尚之既還任事,上待之愈隆。 是時復遣軍北伐,資給戎旅,悉以委之。 元兇弒立,進位司空,領尚書令。 時三方興義,將佐家在都邑,劭悉欲誅之,尚之誘說百端,並得免。 世祖即位,復為尚書令,領吏部,遷侍中、左光祿大夫,領護軍將軍。 尋辭護軍,加特進。 復以本官領尚書令。 丞相南郡王義宣、車騎將軍臧質反,義宣司馬竺超民、臧質長史陸展兄弟並應從誅,尚之上言曰:「刑罰得失,治亂所由,聖賢留心,不可不慎。 竺超民為賊既遁走,一夫可禽,若反覆昧利,即當取之,非唯免愆,亦可要不義之賞,而超民曾無此意,微足觀過知仁。 且為官保全城府,謹守庫藏,端坐待縛。 今戮及兄弟,與向始末無論者復成何異。 陸展盡質復灼然,便同之巨逆,於事為重。 臣豫蒙顧待,自殊凡隷,苟有所懷,不敢自默。 」超民坐者由此得原。 時欲分荊州置郢州,議其所居。 江夏王義恭以為宜在巴陵,尚之議曰:「夏口在荊、江之中,正對沔口,通接雍、梁,實為津要,由來舊鎮,根基不易。 今分取江夏、武陵、天門、竟陵、隨五郡為一州,鎮在夏口,既有見城,浦大容舫。 竟陵出道取荊州,雖水路,與去江夏不異,諸郡至夏口皆從流,併為利便。 湘州所領十一郡,其巴陵邊帶長江,去夏口密邇,既分湘中,乃更成大,亦可割巴陵屬新州,於事為允。 」上從其議,荊、揚二州,戶口半天下,江左以來,揚州根本,委荊以閫外,至是並分,欲以削臣下之權,而荊、揚並因此虛耗。 尚之建言復合二州,上不許。 大明二年,以為左光祿、開府儀同三司,侍中如故。 尚之在家常著鹿皮帽,及拜開府,天子臨軒,百僚陪位,沈慶之於殿廷戲之曰:「今日何不著鹿皮冠?」慶之累辭爵命,朝廷敦勸甚篤,尚之謂曰:「主上虛懷側席,詎宜固辭。 」慶之曰:「沈公不效何公,去而復還也。 」尚之有愧色。 愛尚文義,老而不休,與太常顏延之論議往反,傳于世。 立身簡約,車服率素,妻亡不娶,又無姬妾。 秉衡當朝,畏遠權柄,親戚故舊,一無薦舉,既以致怨,亦以此見稱。 復以本官領中書令。 四年,疾篤,詔遣侍中沈懷文、黃門侍郎王釗問疾。 薨于位,時年七十九。 追贈司空,侍中、中書令如故。 謚曰簡穆公。 子偃,別有傳。 尚之弟悠之,義興太守,侍中,太常。 與琅邪王徽相善。 悠之卒,徽與偃書曰:「吾與義興,直恨相知之晚,每惟君子知我。 若夫嘉我小善,矜余不能,唯賢叔耳。 」悠之弟愉之,新安太守。 愉之弟翌之,都官尚書。 悠之子顒之,尚太祖第四女臨海惠公主。 太宗世,官至通直常侍。 史臣曰:江左以來,樹根本於揚越,任推轂于荊楚。 揚土自廬、蠡以北,臨海而極大江;荊部則包括湘、沅,跨巫山而掩鄧塞。 民戶境域,過半于天下。 晉世幼主在位,政歸輔臣,荊、揚司牧,事同二陝。 宋室受命,權不能移,二州之重,咸歸密戚。 是以義宣藉西楚強富,因十載之基,嫌隙既樹,遂規問鼎。 而建郢分揚,矯枉過直,籓城既剖,盜實人單,閫外之寄,于斯而盡。 若長君南面,威刑自出,至親在外,事不患強。 若運經盛衰,時艱主弱,雖近臣懷禍,止有外憚,呂宗不競,實由齊、楚,興喪之源,于斯尤著。 尚之言併合,可謂識治也矣! 列傳第二十七 謝靈運 謝靈運,陳郡陽夏人也。 祖玄,晉車騎將軍。 父瑍,生而不慧,為秘書郎,蚤亡。 靈運幼便穎悟,玄甚異之,謂親知曰:「我乃生瑍,瑍那得生靈運!」 靈運少好學,博覽群書,文章之美,江左莫逮。 從叔混特知愛之,襲封康樂公,食邑三千戶。 以國公例,除員外散騎侍郎,不就。 為琅邪王大司馬行參軍。 性奢豪,車服鮮麗,衣裳器物,多改舊制,世共宗之,咸稱謝康樂也。 撫軍將軍劉毅鎮姑孰,以為記室參軍。 毅鎮江陵,又以為衛軍從事中郎。 毅伏誅,高祖版為太尉參軍,入為秘書丞,坐事免。 高祖伐長安,驃騎將軍道憐居守,版為諮議參軍,轉中書侍郎,又為世子中軍諮議,黃門侍郎。 奉使慰勞高祖于彭城,作《撰徵賦》。 其序曰: 第360頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《宋書》
第360頁