綿綿相糾結,狀似環城陴。 四隅芙蓉樹,擢艷皆猗猗。 鯨以興君身,失所逢百罹。 月以喻夫道,黽勉勵莫虧。 草木明覆載,妍醜齊榮萎。 願君恆禦之,行止雜燧觿。 異日期對舉,當如合分支。 卷340_25 【月蝕詩效玉川子作(憲宗元和五年時為河南令)】 韓愈 元和庚寅鬥插子,月十四日三更中。 森森萬木夜僵立, 寒氣屓奰頑無風。 月形如白盤,完完上天東。 忽然有物來啖之,不知是何蟲。 如何至神物,遭此狼狽凶。 星如撒沙出,攢集爭強雄。 油燈不照席, 是夕吐焰如長虹。 玉川子,涕泗下,中庭獨行。 念此日月者,為天之眼睛。 此猶不自保,吾道何由行。 嘗聞古老言,疑是蝦蟆精。 徑圓千里納女腹, 何處養女百醜形。 杷沙腳手鈍,誰使女解緣青冥。 黃帝有四目,帝舜重其明。 今天只兩目,何故許食使偏盲。 堯呼大水浸十日,不惜萬國赤子魚頭生。 女于此時若食日, 雖食八九無嚵名。 赤龍黑鳥燒口熱, 翎鬣倒側相搪撐。 婪酣大肚遭一飽,饑腸徹死無由鳴。 後時食月罪當死,天羅磕匝何處逃汝刑。 玉川子立於庭而言曰:地行賤臣仝,再拜敢告上天公。 臣有一寸刃,可刳凶蟆腸。 無梯可上天,天階無由有臣蹤。 寄箋東南風,天門西北祈風通。 丁寧附耳莫漏泄, 薄命正值飛廉慵。 東方青色龍,牙角何呀呀。 從官百餘座, 嚼啜煩官家。 月蝕汝不知,安用為龍窟天河。 赤鳥司南方, 尾禿翅觰沙。 月蝕于汝頭,汝口開呀呀。 蝦蟆掠汝兩吻過, 忍學省事不以汝觜啄蝦蟆。 於菟蹲于西,旗旄衛毿uF。 既從白帝祠,又食于蠟禮有加。 忍令月被惡物食, 枉于汝口插齒牙。 烏龜怯奸,怕寒縮頸,以殻自遮。 終令誇蛾抉汝出,卜師燒錐鑽灼滿板如星羅。 此外內外官, 瑣細不足科。 臣請悉掃除,慎勿許語令啾嘩。 並光全耀歸我月,盲眼鏡淨無纖瑕。 弊蛙拘送主府官, 帝箸下腹嘗其皤。 依前使兔操杵臼,玉階桂樹閒婆娑。 姮娥還宮室,太陽有室家。 天雖高,耳屬地。 感臣赤心, 使臣知意。 雖無明言,潛喻厥旨。 有氣有形,皆吾赤子。 雖忿大傷,忍殺孩稚。 還汝月明,安行于次。 盡釋眾罪, 以蛙磔死。 卷340_26 【孟生詩(孟郊下第,送之謁徐州張建封也)】 韓愈 孟生江海士,古貌又古心。 嘗讀古人書,謂言古猶今。 作詩三百首,窅默咸池音。 騎驢到京國,欲和熏風琴。 豈識天子居,九重鬱沈沈。 一門百夫守,無籍不可尋。 晶光蕩相射,旗戟翩以森。 遷延乍卻走,驚怪靡自任。 舉頭看白日,泣涕下沾襟。 朅來游公卿,莫肯低華簪。 諒非軒冕族,應對多差參。 萍蓬風波急,桑榆日月侵。 奈何從進士,此路轉嶇嶔。 異質忌處群,孤芳難寄林。 誰憐松桂性,競愛桃李陰。 朝悲辭樹葉,夕感歸巢禽。 顧我多慷慨,窮檐時見臨。 清宵靜相對,發白聆苦吟。 采蘭起幽念,眇然望東南。 秦吳修且阻,兩地無數金。 我論徐方牧,好古天下欽。 竹實鳳所食,德馨神所歆。 求觀眾丘小,必上泰山岑。 求觀眾流細,必泛滄溟深。 子其聽我言,可以當所箴。 既獲則思返,無為久滯淫。 卞和試三獻,期子在秋砧。 卷340_27 【射訓狐(德宗時裴延齡、韋渠牟等用事人爭出其門)】 韓愈 有鳥夜飛名訓狐,矜凶挾狡誇自呼。 乘時陰黑止我屋, 聲勢慷慨非常粗。 安然大喚誰畏忌,造作百怪非無須。 聚鬼征妖自朋扇,罷掉栱桷頽墍涂。 慈母抱兒怕入席, 那暇更護鷄窠雛。 我念乾坤德泰大,卵此惡物常勤劬。 縱之豈即遽有害,鬥柄行拄西南隅。 誰謂停奸計尤劇, 意欲唐突羲和烏。 侵更歷漏氣彌厲,何由僥倖休須臾。 咨余往射豈得已,候女兩眼張睢盱。 梟驚墮梁蛇走竇, 一夫斬頸群雛枯。 卷340_28 【將歸贈孟東野房蜀客(蜀客名次卿)】 韓愈 君門不可入,勢利互相推。 借問讀書客,胡為在京師。 舉頭未能對,閉眼聊自思。 倏忽十六年,終朝苦寒饑。 宦途竟寥落,鬢髮坐差池。 潁水清且寂,箕山坦而夷。 如今便當去,咄咄無自疑。 卷340_29 【答孟郊】 韓愈 規模背時利,文字覷天巧。 人皆餘酒肉,子獨不得飽。 才春思已亂,始秋悲又攪。 朝餐動及午,夜諷恆至卯。 名聲暫膻腥,腸肚鎮煎煼。 心雖自鞭,世路終難拗。 弱拒喜張臂,猛拿閒縮爪。 見倒誰肯扶,從嗔我須咬。 卷340_30 【從仕】 韓愈 居閒食不足,從仕力難任。 兩事皆害性,一生恆苦心。 黃昏歸私室,惆悵起嘆音。 棄置人間世,古來非獨今。 卷340_31 【短燈檠歌】 韓愈 長檠八尺空自長,短檠二尺便且光。 黃簾綠幕朱戶閉, 風露氣入秋堂涼。 裁衣寄遠淚眼暗,搔頭頻挑移近床。 太學儒生東魯客,二十辭家來射策。 夜書細字綴語言, 兩目眵昏頭雪白。 此時提攜當案前,看書到曉那能眠。 一朝富貴還自恣,長檠高張照珠翠。 吁嗟世事無不然, 牆角君看短檠棄。 卷340_32 【送劉師服】 韓愈 夏半陰氣始,淅然雲景秋。 蟬聲入客耳,驚起不可留。 草草具盤饌,不待酒獻酬。 士生為名累,有似魚中鈎。 賫材入市賣,貴者恆難售。 豈不畏憔悴,為功忌中休。 勉哉耘其業,以待歲晚收。 卷三百四十一 卷341_1 【符讀書城南(符,愈之子。 城南,愈別墅)】 韓愈 木之就規矩,在梓匠輪輿。 人之能為人,由腹有詩書。 詩書勤乃有,不勤腹空虛。 欲知學之力,賢愚同一初。 第182頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 四》
第182頁