三十年,元兇弒逆,義宣發哀之日,即便舉兵,暢為元佐,居僚首,哀容俯仰,廕映當時。 舉哀畢,改服,著黃韋絝褶,出射堂簡人,音姿容止,莫不矚目,見之者皆願為盡命。 事平,征為吏部尚書,夷道縣侯,食邑千戶。 義宣既有異圖,蔡超等以暢民望,勸義宣留之,乃解南蠻校尉以授暢,加冠軍將軍,領丞相長史。 暢遣門生荀僧寶下都,因顏竣陳義宣釁狀。 僧寶有私貨停巴陵,不時下,會義宣起兵,津徑斷絶,僧寶遂不得去。 義宣將為逆,遣嬖人翟靈寶謂暢:「朝廷簡練舟甲,意在西討,今欲發兵自衛。 」暢曰:「必無此理,請以死保之。 」靈寶知暢不回,勸義宣殺以徇眾。 即遣召暢,止於東齋,彌日不與相見,賴司馬竺超民保持,故獲全免。 既而進號撫軍,別立軍部,以收民望。 暢雖署文檄,而飲酒常醉,不省文書。 隨義宣東下,梁山戰敗,義宣奔走,暢于兵亂自歸,為軍人所掠,衣服都盡。 值右將軍王玄謨乘輿出營,暢已得敗衣,排玄謨上輿,玄謨意甚不悅,諸將欲殺之,隊主張世營救得免。 送京師,下廷尉,削爵土,配左右尚方。 尋見原。 復起為都官尚書,轉侍中,代子淹領太子右衛率。 孝建二年,出為會稽太守。 大明元年,卒官,時年五十。 顏竣表世祖:「張暢遂不救疾。 東南之秀,蚤樹風範,聞問淒愴,深切常懷。 」謚曰宣子。 暢愛弟子輯,臨終遺命與輯合墳。 子浩,官至義陽王昶征北諮議參軍。 浩弟淹,世祖南中郎主簿。 世祖即立,為黃門郎,封廣晉縣子,食邑五百戶。 太子右衛率,東陽太守。 逼郡吏燒臂照佛,民有罪使禮佛,動至數千拜。 免官禁錮。 起為光祿勛,臨川內史。 太宗泰始初,與晉安王子勛同逆,率眾至鄱陽,軍敗見殺。 暢弟悅,亦有美稱。 歷中書吏部郎,侍中,臨海王子頊前軍長史、南郡太守。 晉安王子勛建偽號于尋陽,召為吏部尚書,與鄧琬共輔偽政。 事敗,殺琬歸降,事在《琬傳》。 復為太子庶子,仍除巴陵王休若衛軍長史、襄陽太守。 四年,即代休若為雍州刺史、寧遠將軍。 復為休若征西長史、南郡太守。 六年,太宗于巴郡置三巴校尉,以悅補之,加持節、輔師將軍,領巴郡太守。 未拜,卒。 何偃,字仲弘,廬江灊人,司空尚之中子也。 州闢議曹從事,舉秀才,除中軍參軍,臨川王義慶平西府主簿。 召為太子洗馬,不拜。 元嘉十九年,為丹陽丞,除廬陵王友,太子中舍人,中書郎,太子中庶子。 時義陽王昶任東官,使偃行義陽國事。 二十九年,太祖欲更北伐,訪之群臣,偃議曰:「內干胡法宗宣詔,逮問北伐。 伏計賊審有殘禍,犬羊易亂,殲殄非難,誠如天旨。 今雖廟算無遺,而士未精習。 緣邊鎮戍,充實者寡,邊民流散,多未附業。 控引所資,取給根本。 虧根本以殉邊患,宜動必萬克。 無慮往歲挫傷,續以內釁,侮亡取亂,誠為沛然。 然淮、泗數州,實亦雕耗,流傭未歸,創痍未起。 且攻守不等,客主形異,薄之則勢艱,圍之則曠日,進退之間,奸虞互起。 竊謂當今之弊易衄,方來之寇不深,宜含垢藏疾,以齊天道。 」遷始興王浚征北長史、南東海太守。 元兇弒立,以偃為侍中,掌詔誥。 時尚之為司空、尚書令,偃居門下,父子並處權要,時為寒心;而尚之及偃善攝機宜,曲得時譽。 會世祖即位,任遇無改,除大司馬長史,遷侍中,領太子中庶子。 時責百官讜言,偃以為:「宜重農恤本,並官省事,考課以知能否,增俸以除吏奸。 責成良守,久于其職。 都督刺史,宜別其任。 」 改領驍騎將軍,親遇隆密,有加舊臣。 轉吏部尚書。 尚之去選未五載,偃復襲其跡,世以為榮。 侍中顏竣至是始貴,與偃俱在門下,以文義賞會,相得甚歡。 竣自謂任遇隆密,宜居重大,而位次與偃等未殊,意稍不悅。 及偃代竣領選,竣愈憤懣,與偃遂有隙。 竣時勢傾朝野,偃不自安,遂發心悸病,意慮乖僻,上表解職,告醫不仕。 世祖遇偃既深,備加治療,名醫上藥,隨所宜須,乃得瘥。 時上長女山陰公主愛傾一時,配偃子戢。 素好談玄,注《莊子·消搖篇》傳于世。 大明二年,卒官,時年四十六。 世祖與顏竣詔曰:「何偃遂成異世,美志長往。 與之周旋,重以姻媾,臨哭傷怨,良不能已。 往矣如何!宜贈散騎常侍、金紫光祿大夫,本官如故。 」謚曰靖子。 子戢,升明末,為相國左長史。 江智淵,濟陽考城人,湘州刺史夷弟子。 父僧安,太子中庶子。 智淵初為著作郎,江夏王義恭太尉行參軍,太子太傅主簿,隨王誕後軍參軍。 世父夷有盛名,夷子湛又有清譽,父子並貴達,智淵父少無名問,湛禮敬甚簡,智淵常以為恨,自非節歲,不入湛門。 及為隨王誕佐,在襄陽,誕待之甚厚。 時諮議參軍謝莊、府主簿沈懷文並與智淵友善。 懷文每稱之曰:「人所應有盡有,人所應無盡無者,其江智淵乎!」元嘉末,除尚書庫部郎。 時高流官序,不為台郎,智淵門孤援寡,獨有此選,意甚不說,固辭不肯拜。 竟陵王誕復版為驃騎參軍,轉主簿,隨府轉司空主簿、記室參軍,領南濮陽太守,遷從事中郎。 誕將為逆,智淵悟其機,請假先反。 誕事發,即除中書侍郎。 智淵愛好文雅,詞采清贍,世祖深相知待,恩禮冠朝。 上燕私甚數,多命群臣五三人遊集,智淵常為其首。 同侶末及前,輒獨蒙引進,智淵每以越眾為慚,未嘗有喜色。 每從游幸,與群僚相隨,見傳詔馳來,知當呼己,聳動愧恧,形于容貌,論者以此多之。 第332頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《宋書》
第332頁