元嘉末,太祖頗以後事為念,以其年少,方欲大相付託,朝政小大,皆與參焉。 從兄徽,清介士也,懼其太盛,勸令損抑。 僧綽乃求吳郡及廣州,上並不許。 會二凶巫蠱事泄,上獨先召僧綽具言之。 及將廢立,使尋求前朝舊典。 劭于東宮夜饗將士,僧綽密以啟聞,上又令撰漢魏以來廢諸王故事。 撰畢,送與江湛、徐湛之。 湛之慾立隨王誕,江湛欲立南平王鑠,太祖欲立建平王宏,議久不決。 延妃即湛之女,鑠妃即湛妹。 太祖謂僧綽曰:「諸人各為身計,便無與國家同憂者。 」僧綽曰:「建立之事,仰由聖懷。 臣謂唯宜速斷,不可稽緩。 當斷不斷,反受其亂。 願以義割恩,略小不忍。 不爾,便應坦懷如初,無煩疑論。 淮南云:『以石投水,吳越之善沒取之。 』事機雖密,易致宣廣,不可使難生慮表,取笑千載。 」上曰:「卿可謂能斷大事。 此事重,不可不慇勤三思。 且庶人始亡,人將謂我無復慈愛之道。 」僧綽曰:「臣恐千載之後,言陛下唯能裁弟,不能裁兒。 」上默然。 江湛同侍坐,出閣,謂僧綽曰:「卿向言,將不大傷切直。 」僧綽曰:「弟亦恨君不直。 」 及劭弒逆,江湛在尚書上省,聞變,嘆曰:「不用僧綽言,以至于此。 」劭既立,轉為吏部尚書,委以事任,事在《二凶傳》。 頃之,劭料檢太祖巾箱及江湛家書疏,得僧綽所啟饗士並廢諸王事,乃收害焉,時年三十一。 因此陷北第諸王侯,以為與僧綽有異志,並殺僧綽門客太學博士賈匪之、奉朝請司馬文穎、建平國常侍司馬仲秀等。 世祖即位,追贈散騎常侍、金紫光祿大夫,謚曰愍侯。 初,太社西空地一區,吳時丁奉宅,孫晧流徙其家。 江左初為周顗、蘇峻宅,其後為袁悅宅,又為章武王司馬秀宅,皆以凶終。 後給臧燾,亦頗遇喪禍,故世稱為凶地。 僧綽常以正達自居,謂宅無吉凶,請以為第。 始就造築,未及居而敗。 子儉嗣,升明末,為齊國尚書右仆射。 史臣曰:甚矣,宋氏之家難也,仇釁所鍾,親地兼極,雖復傾天滅道,跡非嫌路,而災隙內兆,邪蠱外興,天性既離,愛敬同盡,探雀請熊,非無前釁,猜防之道,有未足乎。 世祖弱年輕躁,夙無朝寵,累任邊外,未嘗居中。 當璧之重,將由愛立,臣主回疑,事無蚤斷。 若使守器以長,命不待賢,則密禍自銷,危機可免。 聖哲之訓,豈欺我哉!昔山濤舉羊祜為太子太傅,蓋欲以後事委之,而羊公短世。 僧綽綢繆主心,將任以國重,而宮車晏駕。 二臣並以道德謙沖,名高兩代。 胙未中年,功謝成日,惜矣哉! 列傳第三十二 文九王 文帝十九男:元皇后生劭,潘淑妃生浚,路淑媛生孝武帝,吳淑儀生南平王鑠,高修儀生廬陵昭王紹,殷修華生竟陵王誕,曹婕妤生建平宣簡王宏,陳修容生東海王禕,謝容華生晉熙王昶,江修儀生武昌王渾,沈婕妤生明帝,楊修儀生建安王休仁,邢美人生晉平王休祐,蔡美人生海陵王休茂,董美人生鄱陽哀王休業,顏美人生臨慶沖王休倩,陳美人生新野懷王夷父,荀美人生桂陽王休范,羅美人生巴陵哀王休若。 劭、浚、誕、禕、渾、休茂、休范別有傳。 紹出繼廬陵孝獻王義真。 南平穆王鑠,字休玄,文帝第四子也。 元嘉十七年,都督湘州諸軍事、冠軍將軍、湘州刺史,不之鎮,領石頭戍事。 二十二年,遷使持節、都督南豫、豫、司、雍、秦、並六州諸軍事、南豫州刺史。 時太祖方事外略,乃罷南豫並壽陽,即以鑠為豫州刺史,尋領安蠻校尉,給鼓吹一部。 二十六年,進號平西將軍,讓不拜。 索虜大帥托跋燾南侵陳、潁,遂圍汝南懸瓠城。 行汝南太守陳憲保城自固,賊晝夜攻圍之,憲且守且戰,矢石無時不交。 虜多作高樓,施弩以射城內,飛矢雨下,城中負戶以汲。 又毀佛浮圖,取金像以為大鈎,施之衝車端,以牽樓堞。 城內有一沙門,頗有機思,輒設奇以應之。 賊多作蝦蟆車以填塹,肉薄攻城。 憲督厲將士,固女牆而戰。 賊之死者,屍與城等,遂登屍以陵城,短兵相接;憲鋭氣愈奮,戰士無不一當百,殺傷萬計,汝水為之不流。 相拒四十餘日,鑠遣安蠻司馬劉康祖與寧朔將軍臧質救之,虜燒攻具走。 二十七年,大舉北伐,諸蕃並出師。 鑠遣中兵參軍胡盛之出汝南、上蔡,向長社,長社戍主魯爽委城奔走。 即克長社,遣幢主王陽兒、張略等進據小索。 偽豫州刺史仆蘭于大索率步騎二千攻陽兒,陽兒擊大破之。 到坦之等進向大索,勞楊氏鄭德玄、張和各起義以應坦之,仆蘭奔虎牢。 會王陽兒等至,即據大索,因向虎牢,鑠又遣安蠻司馬劉康祖繼坦之。 虜永昌王宜勤仁庫真救虎牢,坦之敗走。 虜乘勝徑進,于尉氏津逢康祖,康祖戰敗見殺。 賊進脅壽陽,因東過與燾會于江上。 二十八年夏,虜荊州刺史魯爽及弟秀等,率部曲詣鑠歸順。 其年七月,鑠所生吳淑儀薨,鑠歸京師,葬畢,還攝本任。 時江夏王義恭領南兗州刺史,鎮盱眙。 丁母憂,還京師。 上以兗土雕荒,罷南兗並南徐州,當別置淮南都督住盱眙,開創屯田,應接遠近,欲以授鑠。 既而改授散騎常侍、撫軍將軍,領兵戍石頭。 第386頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《宋書》
第386頁