卷592_27 【早起】 曹鄴 月墮滄浪西,門開樹無影。 此時歸夢闌,立在梧桐井。 卷592_28 【古相送】 曹鄴 行人卜去期,白髮根已出。 執君青松枝,空數別來日。 心如七夕女,生死難再匹。 且願車聲迫,莫使馬行疾。 巫山千丈高,亦恐夢相失。 卷592_29 【甲第】 曹鄴 遊人未入門,花影出門前。 將軍來此住,十里無荒田。 卷592_30 【望不來】 曹鄴 見花憶郎面,常願花色新。 為郎容貌好,難有相似人。 卷592_31 【官倉鼠】 曹鄴 官倉老鼠大如鬥,見人開倉亦不走。 健兒無糧百姓饑,誰遣朝朝入君口。 卷592_32 【題濮廟】 曹鄴 曉祭瑤齋夜扣鐘,鰲頭風起浪重重。 人間直有仙桃種, 海上應無肉馬蹤。 赤水夢沈迷象罔,翠華恩斷泣芙蓉。 不知皇帝三宮駐,始向人間著袞龍。 卷592_33 【偶題】 曹鄴 白玉先生多在市,青牛道士不居山。 但能共得丹田語,正是忙時身亦閒。 卷592_34 【登岳陽樓有懷寄座主相公】 曹鄴 南登岳陽樓,北眺長安道。 不見昇平裡,千山樹如草。 骨肉在南楚,沈憂起常早。 白社愁成空,秋蕪待誰掃。 常聞詩人語,西子不宜老。 賴識丹元君,時來語蓬島。 卷592_35 【出關】 曹鄴 山上黃犢走避人,山下女郎歌滿野。 我獨南征恨此身,更有無成出關者。 卷592_36 【將赴天平職書懷寄翰林從兄】 曹鄴 居處絶人事,門前雀羅施。 誰遣闢書至,仆隷皆展眉。 匹馬渡河洛,西風飄路岐。 手執王粲筆,閒吟向旌旗。 香晚翠蓮動,吟餘紅燭移。 開口啖酒肉,將何報相知。 況我魏公子,相顧不相疑。 豈學官倉鼠,飽食無所為。 白露沾碧草,芙蓉落清池。 自小不到處,全家忽如歸。 吾宗處清切,立在白玉墀。 方得一侍座,單車又星飛。 願將門底水,永托萬頃陂。 卷592_37 【賀雪寄本府尚書】 曹鄴 雨雪不順時,陰陽失明晦。 麥根半成土,農夫泣相對。 我公誠訴天,天地忽已泰。 長飆捲白雲,散落群峰外。 拂砌花影明,交宮鶴翎碎。 宿鳥晨不飛,猶疑月光在。 碧樹香盡發,蠹蟲聲漸退。 有客懷兔園,吟詩繞城內。 卷592_38 【寄嵩陽道人】 曹鄴 三山浮海倚蓬瀛,路入真元險盡平。 華表千年孤鶴語, 人間一夢晚蟬鳴。 將龍逐虎神初王,積火焚心氣漸清。 見說嵩陽有仙客,欲持金簡問長生。 卷592_39 【去不返】 曹鄴 寒女不自知,嫁為公子妻。 親情未識面,明日便東西。 但得上馬了,一去頭不回。 雙輪如鳥飛,影盡東南街。 九重十二門,一門四搧開。 君從此路去,妾向此路啼。 但得見君面,不辭插荊釵。 卷592_40 【送進士下第歸南海】 曹鄴 數片紅霞映夕陽,攬君衣袂更移觴。 行人莫嘆碧雲晚, 上國每年春草芳。 雪過藍關寒氣薄,雁回湘浦怨聲長。 應無惆悵滄波遠,十二玉樓非我鄉。 卷592_41 【送厲圖南下第歸澧州】 曹鄴 當春人盡歸,我獨無歸計。 送君自多感,不是緣下第。 君看山上草,盡有干雲勢。 結根既不然,何必更掩袂。 澧水鱸魚賤,荊門楊柳細。 勿為陽艷留,此處有月桂。 言畢尊未乾,十二門欲閉。 佇立望不見,登高更流涕。 吟君別我詩,悵望水煙際。 卷592_42 【思不見】 曹鄴 但見出門蹤,不見入門跡。 卻笑山頭女,無端化為石。 卷592_43 【貴宅】 曹鄴 入門又到門,到門戟相對。 玉簫聲尚遠,疑似人不在。 公子厭花繁,買藥栽庭內。 望遠不上樓,窗中見天外。 此地日烹羊,無異我食菜。 自是愁人眼,見之若奢泰。 卷592_44 【下第寄知己】 曹鄴 長安孟春至,枯樹花亦發。 憂人此時心,冷若松上雪。 自知才不堪,豈敢頻泣血。 所痛無罪者,明時屢遭刖。 故山秋草多,一捲成古轍。 夜來遠心起,夢見瀟湘月。 大賢冠蓋高,何事憐屑屑。 不令傷弓鳥,日暮飛向越。 聞知感激語,胸中如有物。 舉頭望青天,白日頭上沒。 歸來通濟裡,開戶山鼠出。 中庭廣寂寥,但見薇與蕨。 無慮數尺軀,委作泉下骨。 唯愁攬清鏡,不見昨日發。 願憐閨中女,晚嫁唯守節。 勿惜四座言,女巧難自說。 卷592_45 【吳宮宴】 曹鄴 吳宮城闕高,龍鳳遙相倚。 四面鏗鼓鐘,中央列羅綺。 春風時一來,蘭麝聞數里。 三度明月落,青娥醉不起。 江頭鐵劍鳴,玉座成荒壘。 適來歌舞處,未知身是鬼。 卷592_46 【長相思】 曹鄴 翦妾身上巾,贈郎傷妾神。 郎車不暫停,妾貌寧長春。 春天無停雪,滄海無停津。 遣妾空床夢,夜夜隨車輪。 卷592_47 【長城下】 曹鄴 遠水猶歸壑,徵人合憶鄉。 泣多盈袖血,吟苦滿頭霜。 楚國連天浪,衡門到海荒。 何當生燕羽,時得近雕樑。 卷592_48 【成名後獻恩門】 曹鄴 為物稍有香,心遭蠹蟲嚙。 平人登太行,萬萬車輪折。 一辭桂嶺猿,九泣東門月。 年年孟春時,看花不如雪。 僻居城南隅,顏子須泣血。 沉埋若九泉,誰肯開口說。 辛勤學機杼,坐對秋燈滅。 織錦花不常,見之盡雲拙。 自憐孤生竹,出土便有節。 每聽浮競言,喉中似無舌。 忽然風雷至,驚起池中物。 拔上青雲巔,輕如一毫髮。 瓏瓏金鎖甲,稍稍城烏絶。 名字如鳥飛,數日便到越。 幽蘭生雖晚,幽香亦難歇。 何以保此身,終身事無缺。 卷592_49 【贈道師】 曹鄴 舉世皆問人,唯師獨求己。 一馬無四蹄,頃刻行千里。 應笑北原上,丘墳亂如蟻。 卷592_50 【入關】 曹鄴 第187頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 五》
第187頁