孝武定王皇后,諱法慧,哀靖皇后之侄也。 父藴,見《外戚傳》。 初,帝將納後,訪于公卿。 于時藴子恭以弱冠見仆射謝安,安深敬重之。 既而謂人曰:「昔毛嘉恥于魏朝,楊駿幾傾晉室。 若帝納後,有父者,唯廕望如王藴乃可。 」既而訪藴女,容德淑令,乃舉以應選。 寧康三年,中軍將軍桓沖等奏曰:「臣聞天地之道,蓋相須而化成;帝后之德,必相協而政隆。 然後品物流形,彞倫攸敘,靈根長固,本枝百世。 天人同致,莫不由此。 是以涂山作儷,而夏族以熙;妊姒配周,而姬祚以昌。 今長秋將建,宜時簡擇。 伏聞試守晉陵太守王藴女,天性柔順,四業允備。 且盛德之冑,美善先積。 臣等參議,可以配德乾元,恭承宗廟,徽音六宮,母儀天下。 」於是帝始納焉。 封藴妻劉氏為樂平鄉君。 後性嗜酒驕妒,帝深患之。 乃召藴于東堂,具說後過狀,令加訓誡。 藴免冠謝焉。 後於是少自改飾。 太元五年崩,年二十一,葬隆平陵。 安德陳太后,諱歸女,松滋潯陽人也。 父廣,以倡進,仕至平昌太守。 後以美色能歌彈,入宮為淑媛,生安、恭二帝。 太元十五年薨,贈夫人。 追崇曰皇太后,神主祔于宣太后廟,陵曰熙平。 安僖王皇后,諱神愛,琅邪臨沂人也。 父獻之,見別傳。 母新安愍公主。 後以太元二十一年納為太子妃。 及安帝即位,立為皇后。 無子。 義熙八年崩于徽音殿,時年二十九,葬休平陵。 恭思褚皇后,諱靈媛,河南陽翟人,義興太守爽之女也。 後初為琅邪王妃。 元熙元年,立為皇后,生海鹽、富陽公主。 及帝禪位於宋,降為零陵王妃。 宋元嘉十三年崩,時年五十三,祔葬沖平陵。 史臣曰:方祇體安,儷乾儀而合德;圓舒循晷,配羲曜以齊明。 故知陽爍陰凝,萬物假其陶鑄;火炎水潤,六氣由其調理。 取譬賢淑,作伉文思,靈根式固,實資于此。 宣穆閲禮,偶德潛鱗,翊天造之艱虞,嗣涂山之逸響,寶運歸其後胤,蓋有母儀之助焉。 武元楊氏預聞朝政,明不逮遠,愛弱私情,深杜衛瓘之言,不曉張泓之詐,運其陰沴,韜映乾明,晉道中微,基於是矣。 惠皇稟質,天縱其嚚,識暗鳴蛙,智昏文蛤。 南風肆狡,扇禍稽天。 初踐椒宮,逞梟心于長樂;方觀梓樹,頒鴆羽于離明。 褒後滅周,方之蓋小;妹妃傾夏,曾何足喻。 中原陷于鳴鏑,其兆彰于此焉。 昔者高宗諒闇,總百官于元老;成王沖眇,托萬機于上公。 太后禦宸,諒知非古。 而明穆、康獻,仍世臨朝,時屬委裘,躬行負扆。 各免華陽之釁,竟躡和熹之蹤,保陵遲以克終,所幸實為多矣。 贊曰:二妃光舜,三母翼周。 末升夷癸,褒進亡幽。 家邦興滅,職此之由。 穆後沈斷,忘情執爨。 故劍辭恩,池蒲起嘆。 崇化繁祉,肇基商亂。 二楊繼寵,福極災生。 南風熾虐,國喪身傾。 獻容幸亂,居辱疑榮。 援筆廢主,持尺威帝。 契闊終罹,殷憂以斃。 芬實窈窕,芳菲婉[A148]。 呂妾變嬴,黃姬化羋。 石文遠著,金行潛徙。 婦德傾城,迷硃奪紫。 列傳第三 王祥(王覽) 鄭沖 何曾(何劭 何遵) 石苞(石崇 歐陽健 孫鑠) 王祥,字休徵,琅邪臨沂人,漢諫議大夫吉之後也。 祖仁,青州刺史。 父融,公府闢不就。 祥性至孝。 早喪親,繼母硃氏不慈,數譖之,由是失愛於父。 每使掃除牛下,祥愈恭謹。 父母有疾,衣不解帶,湯藥必親嘗。 母常欲生魚,時天寒冰凍,祥解衣將剖冰求之,冰忽自解,雙鯉躍出,持之而歸。 母又思黃雀灸,復有黃雀數十飛入其幕,復以供母。 鄉裡驚嘆,以為孝感所致焉。 有丹柰結實,母命守之,每風雨,祥輒抱樹而泣。 其篤孝純至如此。 漢未遭亂,扶母攜弟覽避地廬江,隱居三十餘年,不應州郡之命。 母終,居喪毀瘁,杖而後起。 徐州刺史呂虔檄為別駕,祥年垂耳順,固辭不受。 覽勸之,為具車牛,祥乃應召,虔委以州事。 于時寇盜充斥,祥率勵兵士,頻討破之。 州界清靜,政化大行。 時人歌之曰:「海沂之康,實賴王祥。 邦國不空,別駕之功。 」 舉秀才,除溫令,累遷大司農。 高貴鄉公即位,與定策功,封關內侯,拜光祿勛,轉司隷校尉。 從討毌丘儉,增邑四百戶,遷太常,封萬歲亭侯。 天子幸太學,命祥為三老。 祥南面几杖,以師道自居。 天子北面乞言,祥陳明王聖帝君臣政化之要以訓之,聞者莫不砥礪。 及高貴鄉公之弒也,朝臣舉哀,祥號哭曰「老臣無狀」,涕淚交流,眾有愧色。 頃之,拜司空,轉太尉,加侍中。 五等建,封睢陵侯,邑一千六百戶。 及武帝為晉王,祥與荀顗往謁,顗謂祥曰:「相王尊重,何侯既已盡敬,今便當拜也。 」祥曰:「相國誠為尊貴,然是魏之宰相。 吾等魏之三公,公王相去,一階而已,班例大同,安有天子三司而輒拜人者!損魏朝之望,虧晉王之德,君子愛人以禮,吾不為也。 」及入,顗遂拜,而祥獨長揖。 帝曰:「今日方知君見顧之重矣!」 第214頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《晉書 上》
第214頁