貴相山瞻峻,清文玉絶瑕。 代工聲問遠,攝事敬恭加。 皎潔當天月,葳蕤捧日霞。 唱妍酬亦麗,俯仰但稱嗟。 卷三百四十五 卷345_1 【鄆州谿堂詩】 韓愈 帝奠九廛,有葉有年。 有荒不條,河岱之間。 及我憲考, 一收正之。 視邦選侯,以公來屍。 公來屍之,人始未信。 公不飲食,以訓以徇。 孰饑無食,孰呻孰嘆。 孰冤不問, 不得分願。 孰為邦蟊,節根之螟。 羊很狼貪,以口覆城。 吹之喣之,摩手拊之。 箴之石之,膊而磔之。 凡公四封, 既富以強。 謂公吾父,孰違公令。 可以師征,不寧守邦。 公作谿堂。 播播流水。 淺有蒲蓮,深有葭葦。 公以賓燕, 其鼓駭駭。 公燕谿堂,賓校醉飽。 流有跳魚,岸有集鳥。 既歌以舞,其鼓考考。 公在谿堂,公禦琴瑟。 公暨賓贊, 稽經諏律。 施用不差,人用不屈。 谿有蘋苽,有龜有魚。 公在中流,右詩左書。 無我斁遺,此邦是庥。 卷345_2 【送張道士】 韓愈 大匠無棄材,尋尺各有施。 況當營都邑,杞梓用不疑。 張侯嵩高來,面有熊豹姿。 開口論利害,劍鋒白差差。 恨無一尺捶,為國苔羌夷。 詣闕三上書,臣非黃冠師。 臣有膽與氣,不忍死茅茨。 又不媚笑語,不能伴兒嬉。 乃著道士服,眾人莫臣知。 臣有平賊策,狂童不難治。 其言簡且要,陛下幸聽之。 天空日月高,下照理不遺。 或是章奏繁,裁擇未及斯。 寧當不俟報,歸袖風披披。 答我事不爾,吾親屬吾思。 昨宵夢倚門,手取連環持。 今日有書至,又言歸何時。 霜天熟柿慄,收拾不可遲。 嶺北梁可構,寒魚下清伊。 既非公家用,且復還其私。 從容進退間,無一不合宜。 時有利不利,雖賢欲奚為。 但當勵前操,富貴非公誰。 卷345_3 【送鄭十校理得洛字】 韓愈 相公倦台鼎,分正新邑洛。 才子富文華,校讎天祿閣。 壽觴佳節過,歸騎春衫薄。 鳥哢正交加,楊花共紛泊。 親交誰不羡,去去翔寥廓。 卷345_4 【送陸歙州傪】 韓愈 我衣之華兮,我佩之光。 陸君之去兮,誰與翱翔。 斂此大惠兮,施于一州。 今其去矣,胡不為留。 我作此詩,歌于遠道。 無疾其驅,天子有詔。 卷345_5 【送汴州監軍俱文珍】 韓愈 奉使羌池靜,臨戎汴水安。 衝天鵬翅闊,報國劍鋩寒。 曉日驅征騎,春風詠采蘭。 誰言臣子道,忠孝兩全難。 卷345_6 【贈崔立之(以下十五首見《外集》)】 韓愈 昔年十日雨,子桑苦寒饑。 哀歌坐空室,不怨但自悲。 其友名子輿,忽然憂且思。 搴裳觸泥水,裹飯往食之。 入門相對語,天命良不疑。 好事漆園吏,書之存雄詞。 千年事已遠,二字情可推。 我讀此篇日,正當寒雪時。 吾身固已困,吾友復何為。 薄粥不足裹,深泥諒難馳。 曾無子輿事,空賦子桑詩。 卷345_7 【海水】 韓愈 海水非不廣,鄧林豈無枝。 風波一蕩薄,魚鳥不可依。 海水饒大波,鄧林多驚風。 豈無魚與鳥,鉅細各不同。 海有吞舟鯨,鄧有垂天鵬。 苟非鱗羽大,蕩薄不可能。 我鱗不盈寸,我羽不盈尺。 一木有餘陰,一泉有餘澤。 我將辭海水,濯鱗清冷池。 我將辭鄧林,刷羽蒙籠枝。 海水非愛廣,鄧林非愛枝。 風波亦常事,鱗魚自不宜。 我鱗日已大,我羽日已修。 風波無所苦,還作鯨鵬游。 卷345_8 【贈河陽李大夫(李芃,河陽節度使)】 韓愈 四海失巢穴,兩都困塵埃。 感恩由未報,惆悵空一來。 裘破氣不暖,馬羸鳴且哀。 人情更重,空使劍鋒摧。 卷345_9 【苦寒歌】 韓愈 黃昏苦寒歌,夜半不能休。 豈不有陽春,節歲聿其周, 君何愛重裘。 兼味養大賢,冰食葛制神所憐。 填窗塞戶慎勿出,暄風暖景明年日。 卷345_10 【芍藥歌(一本作王司馬紅芍藥歌)】 韓愈 丈人庭中開好花,更無凡木爭春華。 翠莖紅蕊天力與, 此恩不屬黃鐘家。 溫馨熟美鮮香起,似笑無言習君子。 霜刀翦汝天女勞,何事低頭學桃李。 嬌痴婢子無靈性, 競輓春衫來此並。 欲將雙頰一睎紅,綠窗磨遍青銅鏡。 一尊春酒甘若飴,丈人此樂無人知。 花前醉倒歌者誰, 楚狂小子韓退之。 卷345_11 【贈徐州族侄(以下十三首見《遺集》)】 韓愈 我年十八九,壯氣起胸中。 作書獻雲闕,辭家逐秋蓬。 歲時易遷次,身命多厄窮。 一名雖雲就,片祿不足充。 今者復何事,卑棲寄徐戎。 蕭條資用盡,濩落門巷空。 朝眠未能起,遠懷方鬱悰。 擊門者誰子,問言乃吾宗。 自雲有奇術,探妙知天工。 既往悵何及,將來喜還通。 期我語非佞,當為佐時雍。 卷345_12 【嘲鼾睡】 韓愈 澹師晝睡時,聲氣一何猥。 頑飆吹肥脂,坑谷相嵬磊。 雄哮乍咽絶,每發壯益倍。 有如阿鼻屍,長喚忍眾罪。 馬牛驚不食,百鬼聚相待。 木枕十字裂,鏡面生痱癗。 鐵佛聞皺眉,石人戰搖腿。 孰雲天地仁,吾欲責真宰。 幽尋虱搜耳,猛作濤翻海。 太陽不忍明,飛禦皆惰怠。 乍如彭與黥,呼冤受菹醢。 又如圈中虎,號瘡兼吼餒。 雖令伶倫吹,苦韻難可改。 雖令巫咸招,魂爽難復在。 何山有靈藥,療此願與采。 澹公坐臥時,長睡無不穩。 吾嘗聞其聲,深慮五藏損。 黃河弄濆薄,梗澀連拙鯀。 南帝初奮槌,鑿竅泄混沌。 迥然忽長引,萬丈不可忖。 謂言絶于斯,繼出方袞袞。 幽幽寸喉中,草木森苯mH。 盜賊雖狡獪,亡魂敢窺閫。 鴻蒙總合雜,詭譎騁戾很。 乍如鬥呶呶,忽若怨懇懇。 第193頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 四》
第193頁