石建卒,上召廣代為郎中令。 元朔六年,廣復為將軍,從大將軍出定襄。 諸將多中首虜率為侯者,而廣軍無功。 後三歲,廣以郎中令將四千騎出右北平,博望侯張騫將萬騎與廣俱,異道。 行數百里,匈奴左賢王將四萬騎圍廣,廣軍士皆恐,廣乃使其子敢往馳之。 敢從數十騎直貫胡騎,出其左右而還,報廣曰:「胡虜易與耳。 」軍士乃安。 為圜陳外鄉,胡急擊,矢下如雨。 漢兵死者過半,漢矢且盡。 廣乃令持滿毋發,而廣身自以大黃射其裨將,殺數人,胡虜益解。 會暮,吏士無人色,而廣意氣自如,益治軍。 軍中服其勇也。 明日,復力戰,而博望侯軍亦軍,匈奴乃解去。 漢軍邑,弗能追。 是時,廣軍幾沒,罷歸。 漢法,博望侯後期,當死,贖為庶人。 廣軍自當,亡賞。 初,廣與從弟李蔡俱為郎,事文帝。 景帝時,蔡積功至二千石。 武帝元朔中,為輕車將軍,從大將軍擊右賢王,有功中率,封為樂安侯。 元狩二年,代公孫弘為丞相。 蔡為人在下中,名聲出廣下遠甚,然廣不得爵邑,官不過九卿。 廣之軍吏及士卒或取封侯。 廣與望氣王朔語云:「自漢擊匈奴,廣未嘗不在其中,而諸妄校尉已下,材能不及中,以軍功取侯者數十人。 廣不為後人,然終無尺寸功以得封邑者,何也?豈吾相不當侯邪?」朔曰:「將軍自念,豈嘗有恨者乎?」廣曰:「吾為隴西守,羌嘗反,吾誘降者八百餘人,詐而同日殺之,至今恨獨此耳。 」朔曰:「禍莫大於殺已降,此乃將軍所以不得侯者也。 」 廣歷七郡太守,前後四十餘年,得賞賜,輒分其戲下,飲食與士卒共之。 家無餘財,終不言生產事。 為人長,爰臂,其善射亦天性,雖子孫他人學者莫能及。 廣吶口少言,與人居,則畫地為軍陳,射闊狹以飲。 專以射為戲。 將兵,乏絶處見水,士卒不盡飲,不近水;不盡餐,不嘗食;寬緩不苛,士以此愛樂為用。 其射,見敵,非在數十步之內,度不中不發,發即應弦而倒。 用此,其將數困辱,及射猛獸,亦數為所傷雲。 元狩四年,大將軍票騎將軍大擊匈奴,廣數自請行。 上以為老,不許;良久乃許之,以為前將軍。 大將軍青出塞,捕虜知單于所居,乃自以津兵走之,而令廣並于右將軍軍,出東道。 東道少回遠,大軍行,水草少,其勢不屯行。 廣辭曰:「臣部為前將軍,今大將軍乃徙臣出東道,且臣結髮而與匈奴戰,乃令一得當單于,臣願居前,先死單于。 」大將軍陰受上指,以為李廣數奇,毋令當單于,恐不得所欲。 是時,公孫敖新失侯,為中將軍,大將軍亦欲使敖與俱當單于,故徙廣。 廣知之,固辭。 大將軍弗聽,令長史封書與廣之莫府,曰:「急詣部,如書。 」廣不謝大將軍而起行,意象慍怒而就部,引兵與右將軍食其合軍出東道。 惑失道,後大將軍。 大將軍與單于接戰,單于遁走,弗能得而還。 南絶幕,乃遇兩將軍。 廣已見大將軍,還入軍。 大將軍使長史持E05F醪遺廣,因問廣、食其失道狀,曰:「青欲上書報天子失軍曲折。 」廣未對。 大將軍長史急責廣之莫府上簿。 廣曰:「諸校尉亡罪,乃我自失道。 吾今自上簿。 」 至莫府,謂其麾下曰:「廣結髮與匈奴大小七十餘戰,今幸從大將軍出接單于兵,而大將軍徙廣部行回遠,又迷失道,豈非天哉!且廣年六十餘,終不能復對刀筆之吏矣!」遂引刀自剄。 百姓聞之,知與不知,老壯皆為垂泣。 而右將軍獨下吏,當死,贖為遮人。 廣三子,曰當戶、椒、敢,皆為郎。 上與韓嫣戲,嫣少不遜,當戶擊嫣,嫣走,於是上以為能。 當戶蚤死,乃拜椒為代郡太守,皆先廣死。 廣死軍中時,敢從票騎將軍。 廣死明年,李蔡以丞相坐詔賜塚地陽陵當得二十畝,蔡盜取三頃,頗賣得四十餘萬,又盜取神道外E346地一畝葬其中,當下獄,自殺。 敢以校尉從票騎將軍擊胡左賢王,力戰,奪左賢王旗鼓,斬首多,賜爵關內侯,食邑二百戶,代廣為郎中令。 頃之,怨大將軍青之恨其父,乃擊傷大將軍,大將軍匿諱之。 居無何,敢從上雍,至甘泉宮獵,票騎將軍去病怨敢傷青,射殺敢。 去病時方貴幸,上為諱,雲「鹿觸殺之」。 居歲余,去病死。 敢有女為太子中人,愛幸。 敢男禹有寵于太子,然好利,亦有勇。 嘗與侍中貴人飲,侵陵之,莫敢應。 後訴之上,上召禹,使刺虎,縣下圈中,未至地,有詔引出之。 禹從落中以劍斫絶累,欲刺虎。 上壯之,遂救止焉。 而當戶有遺腹子陵,將兵擊胡,兵敗,降匈奴。 後人告禹謀欲亡從陵,下吏死。 陵字少卿,少為侍中建章監。 善騎射,愛人,謙讓下士,甚得名譽。 武帝以為有廣之風,使將八百騎,深入匈奴二千餘里,過居延視地形,不見虜,還。 拜為騎都尉,將勇敢五千人,教射酒泉、張掖以備胡。 數年,漢遣貳師將軍伐大宛,使陵將五校兵隨後。 行至塞,會貳師還。 上賜陵書,陵留吏士,與輕騎五百出敦煌,至鹽水,迎貳師還,復留屯張掖。 第225頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《漢書》
第225頁