十一月,丁丑,以晉州刺史韓滉為蘇州刺史、浙江東、西觀察使。 喬琳衰老耳聵,上或時訪問,應對失次,所謀議復疏闊。 壬午,以琳為工部尚書,罷政事。 上由是疏張涉。 楊炎既留崔寧,二人由是交惡。 炎托以北邊須大臣鎮撫,癸巳,以京畿觀察使崔寧為單于、鎮北大都護、朔方節度使,鎮坊州。 以荊南節度使張延賞為西川節度使。 又以靈鹽節度都虞侯醴泉杜希全知靈、鹽州留後;代州刺史張光晟知單于、振武等城、綏、銀、麟、勝州留後;延州刺史李建徽知鄜、坊、丹州留後。 時寧既出鎮,不當更置留後,炎欲奪寧權,且窺其所為,令三人皆得自奏事,仍諷之使伺寧過失。 十二月,乙卯,立宣王誦為皇太子。 舊制,天下金帛皆貯于左藏,太府四時上其數,比部覆其出入。 及第五琦為度支、鹽鐵使,時京師多豪將,求取無節,琦不能制,乃奏盡貯于大盈內庫,使宦官掌之,天子亦以取給為便,故久不出。 由是以天下公賦為人君私藏,有司不復得窺其多少,校其贏縮,殆二十年。 宦官領其事者三百餘員,皆蠶食其中,蟠結根據,牢不可動。 楊炎頓首于上前曰:「財賦者,國之大本,生民之命,重輕安危,靡不由之,是以前世皆使重臣掌其事,猶或耗亂不集。 今獨使中人出入盈虛,大臣皆不得知,政之蠹敝,莫甚于此。 請出之以歸有司。 度宮中歲用幾何,量數奉入,不敢有乏。 如此,然後可以為政。 」上即日下詔:「凡財賦皆歸左藏,一用舊式,歲于數中擇精好者三、五千匹,進入大盈。 」炎以片言移人主意,議者稱之。 丙寅晦,日有食之。 湖南賊帥王國良阻山為盜,上遣都官員外郎關播招撫之。 辭行,上問以為政之要,對曰:「為政之本,必求有道賢人與之為理。 」上曰:「朕比以下詔求賢,又遣使臣廣加搜訪,庶幾可以為理乎!」對曰:「下詔所求及使者所薦,惟得文詞幹進之士耳,安有有道賢人肯隨牒舉選乎!」上悅。 崔祐甫有疾,上令肩輿入中書,或休假在第,大事令中使咨決。 德宗神武孝文皇帝一 代宗睿文孝武皇帝下建中元年(庚申,公元七八零年) 春,正月,丁卯朔,改元。 群臣上尊號曰聖神文武皇帝;赦天下。 始用楊炎議,命黜陟使與觀察使、刺史「約百姓丁產,定等級,作兩稅法。 比來新舊征科色目,一切罷之;二稅外輒率一錢者,以枉法論。 」唐初,賦斂之法曰租、庸、調,有田則有租,有身則有庸,有戶則有調。 玄宗之末,版籍浸壞,多非其實。 及至德兵起,所在賦斂,迫趣取辦,無復常準。 賦斂之司增數而莫相統攝,各隨意增科,自立色目,新故相仍,不知紀極。 民富者丁多,率為官、為僧以免課役,而貧者丁多,無所伏匿,故上戶優而下戶勞。 吏因緣蠶食,民旬輸月送,不勝困弊,率皆逃徙為浮戶,其土著百無四五。 至是,炎建議作兩稅法,先計州縣每歲所應費用及上供之數而賦於人,量出以制入。 戶無主、客,以見居為簿;人無丁、中,以貧富為差;為行商者,在所州縣稅三十之一,使與居者均,無僥利。 居人之稅,秋、夏兩征之。 其租、庸、調雜徭悉省,皆總統于度支。 上用其言,因赦令行之。 初,左仆射劉晏為吏部尚書,楊炎為侍郎,不相悅。 元載之死,晏有力焉。 及上即位,晏久典利權,眾頗疾之,多上言轉運使可罷;又有風言晏嘗密表勸代宗立獨孤妃為皇后者。 楊炎為宰相,欲為元載報仇,因為上流涕言:「晏與黎幹、劉忠翼同謀,臣為宰相不能討,罪當萬死!」崔祐甫言:「茲事暖昧,陛下已曠然大赦,不當復究尋虛語。 」炎乃建言:「尚書省,國政之本,比置諸使,分奪其權,今宜複舊。 」上從之。 甲子,詔天下錢谷皆歸金部、倉部,罷晏轉運、租庸、青苗、鹽鐵等使。 二月,丙申朔,命黜陟使十一人分巡天下。 先是,魏博節度使田悅事朝廷猶恭順,河北黜陟使洪經綸,不曉時務,聞悅軍七萬人,符下,罷其四萬,令還農。 悅陽順命,如符罷之。 既而集應罷者,激怒之曰:「汝曹久在軍中,有父母妻子,今一旦為黜陟使所罷,將何資以自衣食乎!」眾大哭。 悅乃出家財以賜之,使各還部伍。 於是軍士皆德悅而怨朝廷。 第385頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《資治通鑑 下》
第385頁