譯性輕險,不親職務,而臟貨狼籍。 高祖陰疏之,然以其有定策功,不忍廢放,陰敕官屬不得白事于譯。 譯猶坐事,無所關預。 譯懼,頓首求解職,高祖寬諭之,接以恩禮。 及上受禪,以上柱國公歸第,賞賜豐厚。 進子元璹爵城皋郡公,邑二千戶,元洵永安男。 追贈其父及亡兄二人併為刺史。 譯自以被疏,陰呼道士章醮以祈福助,其婢奏譯厭蠱左道。 上謂譯曰:「我不負公,此何意也?」譯無以對。 譯又與母別居,為憲司所劾,由是除名。 下詔曰:「譯嘉謀良策,寂爾無聞,鬻獄賣官,沸騰盈耳。 若留之於世,在人為不道之臣,戮之於朝,入地為不孝之鬼。 有累幽顯,無以置之,宜賜以《孝經》,令其熟讀。 」仍遣與母共居。 未幾,詔譯參撰律令,復授開府、隆州刺史。 請還治疾,有詔征之,見于醴泉宮。 上賜宴甚歡,因謂譯曰:「貶退已久,情相矜愍。 」於是復爵沛國公,位上柱國。 上顧謂侍臣曰:「鄭譯與朕同生共死,間關危難,興言念此,何日忘之!」譯因奉觴上壽。 上令內史令李德林立作詔書,高熲戲謂譯曰:「筆干。 」譯答曰:「出為方岳,杖策言歸,不得一錢,何以潤筆。 」上大笑。 未幾,詔譯參議樂事。 譯以周代七聲廢缺,自大隋受命,禮樂宜新,更修七始之義,名曰《樂府聲調》,凡八篇。 奏之,上嘉美焉。 俄遷岐州刺史。 在職歲余,復奉詔定樂於太常,前後所論樂事,語在《音律志》。 上勞譯曰:「律令則公定之,音樂則公正之。 禮樂律令,公居其三,良足美也。 」於是還岐州。 開皇十一年,以疾卒官,時年五十二,上遣使弔祭焉。 謚曰達。 子元璹嗣。 煬帝初立,五等悉除,以譯佐命元功,詔追改封譯莘公,以元璹襲。 元璹初為驃騎將軍,後轉武賁郎將,數以軍功進位右光祿大夫,遷右候衛將軍。 大業末,出為文城太守。 及義兵起,義將張倫略地至文城,元璹以城歸之。 ○柳裘 柳裘,字茂和,河東解人,齊司空世隆之曾孫也。 祖惔,梁尚書左仆射。 父明,太子舍人、義興太守。 裘少聰慧,弱冠有令名,在梁仕歷尚書郎、駙馬都尉。 梁元帝為魏軍所逼,遣裘請和于魏。 俄而江陵陷,遂入關中。 周明、武間,自麟趾學士累遷太子侍讀,封昌樂縣侯。 後除天官府都上士。 宣帝即位,拜儀同三司,進爵為公,轉禦飾大夫。 及帝不悆,留侍禁中,與劉昉、韋、皇甫績同謀,引高祖入總萬機。 高祖固讓不許。 裘進曰:「時不可再,機不可失,今事已然,宜早定大計。 天與不取,反受其咎,如更遷延,恐貽後悔。 」高祖從之。 進位上開府,拜內史大夫,委以機密。 及尉迥作亂,天下騷動,并州總管李穆頗懷猶豫,高祖令裘往喻之。 裘見穆,盛陳利害,穆甚悅,遂歸心于高祖。 後以奉使功,賜彩三百匹,金九環帶一腰。 時司馬消難阻兵安陸,又令喻之,未到而消難奔陳。 高祖即令裘隨便安集淮南,賜馬及雜物。 開皇元年,進位大將軍,拜許州刺史。 在官清簡,吏民懷之。 復轉曹州刺史。 其後上思裘定策功,欲加榮秩,將征之,顧問朝臣曰:「曹州刺史何當入朝?」或對曰:「即今冬也。 」帝乃止。 裘尋卒,高祖傷惜者久之,謚曰安。 子惠童嗣。 ○皇甫績韋紘 皇甫績,字功明,安定朝那人也。 祖穆,魏隴東太守。 父道,周湖州刺史、雍州都督。 績三歲而孤,為外祖韋孝寬所鞠養。 嘗與諸外兄博奕,孝寬以其惰業,督以嚴訓,愍績孤幼,特舍之。 績嘆曰:「我無庭訓,養于外氏,不能克躬勵己,何以成立?」深自感激,命左右自杖三十。 孝寬聞而對之流涕。 於是精心好學,略涉經史。 周武帝為魯公時,引為侍讀。 建德初,轉宮尹中士。 武帝嘗避暑雲陽宮,時宣帝為太子監國。 衛剌王作亂,城門已閉,百僚多有遁者。 績聞難赴之,于玄武門遇皇太子,太子下樓執績手,悲喜交集。 帝聞而嘉之,遷小宮尹。 宣政初,錄前後功,封義陽縣男,拜畿伯下大夫,累轉禦正下大夫。 宣帝崩,高祖總己,績有力焉,語在《鄭譯傳》。 加位上開府,轉內史中大夫,進封郡公,邑千戶。 尋拜大將軍。 開皇元年,出為豫州刺史,增邑通前二千五百戶。 尋拜都官尚書。 後數載,轉晉州刺史,將之官,稽首而言曰:「臣實庸鄙,無益於國,每思犯難以報國恩。 今偽陳尚存,以臣度之,有三可滅。 」上問其故,‘績答曰:「大吞小,一也;以有道伐無道,二也;納叛臣蕭岩,於我有詞,三也。 陛下若命鷹揚之將,臣請預戎行,展絲發之效。 」上嘉其壯志,勞而遣之。 及陳平,拜蘇州刺史。 高智慧等作亂江南,州民顧子元發兵應之,因以攻績,相持八旬。 子元素感績恩,于冬至日遣使奉牛酒。 績遺子元書曰:「皇帝握符受籙,合極通靈,受揖讓于唐、虞,棄干戈于湯、武。 東逾蟠木,方朔所未窮西盡流沙,張騫所不至。 玄漠黃龍之外,交臂來王;蔥嶺、榆關之表,屈膝請吏。 曩者偽陳獨阻聲教,江東士民困于荼毒。 皇天輔仁,假手朝廷,聊申薄伐,應時瓦解。 金陵百姓,死而復生,吳、會臣民,白骨還肉。 唯當懷音感德,行歌擊壤,豈宜自同吠主,翻成反噬。 卿非吾民,何須酒禮?吾是隋將,何容外交?易子析骸,未能相告,況是足食足兵,高城深塹,坐待強援,綽有餘力。 何勞踵輕敝之俗,作虛偽之辭,欲阻誠臣之心,徒惑驍雄之志。 以此見期,必不可得。 卿宜善思活路,曉諭黎元,能早改迷,失道非遠。 」子元得書,于城下頓首陳謝。 楊素援兵至,合擊破之。 拜信州總管、十二州諸軍事。 俄以病乞骸骨,詔征還京,賜以禦藥,中使相望,顧問不絶。 卒於家,時年五十二。 謚曰安。 子亻思嗣。 大業之世,官至尚書主爵郎。 韋者,京兆人也。 仕周內史大夫。 高祖以有定策之功,累遷上柱國,封普安郡公。 開皇初,卒於蒲州刺史。 ○盧賁 盧賁,字子徵,涿郡范陽人也。 父光,周開府、燕郡公。 賁略涉書記,頗解鐘律。 周武帝時,襲爵燕郡公,邑一千九百戶。 後歷魯陽太守、太子小宮尹、儀同三司。 平齊有功,增邑四百戶,轉司武上士。 時高祖為大司武,賁知高祖為非常人,深自推結。 宣帝嗣位,加開府。 及高祖初被顧托,群情未一,乃引賁置於左右。 高祖將之東第,百官皆不知所去。 高祖潛令賁部伍仗衛,因召公卿而謂曰:「欲求富貴者,當相隨來。 」往往偶語,欲有去就。 賁嚴兵而至,眾莫敢動。 出崇陽門,至東宮,門者拒不內。 賁諭之,不去,瞋目叱之,門者遂卻。 既而高祖得入。 賁恆典宿衛,後承問,進說曰:「周歷已盡,天人之望,實歸明公,願早應天順民也。 天與不取,反受其咎。 」高祖甚然之。 及受禪,命賁清宮,因典宿衛。 賁於是奏改周代旗幟,更為嘉名。 其青龍、騶虞、硃雀、玄武、千秋、萬歲之旗,皆賁所創也。 尋拜散騎常侍,兼太子左庶子、左領軍、右將軍。 時高熲、蘇威共掌朝政,賁甚不平之。 柱國劉昉時被疏忌,賁因諷昉及上柱國元諧、李詢、華州刺史張賓等,謀黜熲、威,五人相與輔政。 又以晉王上之愛子,謀行廢立。 復私謂皇太子曰:「賁將數謁殿下,恐為上所譴,願察區區之心。 」謀泄,上窮治其事。 昉等委罪于賓、賁,公卿奏二人坐當死。 上以龍潛之舊,不忍加誅,併除名為民。 賓未幾卒。 第190頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《隋書》
第190頁