女丁婦壬傳世婚。 一朝結讎奈後昆,時行當反慎藏蹲。 視桃著花可小騫,月及申酉利復怨。 助汝五龍從九鯤, 溺厥邑囚之崑崙。 皇甫作詩止睡昏,辭誇出真遂上焚。 要余和增怪又煩,雖欲悔舌不可捫。 卷339_21 【縣齋讀書(在陽山作)】 韓愈 出宰山水縣,讀書松桂林。 蕭條捐末事,邂逅得初心。 哀狖醒俗耳,清泉潔塵襟。 詩成有共賦,酒熟無孤斟。 青竹時默釣,白雲日幽尋。 南方本多毒,北客恆懼侵。 謫譴甘自守,滯留愧難任。 投章類縞帶,佇答逾兼金。 卷339_22 【新竹】 韓愈 筍添南階竹,日日成清閟。 縹節已儲霜,黃苞猶掩翠。 出欄抽五六,當戶羅三四。 高標陵秋嚴,貞色奪春媚。 稀生巧補林,並出疑爭地。 縱橫乍依行,爛熳忽無次。 風枝未飄吹,露粉先涵淚。 何人可攜玩,清景空瞪視。 卷339_23 【晚菊】 韓愈 少年飲酒時,踴躍見菊花。 今來不復飲,每見恆咨嗟。 佇立摘滿手,行行把歸家。 此時無與語,棄置奈悲何。 卷339_24 【落齒】 韓愈 去年落一牙,今年落一齒。 俄然落六七,落勢殊未已。 餘存皆動搖,盡落應始止。 憶初落一時,但念豁可恥。 及至落二三,始憂衰即死。 每一將落時,懍懍恆在已。 叉牙妨食物,顛倒怯漱水。 終焉舍我落,意與崩山比。 今來落既熟,見落空相似。 餘存二十餘,次第知落矣。 倘常歲落一,自足支兩紀。 如其落並空,與漸亦同指。 人言齒之落,壽命理難恃。 我言生有涯,長短俱死爾。 人言齒之豁,左右驚諦視。 我言莊周雲,水雁各有喜。 語訛默固好,嚼廢軟還美。 因歌遂成詩,持用詫妻子。 卷339_25 【哭楊兵部凝陸歙州參】 韓愈 人皆期七十,才半豈蹉跎。 並出知己淚,自然白髮多。 晨興為誰慟,還坐久滂沱。 論文與晤語,已矣可如何。 卷339_26 【苦寒】 韓愈 四時各平分,一氣不可兼。 隆寒奪春序,顓頊固不廉。 太昊弛維綱,畏避但守謙。 遂令黃泉下,萌牙夭句尖。 草木不復抽,百味失苦甜。 凶飆攪宇宙,鋩刃甚割砭。 日月雖雲尊,不能活烏蟾。 羲和送日出,恇怯頻窺覘。 炎帝持祝融,呵噓不相炎。 而我當此時,恩光何由沾。 肌膚生鱗甲,衣被如刀鐮。 氣寒鼻莫嗅,血凍指不拈。 濁醪沸入喉,口角如銜箝。 將持匕箸食,觸指如排簽。 侵爐不覺暖,熾炭屢已添。 探湯無所益,何況纊與縑。 虎豹僵穴中,蛟螭死幽潛。 熒惑喪纏次,六龍冰脫髯。 芒碭大包內,生類恐盡殲。 啾啾窗間雀,不知已微纖。 舉頭仰天鳴,所願晷刻淹。 不如彈射死,卻得親炰燖。 鸞皇苟不存,爾固不在占。 其餘蠢動儔,俱死誰恩嫌。 伊我稱最靈,不能女覆苫。 悲哀激憤嘆,五藏難安恬。 中宵倚牆立,淫淚何漸漸。 天王哀無辜,惠我下顧瞻。 褰旒去耳纊,調和進梅鹽。 賢能日登禦,黜彼傲與憸。 生風吹死氣,豁達如褰簾。 懸乳零落墮,晨光入前檐。 雪霜頓銷釋,土脈膏且黏。 豈徒蘭蕙榮,施及艾與蒹。 日萼行鑠鑠,風條坐襜襜。 天乎苟其能,吾死意亦厭。 卷339_27 【和虞部盧四酬翰林錢七赤藤杖歌(元和四年作)】 韓愈 赤藤為杖世未窺,台郎始攜自滇池。 滇王掃宮避使者, 跪進再拜語嗢咿。 繩橋拄過免傾墮,性命造次蒙扶持。 途經百國皆莫識,君臣聚觀逐旌麾。 共傳滇神出水獻, 赤龍拔須血淋漓。 又云羲和操火鞭,暝到西極睡所遺。 幾重包裹自題署,不以珍怪誇荒夷。 歸來捧贈同舍子, 浮光照手欲把疑。 空堂晝眠倚牖戶,飛電著壁搜蛟螭。 南宮清深禁闈密,唱和有類吹塤篪。 妍辭麗句不可繼, 見寄聊且慰分司。 卷339_28 【崔十六少府攝伊陽,以詩及書見投,因酬三十韻】 韓愈 崔君初來時,相識頗未慣。 但聞赤縣尉,不比博士慢。 賃屋得連牆,往來忻莫間。 我時亦新居,觸事苦難辦。 蔬飧要同吃,破襖請來綻。 謂言安堵後,貸借更何患。 不知孤遺多,舉族仰薄宦。 有時未朝餐,得米日已晏。 隔牆聞讙呼,眾口極鵝雁。 前計頓乖張,居然見真贋。 嬌兒好眉眼,袴腳凍兩骭。 捧書隨諸兄,纍纍兩角丱。 冬惟茹寒齏,秋始識瓜瓣。 問之不言饑,飫若厭芻豢。 才名三十年,久合居給諫。 白頭趨走裡,閉口絶謗訕。 府公舊同袍,拔擢宰山澗。 寄詩雜詼俳,有類說鵬鷃。 上言酒味酸,冬衣竟未擐。 下言人吏稀,惟足彪與虥。 又言致豬鹿,此語乃善幻。 三年國子師,腸肚習藜莧。 況住洛之涯,魴鱒可罩汕。 肯效屠門嚼,久嫌弋者篡。 謀拙日焦拳,活計似鋤剗。 男寒澀詩書,妻瘦剩腰襻。 為官不事職,厥罪在欺謾。 行當自劾去,漁釣老葭薍。 歲窮寒氣驕,冰雪滑磴棧。 音問難屢通,何由覿清盼。 卷339_29 【送侯參謀赴河中幕(侯繼時從王諤闢)】 韓愈 憶昔初及第,各以少年稱。 君頤始生須,我齒清如冰。 爾時心氣壯,百事謂己能。 一別詎幾何,忽如隔晨興。 我齒豁可鄙,君顏老可憎。 相逢風塵中,相視迭嗟矜。 幸同學省官,末路再得朋。 東司絶教授,游宴以為恆。 秋漁蔭密樹,夜博然明燈。 雪徑抵樵叟,風廊折談僧。 陸渾桃花間,有湯沸如烝。 三月崧少步,躑躅紅千層。 洲沙厭晚坐,嶺壁窮晨升。 沈冥不計日,為樂不可勝。 遷滿一已異,乖離坐難憑。 行行事結束,人馬何蹻騰。 感激生膽勇,從軍豈嘗曾。 洸洸司徒公,天子爪與肱。 第177頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 四》
第177頁