衡門亦無路,何況入西秦。 灸病不得穴,徒為采艾人。 卷592_51 【聽劉尊師彈琴】 曹鄴 曾于清海獨聞蟬,又向空庭夜聽泉。 不似齋堂人靜處,秋聲長在七條弦。 卷592_52 【題山居】 曹鄴 掃葉煎茶摘葉書,心閒無夢夜窗虛。 只應光武恩波晚,豈是嚴君戀釣魚。 卷592_53 【關試前送進士姚潛下第歸南陽】 曹鄴 馬嘶殘日沒殘霞,二月東風便到家。 莫羡長安占春者,明年始見故園花。 卷592_54 【滻川寄進士劉駕】 曹鄴 我家不背水,君身不向越。 自是相憶苦,忽如經年別。 山家草木寒,石上有殘雪。 美人望不見,迢迢雲中月。 卷592_55 【翠孤至渚宮寄座主相公】 曹鄴 萬里一孤舟,春行夏方到。 骨肉盡單羸,沉憂滿懷抱。 覊孤相對泣,性命不相保。 開戶山鼠驚,蟲聲亂秋草。 白菌緣屋生,黃蒿擁籬倒。 對此起長嗟,芳年亦須老。 恩門為宰相,出入用天道。 忽于摧落間,收得青松操。 全家到江陵,屋虛風浩浩。 中腸自相伐,日夕如寇盜。 其下有孤侄,其上有孀嫂。 黃糧賤于土,一飯常不飽。 天斜日光薄,地濕蟲叫噪。 惟恐道忽消,形容益枯槁。 古人于黃雀,豈望白環報。 奉答恩地恩,何慚以誠告。 卷592_56 【早秋宿田舍】 曹鄴 澗草疏疏螢火光,山月朗朗楓樹長。 南村犢子夜聲急,應是欄邊新有霜。 卷592_57 【旅次岳陽寄京中親故】 曹鄴 君山南面浪連天,一客愁心兩處懸。 身逐片帆歸楚澤, 魂隨流水向秦川。 月回浦北千尋雪,樹出湖東幾點煙。 更欲登樓向西望,北風催上洞庭船。 卷592_58 【題舒鄉】 曹鄴 功名若及鴟夷子,必擬將舟泛洞庭。 柳色湖光好相待,我心非醉亦非醒。 卷592_59 【碧尋宴上有懷知己】 曹鄴 荻花蘆葉滿溪流,一簇笙歌在水樓。 金管曲長人盡醉, 玉簪恩重獨生愁。 女蘿力弱難逢地,桐樹心孤易感秋。 莫怪當歡卻惆悵,全家欲上五湖舟。 卷592_60 【從天平節度使游平流園】 曹鄴 池塘靜於寺,俗事不到眼。 下馬如在山,令人忽疏散。 明公有高思,到此遂長返。 乘興挈一壺,折荷以為盞。 入竹籐似蛇,侵牆水成蘚。 幽鳥不識人,時來拂冠冕。 沿流路若窮,及行路猶遠。 洞中已雲夕,洞口天未晚。 自憐不覊者,寫物心常簡。 翻愁此興多,引得嵇康懶。 卷592_61 【故人寄茶(一作李德裕詩)】 曹鄴 劍外九華英,緘題下玉京。 開時微月上,碾處亂泉聲。 半夜招僧至,孤吟對月烹。 碧沈霞腳碎,香泛乳花輕。 六腑睡神去,數朝詩思清。 月餘不敢費,留伴肘書行。 卷五百九十三 卷593_1 【東武吟】 曹鄴 心如山上虎,身若倉中鼠。 惆悵倚市門,無人與之語。 夜宴李將軍,慾望心相許。 何曾聽我言,貪謔邯鄲女。 獨上黃金台,淒涼淚如雨。 卷593_2 【薊北門行(一本作出自薊北門行)】 曹鄴 長河凍如石,徵人夜中戍。 但恐筋力盡,敢憚將軍遇。 古來死未歇,白骨礙官路。 豈無一有功,可以高其墓。 親戚牽衣泣,悲號自相顧。 死者雖無言,那堪生者悟。 不如無手足,得見齒發暮。 乃知七尺軀,卻是速死具。 卷593_3 【金井怨】 曹鄴 西風吹急景,美人照金井。 不見面上花,卻恨井中影。 卷593_4 【姑蘇台】 曹鄴 南宮酒未銷,又宴姑蘇台。 美人和淚去,半夜閶門開。 相對正歌舞,笑中聞鼓鼙。 星散九重門,血流十二街。 一去成萬古,台盡人不回。 時聞野田中,拾得黃金釵。 卷593_5 【夜坐有懷】 曹鄴 悄悄月出樹,東南若微霜。 愁人不成寐,五月夜亦長。 佳期杳天末,骨肉不在旁。 年華且有恨,厥體難久康。 人言力耕者,歲旱亦有糧。 吾道固如此,安得苦倀倀。 卷593_6 【寄監察從兄】 曹鄴 我祖居鄴地,鄴人識文星。 此地星已落,兼無古時城。 古風既無根,千載難重生。 空留建安書,傳說七子名。 賤子生桂州,桂州山水清。 自覺心貌古,兼合古人情。 因為二雅詩,出語有性靈。 持來向長安,時得長者驚。 芝草不為瑞,還共木葉零。 恨如轍中土,終歲填不平。 吾宗戴豸冠,忽然入西京。 憐其羽翼單,撫若親弟兄。 松根已堅牢,松葉豈不榮。 言罷眼無淚,心中如酒酲。 卷593_7 【樂府體】 曹鄴 蓮子房房嫩,菖蒲葉葉齊。 共結池中根,不厭池中泥。 卷593_8 【棄婦】 曹鄴 嫁來未曾出,此去長別離。 父母亦有家,羞言何以歸。 此日年且少,事姑常有儀。 見多自成醜,不待顏色衰。 何人不識寵,所嗟無自非。 將欲告此意,四鄰已相疑。 卷593_9 【讀李斯傳】 曹鄴 一車致三轂,本圖行地速。 不知駕馭難,舉足成顛覆。 欺暗尚不然,欺明當自戮。 難將一人手,掩得天下目。 不見三尺墳,雲陽草空綠。 卷593_10 【文宗陵】 曹鄴 千年堯舜心,心成身已歿。 始隨蒼梧雲,不返蒼龍闕。 宮女衣不香,黃金賜白髮。 留此奉天下,所以無征伐。 至今汨羅水,不葬大夫骨。 卷593_11 【偶懷】 曹鄴 開目不見路,常如夜中行。 最賤不自勉,中涂與誰爭。 蓬為沙所危,還向沙上生。 一年秋不熟,安得便廢耕。 顏子命未達,亦遇時人輕。 卷593_12 【代羅敷誚使君】 曹鄴 常言愛嵩山,別妾向東京。 朝來見人說,卻知在石城。 未必菖蒲花,只向石城生。 自是使君眼,見物皆有情。 麋鹿同上山,蓮藕同在泥。 莫學天上日,朝東暮還西。 卷593_13 【怨歌行】 曹鄴 第188頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 五》
第188頁