子赤松,為尚書左丞,以徐湛之黨,為元兇所殺。 伯子族弟昶,字茂祖,與伯子絶服五世。 元嘉初,以文義至中書郎。 昶子萬秋,字元寶,亦用才學自顯。 世祖初,為晉陵太守。 坐于郡立華林閣,置主書、主衣,下獄免。 前廢帝末,為御史中丞,卒官。 史臣曰:夫令問令望,詩人所以作詠;有禮有法,前謨以之垂美。 荀、范、二王,雖以學義自顯,而在朝之譽不弘,蓋由才有餘而智未足也,惜矣哉! 列傳第二十一 武三王 武帝七男:張夫人生少帝,孫修華生廬陵孝獻王義真,胡婕妤生文皇帝,王修容生彭城王義康,袁美人生江夏文獻王義恭,孫美人生南郡王義宣,呂美人生衡陽文王義季。 義康、義宣別有傳。 廬陵孝獻王義真,美儀貌,神情秀徹。 初封桂陽縣公,食邑千戶。 年十二,從北征大軍進長安,留守栢谷塢,除員外散騎常侍,不拜。 及關中平定,高祖議欲東還,而諸將行役既久,咸有歸願,止留偏將,不足鎮固人心,乃以義真行都督雍、涼、秦三州之河東、平陽、河北三郡諸軍事、安西將軍、領護西戎校尉、雍州刺史。 太尉諮議參軍京兆王修為長史,委以關中之任。 高祖將還,三秦父老詣門流涕訴曰:「殘民不沾王化,于今百年矣。 始睹衣冠,方仰聖澤。 長安十陵,是公家墳墓,咸陽宮殿數千間,是公家屋宅,舍此欲何之?」高祖為之愍然,慰譬曰:「受命朝廷,不得擅留。 感諸君戀本之意,今留第二兒,令文武賢才共鎮此境。 」臨還,自執義真手以授王修,令修執其子孝孫手以授高祖。 義真尋除正,加節,又進督並東秦二州、司州之東安定、新平二郡諸軍事,領東秦州刺史。 時隴上流人,多在關中,望因大威,復得歸本。 及置東秦州,父老知無復經略隴右、固關中之意,咸共嘆息。 而佛佛虜寇逼交至。 沈田子既殺王鎮惡,王修又殺田子。 義真年少,賜與左右不節,修常裁減之,左右並怨。 因是白義真曰:「鎮惡欲反,故田子殺之。 修今殺田子,是又欲反也。 」義真乃使左右劉乞等殺修。 修字叔治,京兆灞城人也。 初南渡見桓玄,玄知之,謂曰:「君平世吏部郎才。 」修既死,人情離駭,無相統一。 高祖遣將軍硃齡石替義真鎮關中,使義真輕兵疾歸。 諸將競斂財貨,多載子女,方軌徐行,虜追騎且至。 建威將軍傅弘之曰:「公處分亟進,恐虜追擊人也。 今多將輜重,一日行不過十里;虜騎追至,何以待之?宜棄車輕行,乃可以免。 」不從。 賊追兵果至,騎數萬匹。 輔國將軍蒯恩斷後,不能禁;至青泥,後軍大敗,諸將及府功曹王賜悉被俘虜。 義真在前,故得與數百人奔散。 日暮,虜不復窮追。 義真與左右相失,獨逃草中。 中兵參軍段宏單騎追尋,緣道叫喚,義真識其聲,出就之,曰:「君非段中兵邪?身在此。 」宏大喜,負之而歸。 義真謂宏曰:「今日之事,誠無算略。 然丈夫不經此,何以知艱難。 」 初,高祖聞青泥敗,未得義真審問,有前至者訪之,並雲「暗夜奔敗,無以知存亡」。 高祖怒甚,剋日北伐,謝晦諫不從。 及得宏啟事,知義真已免,乃止。 義真尋都督司、雍、秦、並、涼五州諸軍、建威將軍、司州刺史,持節如故。 以段宏為義真諮議參軍,尋遷宋台黃門郎,領太子右衛率。 宏,鮮卑人也,為慕容超尚書左仆射、徐州刺史。 高祖伐廣固,歸降。 太祖元嘉中,為征虜將軍、青冀二州刺史。 追贈左將軍。 時義真將鎮洛陽,而河南蕭條,未及修理,改除揚州刺史,鎮石頭。 永初元年,封廬陵王,食邑三千戶,移鎮東城。 高祖始踐阼,義真意色不悅,侍讀博士蔡茂之問其故,義真曰:「安不忘危,休泰何可恃。 」明年,遷司徒。 高祖不豫,以為使持節、侍中、都督南豫、豫、雍、司、秦、並六州諸軍事、車騎將軍、開府儀同三司、南豫州刺史,出鎮歷陽。 未之任而高祖崩。 義真聰明愛文義,而輕動無德業。 與陳郡謝靈運、琅邪顏延之、慧琳道人並周旋異常,雲得志之日,以靈運、延之為宰相,慧琳為西豫州都督。 徐羡之等嫌義真與靈運、延之昵狎過甚,故使范晏從容戒之。 義真曰:「靈運空疏,延之隘薄,魏文帝雲鮮能以名節自立者。 但性情所得,未能忘言于悟賞,故與之遊耳。 」將之鎮,列部伍于東府前,既有國哀,義真所乘舫單素,不及母孫修儀所乘者。 義真與靈運、延之、慧琳等共視部伍,因宴舫內,使左右剔母舫函道以施己舫,而取其勝者。 及至歷陽,多所求索;羡之等每裁量不盡與,深怨執政,表求還都。 而少帝失德,羡之等密謀廢立,則次第應在義真,以義真輕吵,不任主社稷,因其與少帝不協,乃奏廢之,曰: 臣聞二叔不咸,難結隆周,淮南悖縱,禍興盛漢,莫不義以斷恩,情為法屈。 二代之事,殷鑒無遠,仁厚之主,行之不疑。 故共叔不斷,幾傾鄭國;劉英容養,釁廣難深。 前事之不忘,後王之成鑒也。 第337頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《宋書》
第337頁