滉蕩天門高,著籍朝厥妻。 文才不如人,行又無町畦。 問之朝廷事,略不知東西。 況于經籍深,豈究端與倪。 君恩太山重,不見酬稗稊。 所職事無多,又不自提撕。 明庭集孔鸞,曷取于鳧鷖。 樹以松與柏,不宜間蒿藜。 婉孌自媚好,幾時不見擠。 貪食以忘軀,鮮不調鹽醯。 法吏多少年,磨淬出角圭。 將舉汝愆尤,以為己階梯。 收身歸關東,期不到死迷。 卷342_13 【朝歸】 韓愈 峨峨進賢冠,耿耿水蒼佩。 服章豈不好,不與德相對。 顧影聽其聲,赬顏汗漸背。 進乏犬鷄效,又不勇自退。 坐食取其肥,無堪等聾瞶。 長風吹天墟,秋日萬里曬。 抵暮但昏眠,不成歌慷慨。 卷342_14 【雜詩四首】 韓愈 朝蠅不須驅,暮蚊不可拍。 蠅蚊滿八區,可盡與相格。 得時能幾時,與汝恣啖咋。 涼風九月到,掃不見蹤跡。 鵲鳴聲楂楂,烏雜訊護護。 爭鬥庭宇間,持身博彈射。 黃鵠能忍饑,兩翅久不擘。 蒼蒼雲海路,歲晚將無獲。 截橑為欂櫨,斫楹以為椽。 束蒿以代之,小大不相權。 雖無風雨災,得不覆且顛。 解轡棄騏驥,蹇驢鞭使前。 崑崙高萬里,歲盡道苦邅。 停車臥輪下,絶意于神仙。 雀鳴朝營食,鳩鳴暮覓群。 獨有知時鶴,雖鳴不緣身。 喑蟬終不鳴,有抱不列陳。 蛙黽鳴無謂,閤閤只亂人。 卷342_15 【讀東方朔雜事】 韓愈 嚴嚴王母宮,下維萬仙家。 噫欠為飄風,濯手大雨沱。 方朔乃豎子,驕不加禁訶。 偷入雷電室,輷輘掉狂車。 王母聞以笑,衛官助呀呀。 不知萬萬人,生身埋泥沙。 簸頓五山踣,流漂八維蹉。 曰吾兒可憎,奈此狡獪何。 方朔聞不喜,褫身絡蛟蛇。 瞻相北斗柄,兩手自相挼。 群仙急乃言,百犯庸不科。 向觀睥睨處,事在不可赦。 欲不布露言,外口實喧嘩。 王母不得已,顏嚬口賫嗟。 頷頭可其奏,送以紫玉珂。 方朔不懲創,挾恩更矜誇。 詆欺劉天子,正晝溺殿衙。 一旦不辭訣,攝身凌蒼霞。 卷342_16 【譴瘧鬼】 韓愈 屑屑水帝魂,謝謝無餘輝。 如何不肖子,尚奮瘧鬼威。 乘秋作寒熱,翁嫗所罵譏。 求食歐泄間,不知臭穢非。 醫師加百毒,熏灌無停機。 灸師施艾炷,酷若獵火圍。 詛師毒口牙,舌作霹靂飛。 符師弄刀筆,丹墨交橫揮。 咨汝之冑出,門戶何巍巍。 祖軒而父頊,未沫于前徽。 不修其操行,賤薄似汝稀。 豈不忝厥祖,靦然不知歸。 湛湛江水清,歸居安汝妃。 清波為裳衣,白石為門畿。 呼吸明月光,手掉芙蓉旂。 降集隨九歌,飲芳而食菲。 贈汝以好辭,咄汝去莫違。 卷342_17 【示兒】 韓愈 始我來京師,止攜一束書。 辛勤三十年,以有此屋廬。 此屋豈為華,於我自有餘。 中堂高且新,四時登牢蔬。 前榮饌賓親,冠婚之所于。 庭內無所有,高樹八九株。 有藤婁絡之,春華夏陰敷。 東堂坐見山,雲風相吹噓。 松果連南亭,外有瓜芋區。 西偏屋不多,槐榆翳空虛。 山鳥旦夕鳴,有類澗谷居。 婦治北堂,膳服適戚疏。 恩封高平君,子孫從朝裾。 開門問誰來,無非卿大夫。 不知官高卑,玉帶懸金魚。 問客之所為,峨冠講唐虞。 酒食罷無為,棋槊以相娛。 凡此座中人,十九持鈞樞。 又問誰與頻,莫與張樊如。 來過亦無事,考評道精粗。 躚躚媚學子,牆屏日有徒。 以能問不能,其蔽豈可祛。 嗟我不修飾,事與庸人俱。 安能坐如此,比肩于朝儒。 詩以示兒曹,其無迷厥初。 卷342_18 【庭楸】 韓愈 庭楸止五株,共生十步間。 各有藤繞之,上各相鈎聯。 下葉各垂地,樹顛各雲連。 朝日出其東,我常坐西偏。 夕日在其西,我常坐東邊。 當晝日在上,我在中央間。 仰視何青青,上不見纖穿。 朝暮無日時,我且八九旋。 濯濯晨露香,明珠何聯聯。 夜月來照之,蒨蒨自生煙。 我已自頑鈍,重遭五楸牽。 客來尚不見,肯到權門前。 權門眾所趨,有客動百千。 九牛亡一毛,未在多少間。 往既無可顧,不往自可憐。 卷342_19 【玩月喜張十八員外以王六秘書至(王六,王建也)】 韓愈 前夕雖十五,月長未滿規。 君來晤我時,風露渺無涯。 浮雲散白石,天宇開青池。 孤質不自憚,中天為君施。 玩玩夜遂久,亭亭曙將披。 況當今夕圓,又以嘉客隨。 惜無酒食樂,但用歌嘲為。 卷342_20 【和李相公攝事南郊,覽物興懷,呈一二知舊】 韓愈 燦燦辰角曙,亭亭寒露朝。 川原共澄映,雲日還浮飄。 上宰嚴祀事,清途振華鑣。 圓丘峻且坦,前對南山標。 村樹黃復綠,中田稼何饒。 顧瞻想岩谷,興嘆倦塵囂。 惟彼顛瞑者,去公豈不遼。 為仁朝自治,用靜兵以銷。 勿憚吐捉勤,可歌風雨調。 聖賢相遇少,功德今宣昭。 卷342_21 【和裴仆射相公假山十一韻】 韓愈 公乎真愛山,看山旦連夕。 猶嫌山在眼,不得着腳歷。 枉語山中人,匄我澗側石。 有來應公須,歸必載金帛。 當軒乍駢羅,隨勢忽開坼。 有洞若神剜,有岩類天劃。 終朝岩洞間,歌鼓燕賓戚。 孰謂衡霍期,近在王侯宅。 傅氏築已卑,磻溪釣何激。 逍遙功德下,不與事相摭。 樂我盛明朝,于焉傲今昔。 卷342_22 【與張十八同效阮步兵一日復一夕】 韓愈 一日復一日,一朝復一朝。 只見有不如,不見有所超。 食作前日味,事作前日調。 不知久不死,憫憫尚誰要。 富貴自縶拘,貧賤亦煎焦。 俯仰未得所,一世已解鑣。 第186頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 四》
第186頁