元嘉三年,為尚書仆射。 關署文案,初不省讀。 嘗豫聽訟,上問以疑獄,敬弘不對。 上變色,問左右:「何故不以訊牒副仆射?」敬弘曰:「臣乃得訊牒讀之,政自不解。 」上甚不悅。 六年,遷尚書令,敬弘固讓,表求還東,上不能奪。 改授侍中、特進、左光祿大夫,給親信二十人。 讓侍中、特進,求減親信之半,不許。 及東歸,車駕幸冶亭餞送。 十二年,征為太子少傅。 敬弘詣京師上表曰:「伏見詔書,以臣為太子少傅,承命震惶,喜懼交悸。 臣抱疾東荒,志絶榮觀,不悟聖恩,猥復加寵。 東宮之重,四海瞻望,非臣薄德,所可居之。 今內外英秀,應選者多,且板築之下,豈無高逸,而近私愚朽,污辱清朝。 嗚呼微臣,永非復大之一物矣。 所以牽曳闕下者,實瞻望聖顏,貪《系》表之旨。 臣如此而歸,夕死無恨。 」詔不許。 表疏屢上,終以不拜。 東歸,上時不豫,自力見焉。 十六年,以為左光祿大夫、開府儀同三司,侍中如故,又詣京師上表曰:「臣比自啟聞,謂誠心已達,天鑒玄邈,未蒙在宥,不敢宴處,牽曳載馳。 臣聞君子行道,忘其為身,三複斯言,若可庶勉,顧惜昏耄,志與願違。 禮年七十,老而傳家,家道猶然,況于在國。 伏願陛下矜臣西夕,愍臣一至,特回聖恩,賜反其所,則天道下濟,愚心盡矣。 」竟不拜,東歸。 二十三年,重申前命,又表曰:「臣躬耕南澧,不求聞達。 先帝拔臣于蠻荊之域,賜以國士之遇。 陛下嗣徽,特蒙眷齒,由是感激,委質聖朝。 雖懷犬馬之誠,遂無塵露之益。 年向九十,生理殆盡,永絶天光,淪沒丘壑。 謹冒奉表,傷心久之。 」 明年,薨于餘杭之舍亭山,時年八十八。 追贈本官。 順帝升明二年詔曰:「夫涂秘蘭幽,貞芳載越,徽猷沈遠,懋禮彌昭。 故侍中、左光祿大夫、開府儀同三司敬弘,神韻沖簡,識宇標峻,德敷象魏,道藹丘園。 高挹榮冕,凝心塵外,清光粹范,振俗淳風。 兼以累朝延賞,聲華在詠,而嘉篆闕文,猷策韜裹,尚想遙芬,興懷寢寤。 便可詳定輝謚,式旌追典。 」於是謚為文貞公。 敬弘形狀短小,而坐起端方,桓玄謂之「彈棋八勢」。 所居舍亭山,林澗環周,備登臨之美,時人謂之王東山。 太祖嘗問為政得失,敬弘對曰:「天下有道,庶人不議。 」上高其言。 左右常使二老婢,戴五縧五辮,著青紋袴襦,飾以硃粉。 女適尚書仆射何尚之弟述之,敬弘嘗往何氏看女,值尚之不在,寄齋中臥。 俄頃,尚之還,敬弘使二卑守閣不聽尚之入,雲「正熱,不堪相見,君可且去」。 尚之於是移于它室。 子恢之被召為秘書郎,敬弘為求奉朝請,與恢之書曰:「秘書有限,故有競。 朝請無限,故無競。 吾欲使汝處于不競之地。 」太祖嘉而許之。 敬弘見兒孫歲中不過一再相見,見輒剋日。 恢之嘗請假還東定省,敬弘剋日見之,至日輒不果,假日將盡,恢之乞求奉辭,敬弘呼前,既至閣,復不見。 恢之於閣外拜辭,流涕而去。 恢之至新安太守,中大夫。 恢之弟瓚之,世祖大明中,吏部尚書,金紫光祿大夫,謚曰貞子。 瓚之弟升之,都官尚書。 升之子延之,升明末,為尚書左仆射,江州刺史。 何尚之,字彥德,廬江灊人也。 曾祖準,高尚不應徵闢。 祖恢,南康太守。 父叔度,恭謹有行業,姨適沛郡劉璩,與叔度母情愛甚篤,叔度母蚤卒,奉姨有若所生。 姨亡,朔望必往致哀,並設祭奠,食並珍新,躬自臨視。 若朔望應有公事,則先遣送祭,皆手自料簡,流涕對之。 公事畢,即往致哀,以此為常,至三年服竟。 義熙五年,吳興武康縣民王延祖為劫,父睦以告官。 新制,凡劫身斬刑,家人棄市。 睦既自告,于法有疑。 時叔度為尚書,議曰:「設法止奸,本於情理,非謂一人為劫,闔門應刑。 所以罪及同產,欲開其相告,以出為惡之身。 睦父子之至,容可悉共逃亡,而割其天屬,還相縛送,螫毒在手,解腕求全,於情可愍,理亦宜宥。 使凶人不容于家,逃刑無所,乃大絶根源也。 睦既糾送,則餘人無應復告,並全之。 」後為金紫光祿大夫,吳郡太守,加秩中二千石。 太保王弘稱其清身潔己。 元嘉八年,卒。 尚之少時頗輕薄,好摴蒱,既長折節蹈道,以操立見稱。 為陳郡謝混所知,與之遊處。 家貧,起為臨津令。 高祖領征南將軍,補府主簿。 從征長安,以公事免,還都。 因患勞疾積年,飲婦人乳,乃得差。 以從征之勞,賜爵都鄉侯。 少帝即位,為廬陵王義真車騎諮議參軍。 義真與司徒徐羡之、尚書令傅亮等不協,每有不平之言,尚之諫戒,不納。 義真被廢,入為中書侍郎。 太祖即位,出為臨川內史,入為黃門侍郎,尚書吏部郎,左衛將軍,父憂去職。 服闋,復為左衛,領太子中庶子。 尚之雅好文義,從容賞會,甚為太祖所知。 十二年,遷侍中,中庶子如故。 尋改領游擊將軍。 第358頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《宋書》
第358頁