少帝即位,以蔡廓為吏部尚書,不肯拜,乃以惠代焉。 惠被召即拜,未嘗接客,人有與書求官者,得輒聚置閣上,及去職,印封如初時。 談者以廓之不拜,惠之即拜,雖事異而意同也。 兄鑒,頗好聚斂,廣營田業,惠意甚不同,謂鑒曰:「何用田為?」鑒怒曰:「無田何由得食!」惠又曰:「亦復何用食為。 」其標寄如此。 元嘉三年,卒,時年四十二。 追贈太常。 無子。 謝弘微,陳郡陽夏人也。 祖韶,車騎司馬。 父思,武昌太守。 從叔峻,司空琰第二子也,無後,以弘微為嗣。 弘微本名密,犯所繼內諱,故以字行。 童幼時,精神端審,時然後言。 所繼叔父混名知人,見而異之,謂思曰:「此兒深中夙敏,方成佳器。 有子如此,足矣。 」年十歲出繼。 所繼父于弘微本緦麻,親戚中表,素不相識,率意承接,皆合禮衷。 義熙初,襲峻爵建昌縣侯。 弘微家素貧儉,而所繼豐泰,唯受書數千卷,國吏數人而已,遺財祿秩,一不關豫。 混聞而驚嘆,謂國郎中令漆凱之曰:「建昌國祿,本應與北舍共之,國侯既不措意,今可依常分送。 」弘微重違混言,乃少有所受。 混風格高峻,少所交納,唯與族子靈運、瞻、曜、弘微並以文義賞會。 嘗共宴處,居在烏衣巷,故謂之烏衣之遊。 混五言詩所云「昔為烏衣游,慼慼皆親侄」者也。 其外雖復高流時譽,莫敢造門。 瞻等才辭辯富,弘微每以約言服之,混特所敬貴,號曰微子。 謂瞻等曰:「汝諸人雖才義豐辯,未必皆愜眾心;至于領會機賞,言約理要,故當與我共推微子。 」常云:「阿遠剛躁負氣;阿客博而無檢;曜恃才而持操不篤;晦自知而納善不周,設復功濟三才,終亦以此為恨;至如微子,吾無間然。 」又云:「微子異不傷物,同不害正,若年迨六十,必至公輔。 」嘗因酣宴之餘,為韻語以獎勸靈運、瞻等曰:「康樂誕通度,實有名家韻,若加繩染功,剖瑩乃瓊瑾。 宣明體遠識,穎達且沈俊,若能去方執,穆穆三才順。 阿多標獨解,弱冠纂華胤,質勝誡無文,其尚又能峻。 通遠懷清悟,采采標蘭訊,直轡鮮不躓,抑用解偏吝。 微子基微尚,無倦由慕藺,勿輕一簣少,進往將千仞。 數子勉之哉,風流由爾振,如不犯所知,此外無所慎。 」靈運等並有誡厲之言,唯弘微獨盡褒美。 曜,弘微兄,多,其小字也。 遠即瞻字。 靈運小名客兒。 晉世名家身有國封者,起家多拜員外散騎侍郎,弘微亦拜員外散騎,琅邪王大司馬參軍。 義熙八年,混以劉毅黨見誅,妻晉陵公主改適琅邪王練,公主雖執意不行,而詔其與謝氏離絶,公主以混家事委之弘微。 混仍世宰輔,一門兩封,田業十餘處,僮仆千人,唯有二女,年數歲。 弘微經紀生業,事若在公,一錢尺帛出入,皆有文簿。 遷通直郎。 高祖受命,晉陵公主降為東鄉君,以混得罪前代,東鄉君節義可嘉,聽還謝氏。 自混亡,至是九載,而室宇修整,倉廩充盈,門徒業使,不異平日,田疇墾闢,有加于舊。 東鄉君嘆曰:「仆射平生重此子,可謂知人。 仆射為不亡矣。 」中外姻親,道俗義舊,見東鄉之歸者,入門莫不嘆息,或為之涕流,感弘微之義也。 性嚴正,舉止必循禮度,事繼親之黨,恭謹過常。 伯叔二母,歸宗兩姑,晨夕瞻奉,盡其誠敬。 內或傳語通訊,輒正其衣冠。 婢仆之前,不妄言笑,由是尊卑小大,敬之若神。 太祖鎮江陵,宋初封宜都王,以琅邪王球為友,弘微為文學。 母憂去職。 居喪以孝稱,服闋踰年,菜蔬不改。 除鎮西諮議參軍。 太祖即位,為黃門侍郎,與王華、王曇首、殷景仁、劉湛等號曰五臣。 遷尚書吏部郎,參預機密。 尋轉右衛將軍。 諸故吏臣佐,並委弘微選擬。 居身清約,器服不華,而飲食滋味,盡其豐美。 兄曜歷御史中丞,彭城王義康驃騎長史,元嘉四年卒。 弘微蔬食積時,哀戚過禮,服雖除,猶不啖魚肉。 沙門釋慧琳詣弘微,弘微與之共食,猶獨蔬素。 慧琳曰:「檀越素既多疾,頃者肌色微損,即吉之後,猶未復膳。 若以無益傷生,豈所望于得理。 」弘微答曰:「衣冠之變,禮不可逾。 在心之哀,實未能已。 」遂廢食感咽,歔欷不自勝。 弘微少孤,事兄如父,兄弟友穆之至,舉世莫及也。 弘微口不言人短長,而曜好臧否人物,曜每言論,弘微常以它語亂之。 六年,東宮始建,領中庶子,又尋加侍中。 弘微志在素官,畏忌權寵,固讓不拜,乃聽解中庶子。 每有獻替及論時事,必手書焚草,人莫之知。 上以弘微能營膳羞,嘗就求食。 弘微與親故經營,既進之後,親人問上所禦,弘微不答,別以余語酬之,時人比漢世孔光。 八年秋,有疾,解右衛,領太子右衛率,還家。 議欲解弘微侍中,以率加吏部尚書,固陳疾篤,得免。 第327頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《宋書》
第327頁