既開門,暢屏卻人仗,出對孝伯,併進餉物。 虜使云:「貂裘與太尉,駱駝、騾與安北,蒲陶酒雜飲,叔侄共嘗。 」燾又乞酒並甘橘。 暢宣世祖問:「致意魏主,知欲相見,常遲面寫。 但受命本朝,過蒙籓任,人臣無境外之交,恨不暫悉。 且城守備防,邊鎮之常,但悅以使之,故勞而無怨耳。 太尉、鎮軍得所送物,魏主意,知復須甘橘,今並付如別。 太尉以北土寒鄉,皮絝褶脫是所須,今致魏主。 螺杯、雜粽,南土所珍,鎮軍今以相致。 」此信未去,燾復遣使令孝伯傳語曰:「魏主有詔語太尉、安北,近以騎至,車兩在後,今端坐無為,有博具可見借。 」暢曰:「博具當為申啟。 但向語二王,已非遜辭,且有詔之言,政可施于彼國,何得稱之於此。 」孝伯曰:「詔之與語,朕之與我,並有何異。 」暢曰:「若辭以通,可如來談;既言有所施,則貴賤有等。 向所稱詔,非所敢聞。 」孝伯又曰:「太尉、安北是人臣與非?」暢曰:「是也。 」孝伯曰:「鄰國之君,何為不稱詔于鄰國之臣?」暢曰:「君之此稱,尚不可聞于中華,況在諸王之貴,而猶曰鄰國之君邪。 」孝伯曰:「魏主言太尉、鎮軍並皆年少,分闊南信,殊當憂邑。 若欲遣信者,當為護送;脫須騎者,亦當以馬送之。 」暢曰:「此方間路甚多,使命日夕往來,不復以此勞魏主。 」孝伯曰:「亦知有水路,似為白賊所斷。 」暢曰:「君著白衣,故稱白賊邪?」孝伯大笑曰:「今之白賊,亦不異黃巾、赤眉。 」暢曰:「黃巾、赤眉,似不在江南。 」孝伯曰:「雖不在江南,亦不在青、徐也。 」暢曰:「今者青、徐,實為有賊,但非白賊耳。 」虜使云:「向借博具,何故不出?」暢曰:「二王貴遠,啟聞難徹。 」孝伯曰:「周公握髮吐哺,二王何獨貴遠?」暢曰:「握髮吐飡,本施中國耳。 」孝伯曰:「賓有禮,主則擇之。 」暢曰:「昨見眾賓至門,未為有禮。 」俄頃送博具出,因以與之。 第330頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《宋書》
第330頁