廢帝孝庾皇后,諱道憐,潁川焉陵人也。 父冰,自有傳。 初為東海王妃。 及帝即位,立為皇后。 太和六年崩,葬于敬平陵。 帝廢為海西公,追貶後曰海西公夫人。 太元十一年,海西公薨于吳,又以後合葬于吳陵。 簡文宣鄭太后,諱阿春,河南滎陽人也。 世為冠族。 祖合,臨濟令。 父愷,字祖元,安豐太守。 後少孤,無兄弟,唯姊妹四人,後最長。 先適渤海田氏,生一男而寡,依于舅濮陽吳氏。 元帝為丞相,敬後先崩,將納吳氏女為夫人。 後及吳氏女並游後園,或見之,言于帝曰:「鄭氏女雖嫠,賢于吳氏遠矣。 」建武元年,納為琅邪王夫人。 甚有寵。 後雖貴幸,而恆有憂色。 帝問其故,對曰:「妾有妹,中者已適長沙王褒,余二妹未有所適,恐姊為人妾,無復求者。 」帝因從容謂劉隗曰:「鄭氏二妹,卿可為求佳對,使不失舊。 」隗舉其從子傭娶第三者,以小者適漢中李氏,皆得舊門。 帝召王褒為尚書郎,以悅後意。 後生琅邪悼王、簡文帝、尋陽公主。 帝稱尊號,後雖為夫人,詔太子及東海、武陵王皆母事之。 帝崩,後稱建平國夫人。 咸和元年薨,簡文帝時為琅邪王,制服重。 有司以王出繼,宜降所生,國臣不能匡正,奏免國相諸葛頤。 王上疏曰:「亡母生臨臣國,沒留國第,臣雖出後,亦無所厭,則私情得敘。 昔敬後崩,孝王已出繼,亦還服重。 此則明比,臣所憲章也。 」明穆皇后不奪其志,乃徙琅邪王為會稽王,追號後曰會稽太妃。 及簡文帝即位,未及追尊。 臨崩,封皇子道子為琅邪王,領會稽國,奉太妃祀。 太元十九年,孝武帝下詔曰:「會稽太妃文母之德,徽音有融,誕載聖明,光延于晉。 先帝追尊聖善,朝議不一,道以疑屈。 朕述遵先志,常惕於心。 今仰奉遺旨,依《陽秋》二漢孝懷皇帝故事,上太妃尊號曰簡文太后。 」於是立廟于太廟路西,陵曰嘉平。 時群臣希旨,多謂鄭太后應配食于元帝者。 帝以問太子前率徐邈,邈曰:「臣案《陽秋》之義,母以子貴。 魯隱尊桓母,別考仲子之宮而不配食于惠廟。 又平素之時,不伉儷于先帝,至于子孫,豈可為祖考立配?其崇尊盡禮,由於臣子,故得稱太后,陵廟備典。 若乃祔葬配食,則義所不可。 」從之。 簡文順王皇后,諱簡姬,太原晉陽人也。 父遐,見《外戚傳》。 後以冠族,初為會稽王妃,生子道生,為世子。 永和四年,母子並失帝意,俱被幽廢,後遂以憂薨。 咸安二年,孝武帝即位,追尊曰順皇后,合葬高平陵,追贈後父遐特進、光祿大夫,加散騎常侍。 孝武文李太后,諱陵容,本出微賤。 始簡文帝為會稽王,有三子,俱夭。 自道生廢黜,獻王早世,其後諸姬絶孕將十年。 帝令卜者扈謙筮之,曰:「後房中有一女,當育二貴男,其一終盛晉室。 」時徐貴人生新安公主,以德美見寵。 帝常冀之有娠,而彌年無子,會有道士許邁者,朝臣時望多稱其得道。 帝從容問焉,答曰:「邁是好山水人,本無道術,斯事豈所能判!但殿下德厚慶深,宜隆奕世之緒,當從扈謙之言,以存廣接之道。 」帝然之,更加採納。 又數年無子,乃令善相者召諸愛妾而示之,皆云非其人,又悉以諸婢媵示焉。 時後為宮人,在織坊中,形長而色黑,宮人皆謂之崑崙。 既至,相者驚云:「此其人也。 」帝以大計,召之侍寢。 後數夢兩龍枕膝,日月入懷,意以為吉祥,向儕類說之,帝聞而異焉,遂生孝武帝及會稽文孝王、鄱陽長公主。 及孝武帝初即位,尊為淑妃。 太元三年,進為貴人,九年,又進為夫人。 十二年,加為皇太妃,儀服一同太后。 十九年,會稽王道子啟:「母以子貴,慶厚禮崇。 伏惟皇太妃純德光大,休祐攸鐘,啟嘉祚于聖明,嗣徽音于上列。 雖幽顯同謀,而稱謂未盡,非所以仰述聖心,允答天人。 宜崇正名號,詳案舊典。 」八月辛巳,帝臨軒,遣兼太保劉耽尊為皇太后,稱崇訓宮。 安帝即位,尊為太皇太后。 隆安四年,崩于含章殿。 朝議疑其服制,左仆射何澄、右仆射王雅、尚書車胤、孔安國、祠部郎徐廣等議曰:「太皇太后名位允正,體同皇極,理製備盡,情禮兼申。 《陽秋》之義,母以子貴,既稱夫人,禮服從正。 故成風顯夫人之號,文公服三年之喪。 子于父母之所生,體尊義重。 且禮祖不厭孫,固宜追服無屈,而緣情立制。 若嫌明文不存,則疑斯從重,謂應同於為祖母后齊衰三年。 」從之。 皇后及百官皆服齊衰期,永安皇后一舉哀。 於是設廬于西堂,凶儀施于神獸門,葬修平陵,神主祔于宣太后廟。 第213頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《晉書 上》
第213頁