鄧至國,居西涼州界,羌別種也。 世號持節、平北將軍、西涼州刺史。 宋文帝時,王象屈耽遣使獻馬。 天監元年,詔以鄧至王象舒彭為督西涼州諸軍事,號安北將軍。 五年,舒彭遣使獻黃耆四百斤、馬四匹。 其俗呼帽曰突何,其衣服與宕昌同。 武興國,本仇池。 楊難當自立為秦王,宋文帝遣裴方明討之,難當奔魏。 其兄子文德又聚眾茄盧,宋因授以爵位,魏又攻之,文德奔漢中。 從弟僧嗣又自立,復戍茄盧。 卒,文德弟文度立,以弟文洪為白水太守,屯武興,宋世以為武都王。 武興之國,自于此矣。 難當族弟廣香又攻殺文度,自立為陰平王、茄盧鎮主。 卒,子炅立;炅死,子崇祖立;崇祖死,子孟孫立。 齊永明中,魏氏南梁州刺史、仇池公楊靈珍據泥功山歸款,齊世以靈珍為北梁州刺史、仇池公。 文洪死,以族人集始為北秦州刺史、武都王。 天監初,以集始為使持節、都督秦、雍二州諸軍事、輔國將軍、平羌校尉、北秦州刺史、武都王,靈珍為冠軍將軍,孟孫為假節、督沙州刺史、陰平王。 集始死,子紹先襲爵位。 二年,以靈珍為持節、督隴右諸軍事、左將軍、北梁州刺史、仇池王。 十年,孟孫死,詔贈安沙將軍、北雍州刺史。 子定襲封爵。 紹先死,子智慧立。 大同元年,克複漢中,智慧遣使上表,求率四千戶歸國,詔許焉,即以為東益州。 其國東連秦嶺,西接宕昌,去宕昌八百里,南去漢中四百里,北去岐州三百里,東去長安九百里。 本有十萬戶,世世分減。 其大姓有符氏、姜氏。 言語與中國同。 著烏皁突騎帽、長身小袖袍、小口袴、皮靴。 地植九谷。 婚姻備六禮。 知書疏。 種桑麻。 出、絹、精布、漆、蠟、椒等。 山出銅鐵。 芮芮國,蓋匈奴別種。 魏、晉世,匈奴分為數百千部,各有名號,芮芮其一部也。 自元魏南遷,因擅其故地。 無城郭,隨水草畜牧,以穹廬為居。 辮髮,衣錦,小袖袍,小口袴,深雍靴。 其地苦寒,七月流澌亙河。 宋升明中,遣王洪軌使焉,引之共伐魏。 齊建元元年,洪軌始至其國,國王率三十萬騎,出燕然山東南三千餘里,魏人閉關不敢戰。 後稍侵弱。 永明中,為丁零所破,更為小國而南移其居。 天監中,始破丁零,復其舊土。 始築城郭,名曰木末城。 十四年,遣使獻烏貂裘。 普通元年,又遣使獻方物。 是後數歲一至焉。 大同七年,又獻馬一匹、金一斤。 其國能以術祭天而致風雪,前對皎日,後則泥潦橫流,故其戰敗莫能追及。 或于中夏為之,則曀而不雨,問其故,以暖雲。 史臣曰:海南東夷西北戎諸國,地窮邊裔,各有疆域。 若山奇海異,怪類殊種,前古未聞,往牒不記。 故知九州之外,八荒之表,辯方物土,莫究其極。 高祖以德懷之,故朝貢歲至,美矣。 列傳第四十九 豫章王綜 武陵王紀 臨賀王正德 河東王譽 豫章王綜,字世謙,高祖第二子也。 天監三年,封豫章郡王,邑二千戶。 五年 ,出為使持節、都督南徐州諸軍事、仁威將軍、南徐州刺史,尋進號北中郎將。 十年,遷都督郢、司、霍三州諸軍事、雲麾將軍、郢州刺史。 十三年,遷安右將軍、領石頭戍軍事。 十五年,遷西中郎將,兼護軍將軍,又遷安前將軍、丹陽尹。 十六年,復為北中郎將、南徐州刺史。 普通二年,入為侍中、鎮右將軍,置佐史。 初,其母吳淑媛自齊東昏宮得幸于高祖,七月而生綜,宮中多疑之者。 及淑媛寵衰怨望,遂陳疑似之說,故綜懷之。 既長,有才學,善屬文。 高祖禦諸子以禮,朝見不甚數,綜恆怨不見知。 每出籓,淑媛恆隨之鎮。 至年十五六,尚裸袒嬉戲于前,晝夜無別,內外咸有穢議。 綜在徐州,政刑酷暴。 又有勇力,手制奔馬。 常微行夜出,無有期度。 每高祖有敕疏至,輒忿恚形于顏色,群臣莫敢言者。 恆于別室祠齊氏七廟,又微服至曲阿拜齊明帝陵。 然猶無以自信,聞俗說以生者血瀝死者骨,滲,即為父子。 綜乃私發齊東昏墓,出骨,瀝臂血試之。 並殺一男,取其骨試之,皆有驗,自此常懷異志。 四年,出為使持節、都督南兗、兗、徐、青、冀五州諸軍事、平北將軍、南兗州刺史,給鼓吹一部。 聞齊建安王蕭寶寅在魏,遂使人入北與之相知,謂為叔父,許舉鎮歸之。 會大舉北伐。 六年,魏將元法僧以彭城降,高祖乃令綜都督眾軍,鎮于彭城,與魏將安豊王元延明相持。 高祖以連兵既久,慮有釁生,敕綜退軍。 綜懼南歸則無因復與寶寅相見,乃與數騎夜奔于延明,魏以為侍中、太尉、高平公、丹陽王,邑七千戶,錢三百萬,布絹三千匹,雜彩千匹,馬五十匹,羊五百口,奴婢一百人。 綜乃改名纘,字德文,追為齊東昏服斬衰。 於是有司奏削爵土,絶屬籍,改其姓為悖氏。 俄有詔復之,封其子直為永新侯,邑千戶。 大通二年,蕭寶寅在魏據長安反,綜自洛陽北遁,將赴之,為津吏所執,魏人殺之,時年四十九。 初,綜既不得志,嘗作《聽鐘鳴》、《悲落葉》辭,以申其志。 大略曰: 聽鐘鳴,當知在帝城。 參差定難數,歷亂百愁生。 去聲懸窈窕,來響急徘徊。 誰憐傳漏子,辛苦建章台。 聽鐘鳴,聽聽非一所。 懷瑾握瑜空擲去,攀松折桂誰相許?昔朋舊愛各東西,譬如落葉不更齊。 漂漂孤雁何所棲,依依別鶴夜半啼。 聽鐘鳴,聽此何窮極?二十有餘年,淹留在京域。 窺明鏡,罷容色,雲悲海思徒掩抑。 其《悲落葉》云: 悲落葉,連翩下重疊。 落且飛,縱橫去不歸。 第182頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《梁書》
第182頁