拜京陵,大將軍彭城王義康、竟陵王誕、桂陽侯義融並從。 二十七年,上將北侵,劭與蕭思話固諫,不從。 魏太武帝至瓜步,上登石頭城,有憂色。 劭曰:「不斬江湛、徐湛之,無以謝天下。 」上曰:「北伐自我意,不關二人;但湛等不異耳。 」由是與江、徐不平。 上時務本業,使宮內皆蠶,欲以諷勵天下。 有女巫嚴道育夫爲劫,坐沒入奚官。 劭姊東陽公主應合婢王鸚鵡白公主道育通靈,主乃白上托雲善蠶,求召入。 道育云:「所奉天神,當賜符應。 」時主夕臥,見流光相隨,狀若螢火,遂入巾箱化爲雙珠,圓青可愛。 於是主及劭並信惑之。 始興王浚素佞事劭,並多過失,慮上知,使道育祈請,欲令過不上聞。 歌舞咒詛,不捨晝夜。 道育輒云:「自上天陳請,必不泄露。 」劭等敬事,號曰天師。 後遂爲巫蠱,刻玉爲上形像,埋于含章殿前。 初,東陽公主有奴陳天興,鸚鵡養以爲子而與之淫通。 鸚鵡、天興及寧州所獻黃門慶國並與巫蠱事,劭以天興補隊主。 東陽主薨,鸚鵡應出嫁,劭慮言語泄,與浚謀之,嫁與浚府佐吳興沈懷遠爲妾。 不啓上,慮事泄,因臨賀公主微言之。 上後知天興領隊,遣閹人奚承祖讓劭曰:「汝間用隊主副儘是奴邪?欲嫁者又嫁何處?」劭答:「南第昔屬天興求將吏驅使,視形容粗健,便兼隊副;下人欲嫁者猶未有處。 」時鸚鵡已嫁懷遠矣。 劭懼,書告浚,並使報臨賀主,上若問嫁處,當言未定。 浚答書曰:「啓此事多日,今始來問,當是有感發之者。 計臨賀故不應翻覆言語,自生寒熱也。 此姥由來挾兩端,難可孤保,正爾自問臨賀冀得審實也。 其若見問,當作依違答之。 天興先署佞人府位,不審監上當無此簿領,可急宜犍之。 殿下已見王未?宜依此具令嚴自躬上啓聞。 彼人若爲不已,政可促其餘命,或是大慶之漸。 」凡劭、浚相與書類如此。 所言皆爲名號,謂上爲「彼人」,或以爲「其」;謂太尉江夏王義恭爲「佞人」;東陽主第在西掖門外,故雲「南第」。 王即鸚鵡姓。 「躬上啓聞」者,令道育上天白天神也。 鸚鵡既適懷遠,慮與天興私通事泄,請劭殺之。 劭密使人害天興。 既而慶國謂往來唯有二人,天興既死,慮將見及,乃以白上。 上驚惋,即收鸚鵡家,得劭、浚手書,皆咒詛巫蠱之言。 得所埋上形像于宮內。 道育叛亡,捕之不得。 上詰責劭、浚,劭、浚唯陳謝而已。 道育變服爲尼,逃匿東宮。 浚往京口,又以自隨,或出止人張旿家。 上謂江夏王義恭曰:「常見典籍有此,謂止書傳空言,不意親睹。 劭南面之日,非復我及汝事。 汝兒子多,將來遇此不幸耳。 」 先是二十八年,彗星起畢、昴,入太微,掃帝坐端門,滅翼、軫。 二十九年,熒惑逆行守氐,自十一月霖雨連雪,陽光罕曜。 時道士范材修練形術,是歲自言死期,如期而死。 既殯,江夏王疑其仙也,使開棺視之,首如新刎,血流于背,上聞而惡焉。 第57頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《南史》
第57頁