自實依着所指之徑,行不多時,見一個穴口,走將出來,另有天日。 急回頭認時,穴已不見。 自實望去百步之外,遠遠有人行走。 奔將去問路,元來即是福州城外。 遂急急跑回家來,家人見了又驚又喜,道:「那裡去了這幾日?」自實道:「我今日去,就是今日來,怎麼說幾日?」家人道:「今日是初十了,自那日初一出門,到晚不見回來,只道在軒轅翁庵裡。 及至去問時,卻又說不曾來。 只疑心是有甚麼山高水低。 軒轅翁說:『你家主人還有後祿,定無他事。 』所以多勉強寬解。 這幾日杳然無信,未免慌張。 幸得來家卻好了。 」自實把憤恨投井,誰知無水不死,卻遇見道士,奇奇怪怪許多說話,說了一遍,道:「聞得仙家日月長,今吾在井只得一響,世上卻有十日。 這道士多分是仙人,他的說話,必定有準,我們依言搬在福寧去罷。 不要戀戀繆家的東西,不得到手,反為所誤了。 」一面叫人收拾起來,打點上路。 自實走到軒轅翁庵中別他一別,說遷去之意。 軒轅翁問:「為何發此念頭?」自實把井中之事說了一遍。 軒轅翁跌足道:「可惜足下不認得人!這道士乃芙蓉真人也。 我修煉了一世,不能相遇,豈知足下當面錯過?仙家之言,不可有違!足下遷去為上。 老漢也自到山中去了。 若住在此地,必為亂兵所殺。 」自實別了回來,一徑領了妻子同到福寧。 此時天下擾亂,賦役煩重,地方多有逃亡之屋。 自實走去尋得幾間可以收拾得起的房子,併疊瓦礫,將就修葺來往。 揮鋤之際,錚然有聲,掘將下去,卻是石板一塊。 掇將開來,中有藏金數十錠。 合家見了不勝之喜,恐怕有人看見,連忙收拾在箱匣中了。 自實道:「井中道士所言,此間與吾有些緣分,可還所貸銀兩,正謂此也。 」將來秤一秤,果是三百金之數,不多不少。 自實道:「井中人果是仙人,在此住料然不妨。 」從此安頓了老小,衣食也充足了些,不愁凍餒,放心安居。 後來張士誠大軍臨福州,陳平章遭擄,一應官吏多被誅戮。 繆千戶一家,被王將軍所殺,盡有其家資。 自實在福寧竟得無事,算來恰恰三年。 道士之言,無一不驗,可見財物有定數,他人東西強要不得的。 為人一念,善惡之報,一些不差的。 有詩為證: 一念起時神鬼至,何況前生夙世緣! 方知富室多慳吝,只為他人守業錢。 卷25 徐茶酒乘閙劫新人 鄭蕊珠鳴冤完舊案 瑞氣籠清曉。 卷珠簾,次第笙歌,一時齊奏。 無限神仙離蓬島,鳳駕鸞車初到。 見擁個、仙娥窈窕。 玉珮玎鐺風縹緲,望嬌姿、一似垂楊裊。 天上有,世間少。 劉郎正是當年少。 更那堪,天教付與,最多才貌。 玉樹瓊枝相映耀,誰與安排忒好?有多少、風流歡笑。 直待來春成名了,馬如龍、綠緩欺芳草。 同富貴,又偕老。 這首詞名《賀新郎》,乃是宋時辛稼軒為人家新婚吉席而作。 天下喜事,先說洞房花燭夜,最為熱閙。 因是這熱閙,就有趁哄打劫的了。 吳興安吉州富家新婚,當夜有一個做賊的,趁着人雜時節,溜將進去,伏在新郎的床底下了,打點人靜後,出來卷取東西。 怎當這人家新房裡頭,一夜停火到天明。 床上新郎新婦,雲雨歡濃了一會,枕邊切切私語,你問我答,煩瑣不休。 說得高興,又弄起那話兒來,不十分肯睡。 那賊躲在床下,只是聽得肉麻不過,卻是不曾靜悄。 又且燈火明亮,氣也喘不得一口,何況脫身出來做手腳?只得耐心伏着不動。 水火急時,直等日間床上無人時節,就床下暗角中撤放。 如此三日夜,畢竟下不得手,肚中餓得難堪。 顧不得死活,聽得人聲略定,拼着命魆魆走出,要尋路逃去。 火影下早被主家守宿人瞧見,叫一聲「有賊!」前後人多扒起來,拿住了。 先是一頓拳頭腳尖,將繩捆着,誰備天明送官。 賊人哀告道:「小人其實不曾偷得一毫物事,便做道不該進來,適間這一頓臭打,也拆算得過了。 千萬免小人到官,放了出去,小人自有報效之處。 」主翁道:「誰要你報效!你每這樣歹人,只是送到官,打死了才乾淨。 」賊人道:「十分不肯饒我,我到官自有說話。 你每不要懊悔!」主翁見他說得倔強,更加可恨,又打了幾個巴拿。 第184頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《二刻拍案驚奇》
第184頁