欽明兄欽寂,時為龍山軍討擊副使,與契丹戰于崇州,軍敗,被擒。 虎將圍安東,令欽寂說其屬城未下者。 安東都護裴玄珪在城中,欽寂謂曰:「狂賊天殃,滅在朝夕,公但勵兵謹守以全忠節。 」虜殺之。 吐蕃復遣使請和親,太后遣右武衛冑曹參軍貴鄉郭元振往察其宜。 吐蕃將論欽陵請罷安西四鎮戍兵,並求分十姓突厥之地。 元振曰:「四鎮、十姓與吐蕃種類本殊,今請罷唐兵,豈非有兼併之志乎?」欽陵曰:「吐蕃苟貪土地,欲為邊患,則東侵甘、涼,豈肯規利於萬里之外邪!」乃遣使者隨元振入請之。 朝廷疑未決,元振上疏,以為:「欽陵求罷兵割地,此乃利害之機,誠不可輕舉措也。 今若直拒其善意,則為邊患必深。 四鎮之利遠,甘、涼之害近,不可不深圖也。 宜以計緩之,使其和望未絶則善矣。 彼四鎮、十姓,吐蕃之所甚欲也,而青海、吐谷渾,亦國家之要地也,今報之宜曰:『四鎮、十姓之地,本無用於中國,所以遣兵戍之,欲以鎮撫西域,分吐蕃之勢,使不得併力東侵也。 今若果無東侵之志,當歸我吐谷渾諸部及青海故地,則五俟斤部亦當以歸吐蕃。 』如此則足以塞欽陵之口,而亦未與之絶也。 若欽陵小有乖違,則曲在彼矣。 且四鎮、十姓款附歲久,今未察其情之向背,事之利害,遙割而棄之,恐傷諸國之心,非所以禦四夷也。 」太后從之。 元振又上言:「吐蕃百姓疲于徭戍,早願和親;欽陵利於統兵專制,獨不欲歸款。 若國家歲發和親使,而欽陵常不從命,則彼國之人怨欽陵日深。 望國恩日甚,設欲大舉其徒,固亦難矣。 斯亦離間之漸,可使其上下猜阻,禍亂內興矣。 」太后深然之。 元振名震,以字行。 庚申,以并州長史王方慶為鸞台侍郎,與殿中監萬年李道廣並同平章事。 突厥默啜請為太后子,併為其女求昏,悉歸河西降戶,帥其部眾為國討契丹。 太后遣豹韜衛大將軍閻知微、左衛郎將攝司賓卿田歸道冊授默啜左衛大將軍、遷善可汗。 知微,立德之孫;歸道,仁會之子也。 冬,十月,辛卯,契丹李盡忠卒,孫萬榮代領其眾。 突厥默啜乘間襲松漠,虜盡忠、萬榮妻子而去。 太后進拜默啜為頡跌利施大單于、立功報國可汗。 孫萬榮收合餘眾,軍勢復振,遣別帥駱務整、何阿小為前鋒,攻陷冀州,殺刺史陸寶積,屠吏居數千人;又攻瀛州,河北震動。 制起彭澤令狄仁傑為魏州刺史。 前刺史獨孤思莊畏契丹猝至,悉驅百姓入城,繕修守備。 仁傑至,悉遣還農,曰:「賊猶在遠,何煩如是!萬一賊來,吾自當之。 」百姓大悅。 時契丹入寇,軍書填委,夏官郎中硤石姚元崇剖析如流,皆有條理,太后奇之,擢為夏官侍郎。 太后思徐有功用法平,擢拜左台殿中侍御史,遠近聞者無不相賀。 鹿城主簿宗城潘好禮著論,稱有功蹈道依仁,固守誠節,不以貴賤死生易其操履。 設客問曰:「徐公于今誰與為比?」主人曰:「四海至廣,人物至多,或匿跡韜光,仆不敢誣,若所聞見,則一人而已,當於古人中求之。 」客曰:「何如張釋之?」主人曰:「釋之所行者甚易,徐公所行者甚難。 難易之間,優劣見矣。 張公逢漢文之時,天下無事,至如盜高廟玉環及渭橋驚馬,守法而已,豈不易哉!徐公逢革命之秋,屬惟新之運,唐朝遺老,或包藏禍心,使人主有疑。 如周興、來俊臣,乃堯年之四凶也,崇飾惡言以誣盛德;而徐公守死善道,深相明白,幾陷囹圄,數掛網羅,此吾子所聞,豈不難哉!」客曰:「使為司刑卿,乃得展其才矣。 」主人曰:“吾子徒見徐公用法平允,謂可置司刑;仆睹其人,方寸之地,何所不容,若其用之,何事不可,豈直司刑而已哉! 【唐紀二十二】起強圉作噩,盡上章困敦六月,凡三年有奇。 則天順聖皇后中之下神功元年(丁酉,公元六九七年) 正月,己亥朔,太后享通天宮。 突厥默啜寇靈州,以許欽明自隨。 欽明至城下大呼,求美醬、粱米及墨,意欲城中選良將,引精兵、夜襲虜營,而城中無諭其意者。 箕州刺史劉思禮學相人于術士張憬藏,憬藏謂思禮當歷箕州,位至太師。 思禮念太師人臣極貴,非佐命無以致之,乃與洛州錄事參軍綦連耀謀反,陰結朝士,托相術,許人富貴,俟其意悅,因說以「綦連耀有天命,公必因之以得富貴。 」鳳閣舍人王勮兼天官侍郎事,用思禮為箕州刺史。 第235頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《資治通鑑 下》
第235頁