勃王數月,廢,國除。 月餘,天子為最親,詔有司曰:「常山憲王早夭,後、妾不和,-、孽誣爭,陷于不誼以滅國,朕甚閔焉。 其封憲王子平三萬戶,為真定王;子商三萬戶,為泗水王。 」頃王平立二十五年薨。 子烈王偃嗣,十八年薨。 子孝王申嗣,三十三年薨。 子安王雍嗣,二十六年薨。 子共王普嗣,十五年薨。 子陽嗣,王莽時絶。 泗水思王商立十二年薨。 子哀王安世嗣,一年薨,無子。 於是武帝憐泗水王絶,復立安世弟賀,是為戴王。 立二十二年薨,有遺腹子爰,相內史不以聞。 太后上書,昭帝閔之,抵相內史罪,立爰,是為勤王。 立三十九年薨。 子戾王駿嗣,三十一年薨。 子靖嗣,王莽時絶。 贊曰:昔魯哀公有言:「寡人生於深宮之中,長於婦人之手,未嘗知憂,未嘗知懼。 」信哉斯言也!雖欲不危亡,不可得已。 是故古人以宴安為鴆毒,亡德而富貴,謂之不幸。 漢興,至于孝平,諸侯王以百數,率多驕瀅失道。 何則?沉溺放恣之中,居勢使然也。 自凡人猶系于習俗,而況哀公之輪乎!夫唯大雅,卓爾不群,河間獻王近之矣。 卷五十四 李廣蘇建傳第二十四 李廣,隴西成紀人也。 其先曰李信,秦時為將,逐得燕太子丹者也。 廣世世受射。 孝文十四年,匈奴大入蕭關,而廣以良家子從軍擊胡,用善射,殺首虜多,為郎,騎常侍。 數從射獵,格殺猛獸,文帝曰:「惜廣不逢時,令當高祖世,萬戶侯豈足道哉!」 景帝即位,為騎郎將。 吳、楚反時,為驍騎都尉,從太尉亞夫戰昌邑下,顯名。 以梁王授廣將軍印,故還,賞不行。 為上谷太守,數與匈奴戰。 典屬國公孫昆邪為上泣曰:「李廣材氣,天下亡雙,自負其能,數與虜確,恐亡之。 」上乃徙廣為上郡太守。 匈奴侵上郡,上使中貴人從廣勒習兵擊匈奴。 中貴人者數十騎從,見匈奴三人,與戰。 射傷中貴人,殺其騎且盡。 中貴人走廣,廣曰:「是必射鵰者也。 」 廣乃從百騎往馳三人。 三人亡馬步行,行數十里。 廣令其騎張左右翼,而廣身自射彼三人者,殺其二人,生得一人,果匈奴射鵰者也。 已縛之上山,望匈奴數千騎,見廣,以為誘騎,驚,上山陳。 廣之百騎皆大恐,欲馳還走。 廣曰:「我去大軍數十里,今如此走,匈奴追射,我立盡。 今我留,匈奴必以我為大軍之誘,不我擊。 」廣令曰:「前!」未到匈奴陳二里所,止,令曰:「皆下馬解鞍!」騎曰:「虜多如是,解鞍,即急,奈何?」廣曰:「彼虜以我為走,今解鞍以示不去,用堅其意。 」有白馬將出護兵。 廣上馬,與十餘騎奔射殺白馬將,而復還至其百騎中,解鞍,縱馬臥。 時會暮,胡兵終怪之,弗敢擊。 夜半,胡兵以為漢有伏軍于傍欲夜取之,即引去。 平旦,廣乃歸其大軍。 後徙為隴西、北地、雁門中雲中太守。 武帝即位,左右言廣名將也,由是入為未央衛尉,而程不識時亦為長樂衛尉。 程不識故與廣俱以邊太守將屯。 及出擊胡,而廣行無部曲行陳,就善水草頓舍,人人自便,不擊刁斗自衛,莫府省文書,然亦遠斥候,未嘗遇害。 程不識正部曲行伍營陳,擊刁斗,吏治軍簿至明,軍不得自便。 不識曰:「李將軍極簡易,然虜卒犯之,無以禁;而其士亦佚樂,為之死。 我軍雖煩憂,虜亦不得犯我。 」是時,漢邊郡李廣、程不識為名將,然匈奴畏廣,士卒多樂從,而苦程不識。 不識孝景時以數直諫為太中大夫,為人廉,謹于文法。 後漢誘單于以馬邑城,使大軍伏馬邑傍,而廣為驍騎將軍,屬護軍將軍。 單于覺之,去,漢軍皆無功。 後四歲,廣以衛尉為將軍,出雁門擊匈奴。 匈奴兵多,破廣軍,生得廣。 單于素聞廣賢,令曰:「得李廣必生致之。 」胡騎得廣,廣時傷,置兩馬間。 絡而盛臥。 行十餘里,廣陽死,睨其傍有一-騎善馬,暫騰而上胡-馬,因抱-鞭馬南馳數十里,得其餘軍。 匈奴騎數百追之,廣行取-弓射殺追騎,以故得脫。 於是至漢,漢下廣吏。 吏當廣亡失多,為虜所生得,當斬,贖為庶人。 數歲,與故潁陰侯屏居藍田南山中射獵。 嘗夜從一騎出,從人田間飲。 還至亭,霸陵尉醉,呵止廣,廣騎曰:「故李將軍。 」尉曰:「今將軍尚不得夜行,何故也!」宿廣亭下。 居無何,匈奴入遼西,殺太守,敗韓將軍。 韓將軍後徙居右北平,死。 於是上乃召拜廣為右北平太守。 廣請霸陵尉與俱,至軍而斬之,上書自陳謝罪。 上報曰:“將軍者,國之爪牙也。 《司馬法》曰:『登車不式,遭喪不服,振旅撫師,以征不服,率三軍之心,同戰士之力,故怒形則千里竦,威振則萬物狀;是以名聲暴于夷貉,威棱DE75乎鄰國。 』夫報忿除害,捐殘去殺,朕之所圖于將軍也;若乃免冠徒跣,稽顙請罪,豈朕之指哉!將軍其率師東轅,彌節白檀,以臨右北平盛秋。 ”廣在郡,匈奴號曰「漢飛將軍」,避之,數歲不入界。 廣出獵,見草中石,以為虎而射之,中石沒矢,視之,石也,他日射之,終不能入矣。 廣所居郡聞有虎,常自射之。 及居右北平射虎,虎騰傷廣,廣亦射殺之。 第224頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《漢書》
第224頁