提師十萬餘,四海欽風棱。 河北兵未進,蔡州帥新薨。 曷不請掃除,活彼黎與烝。 鄙夫誠怯弱,受恩愧徒弘。 猶思脫儒冠,棄死取先登。 又欲面言事,上書求詔征。 侵官固非是,妄作譴可懲。 惟當待責免,耕劚歸溝塍。 今君得所附,勢若脫鞲鷹。 檄筆無與讓,幕謀識其膺。 收績開史牒,翰飛逐溟鵬。 男兒貴立事,流景不可乘。 歲老陰沴作,雲頽雪翻崩。 別袖拂洛水,徵車轉崤陵。 勤勤酒不進,勉勉恨已仍。 送君出門歸,愁腸若牽繩。 默坐念語笑,痴如遇寒蠅。 策馬誰可適,晤言誰為應。 席塵惜不掃,殘尊對空凝。 信知後會時,日月屢環縆。 生期理行役,歡緒絶難承。 寄書惟在頻,無吝簡與繒。 卷339_30 【東都遇春】 韓愈 少年氣真狂,有意與春競。 行逢二三月,九州花相映。 川原曉服鮮,桃李晨妝靚。 荒乘不知疲,醉死豈辭病。 飲啖惟所便,文章倚豪橫。 爾來曾幾時,白髮忽滿鏡。 舊遊喜乖張,新輩足嘲評。 心腸一變化,羞見時節盛。 得閒無所作,貴欲辭視聽。 深居疑避仇,默臥如當暝。 朝曦入牖來,鳥喚昏不醒。 為生鄙計算,鹽米告屢罄。 坐疲都忘起,冠側懶復正。 幸蒙東都官,獲離機與阱。 乖慵遭傲僻,漸染生弊性。 既去焉能追,有來猶莫騁。 有船魏王池,往往縱孤泳。 水容與天色,此處皆綠淨。 岸樹共紛披,渚牙相緯經。 懷歸苦不果,即事取幽迸。 貪求匪名利,所得亦已並。 悠悠度朝昏,落落捐季孟。 群公一何賢,上戴天子聖。 謀謨收禹績,四面出雄勁。 轉輸非不勤,稽逋有軍令。 在庭百執事,奉職各祗敬。 我獨胡為哉,坐與億兆慶。 譬如籠中鳥,仰給活性命。 為詩告友生,負愧終究竟。 卷339_31 【感春五首(分司東都作)】 韓愈 辛夷高花最先開,青天露坐始此回。 已呼孺人戛鳴瑟, 更遣稚子傳清杯。 選壯軍興不為用,坐狂朝論無由陪。 如今到死得閒處,還有詩賦歌康哉。 洛陽東風幾時來,川波岸柳春全回。 宮門一鎖不復啟, 雖有九陌無塵埃。 策馬上橋朝日出,樓闕赤白正崔嵬。 孤吟屢闋莫與和,寸恨至短誰能裁。 春田可耕時已催,王師北討何當回。 放車載草農事濟, 戰馬苦饑誰念哉。 蔡州納節舊將死,起居諫議聯翩來。 朝廷未省有遺策,肯不垂意瓶與罍。 前隨杜尹拜表回,笑言溢口何歡咍。 孔丞別我適臨汝, 風骨峭峻遺塵埃。 音容不接只隔夜,凶訃詎可相尋來。 天公高居鬼神惡,欲保性命誠難哉。 辛夷花房忽全開,將衰正盛須頻來。 清晨輝輝燭霞日, 薄暮耿耿和煙埃。 朝明夕暗已足嘆,況乃滿地成摧頽。 迎繁送謝別有意,誰肯留戀少環回。 卷339_32 【酬裴十六功曹巡府西驛途中見寄】 韓愈 相公罷論道,聿至活東人。 御史坐言事,作吏府中塵。 遂令河南治,今古無儔倫。 四海日富庶,道途隘蹄輪。 府西三百里,候館同魚鱗。 相公謂御史,勞子去自巡。 是時山水秋,光景何鮮新。 哀鴻鳴清耳,宿霧褰高旻。 遺我行旅詩,軒軒有風神。 譬如黃金盤,照耀荊璞真。 我來亦已幸,事賢友其仁。 持竿洛水側,孤坐屢窮辰。 多才自勞苦,無用只因循。 辭免期匪遠,行行及山春。 卷339_33 【燕河南府秀才得生字】 韓愈 吾皇紹祖烈,天下再太平。 詔下諸郡國,歲貢鄉曲英。 元和五年冬,房公尹東京。 功曹上言公,是月當登名。 乃選二十縣,試官得鴻生。 群儒負己材,相賀簡擇精。 怒起簸羽翮,引吭吐鏗轟。 此都自周公,文章繼名聲。 自非絶殊尤,難使耳目驚。 今者遭震薄,不能出聲鳴。 鄙夫忝縣尹,愧慄難為情。 惟求文章寫,不敢妒與爭。 還家敕妻兒,具此煎炰烹。 柿紅蒲萄紫,餚果相扶檠。 芳荼出蜀門,好酒濃且清。 何能充歡燕,庶以露厥誠。 昨聞詔書下,權公作邦楨。 文人得其職,文道當大行。 陰風攪短日,冷雨澀不晴。 勉哉戒徒馭,家國遲子榮。 卷339_34 【送李翱】 韓愈 廣州萬里途,山重江逶迤。 行行何時到,誰能定歸期。 揖我出門去,顏色異恆時。 雖雲有追送,足跡絶自茲。 人生一世間,不自張與弛。 譬如浮江木,縱橫豈自知。 寧懷別時苦,勿作別後思。 卷339_35 【送石洪處士赴河陽幕得起字】 韓愈 長把種樹書,人云避世士。 忽騎將軍馬,自號報恩子。 風雲入壯懷,泉石別幽耳。 鉅鹿師欲老,常山險猶恃。 豈惟彼相憂,固是吾徒恥。 去去事方急,酒行可以起。 卷339_36 【送湖南李正字歸】 韓愈 長沙入楚深,洞庭值秋晚。 人隨鴻雁少,江共蒹葭遠。 歷歷余所經,悠悠子當返。 孤游懷耿介,旅宿夢婉娩。 風土稍殊音,魚蝦日異飯。 親交俱在此,誰與同息偃。 卷三百四十 卷340_1 【辛卯年雪】 韓愈 元和六年春,寒氣不肯歸。 河南二月末,雪花一尺圍。 崩騰相排拶,龍鳳交橫飛。 波濤何飄揚,天風吹幡旂。 白帝盛羽衛,鬖髿振裳衣。 白霓先啟途,從以萬玉妃。 翕翕陵厚載,嘩嘩弄陰機。 生平未曾見,何暇議是非。 或雲豐年祥,飽食可庶幾。 善禱吾所慕,誰言寸誠微。 卷340_2 【醉留東野】 韓愈 昔年因讀李白杜甫詩,長恨二人不相從。 吾與東野生並世, 如何復躡二子蹤。 東野不得官,白首誇龍鍾。 韓子稍奸黠, 自慚青蒿倚長松。 低頭拜東野,原得終始如駏蛩。 東野不回頭,有如寸筳撞巨鐘。 我願身為雲, 第178頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 四》
第178頁