喧喧車馬馳,苒苒桑榆夕。 共安緹綉榮,不悟泥途適。 紛吾本孤賤,世葉在逢掖。 九流宗指歸,百氏旁捃摭。 公卿偶慰薦,鄉曲繆推擇。 居安白社貧,志傲玄纁闢。 功名希自取,簪組俟揚歷。 書府蚤懷鉛,射宮曾發的。 起草香生帳,坐曹烏集柏。 賜燕聆簫韶,侍祠閲琮璧。 嘗聞履忠信,可以行蠻貊。 自述希古心,忘恃干時畫。 巧言忽成錦,苦志徒食櫱。 平地生峰巒,深心有矛戟。 層波一震盪,弱植忽淪溺。 北渚弔靈均,長岑思亭伯。 禍來昧幾兆,事去空嘆息。 塵累與時深,流年隨漏滴。 才能疑木雁,報施迷夷跖。 楚奏縶鐘儀,商歌勞甯戚。 稟生非懸解,對鏡方感激。 自從嬰網羅,每事問龜策。 王正降雷雨,環玦賜遷斥。 倘伏夷平人,誓將依羽客。 買山構精舍,領徒開講席。 冀無身外憂,自有閒中益。 道芽期日就,塵慮乃冰釋。 且欲遺姓名,安能慕竹帛。 長生尚學致,一溉豈虛擲。 芝朮資餱糧,煙霞拂巾幘。 黃石履看墮,洪崖肩可拍。 聊復嗟蜉蝣,何煩哀虺蜴。 青囊既深味,瓊葩亦屢摘。 縱無西山資,猶免長慼慼。 卷355_11 【客有為余話登天壇遇雨之狀,因以賦之】 劉禹錫 清晨登天壇,半路逢陰晦。 疾行穿雨過,卻立視雲背。 白日照其上,風雷走于內。 滉漾雪海翻,槎牙玉山碎。 蛟龍露鬐鬣,神鬼含變態。 萬狀互生滅,百音以繁會。 俯觀群動靜,始覺天宇大。 山頂自晶明,人間已滂沛。 豁然重昏斂,渙若春冰潰。 反照入松門,瀑流飛縞帶。 遙光泛物色,餘韻吟天籟。 洞府撞仙鐘,村墟起夕靄。 卻見山下侶,已如迷世代。 問我何處來,我來雲雨外。 卷355_12 【秋江早發】 劉禹錫 輕陰迎曉日,霞霽秋江明。 草樹含遠思,襟杯有餘清。 凝睇萬象起,朗吟孤憤平。 渚鴻未矯翼,而我已遐征。 因思市朝人,方聽晨鷄鳴。 昏昏戀衾枕,安見元氣英。 納爽耳目變,玩奇筋骨輕。 滄洲有奇趣,浩然吾將行。 卷355_13 【有僧言羅浮事,因為詩以寫之】 劉禹錫 君言羅浮上,容易見九垠。 漸高元氣壯,洶湧來翼身。 夜宿最高峰,瞻望浩無鄰。 海黑天宇曠,星辰來逼人。 是時當朏魄,陰物恣騰振。 日光吐鯨背,劍影開龍鱗。 倏若萬馬馳,旌旗聳奫淪。 又如廣樂奏,金石含悲辛。 疑其有巨靈,怪物盡來賓。 陰陽迭用事,乃俾夜作晨。 咿喔天鷄鳴,扶桑色昕昕。 赤波千萬里,湧出黃金輪。 下視生物息,霏如隙中塵。 醯鷄仰瓮口,亦謂雲漢津。 世人信耳目,方寸度大鈞。 安知視聽外,怪愕不可陳。 悠悠想大方,此乃杯水濱。 知小天地大,安能識其真。 卷355_14 【裴祭酒尚書見示春歸城南青松塢別墅…高侍郎之什命同作】 劉禹錫 早宦閲人事,晚懷生道機。 時從學省出,獨望郊園歸。 野彴度春水,山花映岩扉。 石頭解金章,林下步綠薇。 青松鬱成塢,修竹盈尺圍。 吟風起天籟,蔽日無炎威。 危徑盤羊腸,連甍聳翬飛。 幽谷響樵斧,澄潭環釣磯。 因高見帝城,冠蓋揚光輝。 白雲難持寄,清韻投所希。 二公如長離,比翼翔太微。 含情謝林壑,酬贈駢珠璣。 顧予久郎潛,愁寂對芳菲。 一聞丘中趣,再撫黃金徽。 卷355_15 【和河南裴尹侍郎宿齋天平寺詣九龍祠祈雨二十韻】 劉禹錫 有事九龍廟,潔齋梵王祠。 玉簫何時絶,碧樹空涼颸。 吏散埃壒息,月高庭宇宜。 重城肅穆閉,澗水潺湲時。 人稀夜復閒,慮靜境亦隨。 緬懷斷鰲足,凝想乘鸞姿。 朱明盛農節,膏澤方愆期。 瞻言五靈瑞,能救百谷萎。 咿喔晨鷄鳴,闌干鬥柄垂。 修容謁神像,注意陳正詞。 驚飆起泓泉,若調雷雨師。 黑煙聳鱗甲,灑液如棼絲。 豐隆震天衢,列缺揮火旗。 炎空忽淒緊,高溜懸綆縻。 生物已滂沛,濕雲稍離披。 丹霞啟南陸,白水含東菑。 熙熙飛走適,藹藹草樹滋。 浮光動宮觀,遠思盈川坻。 吳公敏於政,謝守工為詩。 商山有病客,言賀舒龐眉。 卷355_16 【冬夜宴河中李相公中堂命箏歌送酒】 劉禹錫 朗朗鵾鷄弦,華堂夜多思。 簾外雪已深,座中人半醉。 翠蛾發清響,曲盡有餘意。 酌我莫憂狂,老來無逸氣。 卷355_17 【重至衡陽傷柳儀曹】 劉禹錫 憶昨與故人,湘江岸頭別。 我馬映林嘶,君帆轉山滅。 馬嘶循古道,帆滅如流電。 千里江蘺春,故人今不見。 卷355_18 【謫居悼往二首】 劉禹錫 邑邑何邑邑,長沙地卑濕。 樓上見春多,花前恨風急。 猿愁腸斷叫,鶴病翹趾立。 牛衣獨自眠,誰哀仲卿泣。 鬱鬱何鬱鬱,長安遠如日。 終日念鄉關,燕來鴻復還。 潘岳歲寒思,屈平憔悴顏。 慇勤望歸路,無雨即登山。 卷355_19 【有獺吟】 劉禹錫 有獺得嘉魚,自謂天見憐。 先祭不敢食,捧鱗望青玄。 人立寒沙上,心專眼悁悁。 漁翁以為妖,舉塊投其咽。 呼兒貫魚歸,與獺同烹煎。 關關黃金鶚,大翅搖江煙。 下見盈尋魚,投身擘洪連。 攫拏隱鱗去,哺雛林岳巔。 鴟烏欲伺隙,遙噪莫敢前。 長居青雲路,彈射無由緣。 何地無江湖,何水無鮪鱣。 天意不宰割,菲祭徒虔虔。 空餘知禮重,載在淹中篇。 卷355_20 【白太守行】 劉禹錫 聞有白太守,拋官歸舊谿。 蘇州十萬戶,盡作嬰兒啼。 太守駐行舟,閶門草萋萋。 揮袂謝啼者,依然兩眉低。 朱戶非不崇,我心如重狴。 華池非不清,意在寥廓棲。 誇者竊所怪,賢者默思齊。 我為太守行,題在隱起珪。 第216頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 四》
第216頁