南山逼冬轉清瘦,刻畫圭角出崖窾。 當憂復被冰雪埋, 汲汲來窺戒遲緩。 卷339_5 【贈崔立之評事(崔斯立,字立之,博陵人)】 韓愈 崔侯文章苦捷敏,高浪駕天輸不盡。 曾從關外來上都, 隨身捲軸車連軫。 朝為百賦猶鬱怒,暮作千詩轉遒緊。 搖毫擲簡自不供,頃刻青紅浮海蜃。 才豪氣猛易語言, 往往蛟螭雜螻蚓。 知音自古稱難遇,世俗乍見那妨哂。 勿嫌法官未登朝,猶勝赤尉長趨尹。 時命雖乖心轉壯, 技能虛富家逾窘。 念昔塵埃兩相逢,爭名齟齬持矛楯。 子時專場誇觜距,余始張軍嚴韅靷。 爾來但欲保封疆, 莫學龐涓怯孫臏。 竄逐新歸厭聞閙,齒發早衰嗟可閔。 頻蒙怨句刺棄遺,豈有閒官敢推引。 深藏篋笥時一發, 戢戢已多如束筍。 可憐無益費精神,有似黃金擲虛牝。 當今聖人求侍從,拔擢杞梓收楛箘。 東馬嚴徐已奮飛, 枚皋即召窮且忍。 復聞王師西討蜀,霜風冽冽摧朝菌。 走章馳檄在得賢,燕雀紛拏要鷹隼。 竊料二途必處一, 豈比恆人長蠢蠢。 勸君韜養待征招,不用雕琢愁肝腎。 牆根菊花好沽酒,錢帛縱空衣可準。 暉暉檐日暖且鮮, 摵摵井梧疏更殞。 高士例須憐曲櫱,丈夫終莫生畦畛。 能來取醉任喧呼,死後賢愚俱泯泯。 卷339_6 【送區弘南歸】 韓愈 穆昔南征軍不歸,蟲沙猿鶴伏以飛。 洶洶洞庭莽翠微, 九疑鑱天荒是非。 野有象犀水貝璣,分散百寶人士稀。 我遷于南日周圍,來見者眾莫依俙。 爰有區子熒熒暉, 觀以彞訓或從違。 我念前人譬葑菲,落以斧引以纆徽。 雖有不逮驅騑騑,或採于薄漁于磯。 服役不辱言不譏, 從我荊州來京畿。 離其母妻絶因依,嗟我道不能自肥。 子雖勤苦終何希,王都觀闕雙巍巍。 騰蹋眾駿事鞍鞿, 佩服上色紫與緋。 獨子之節可嗟唏,母附書至妻寄衣。 開書拆衣淚痕晞,雖不敕還情庶幾。 朝暮盤羞惻庭闈, 幽房無人感伊威。 人生此難餘可祈,子去矣時若發機。 蜃沉海底氣升霏,彩雉野伏朝扇翬。 處子窈窕王所妃, 苟有令德隱不腓。 況今天子鋪德威,蔽能者誅薦受禨。 出送撫背我涕揮,行行正直慎脂韋。 業成志樹來頎頎, 我當為子言天扉。 卷339_7 【三星行】 韓愈 我生之辰,月宿南鬥。 牛奮其角,箕張其口。 牛不見服箱,鬥不挹酒漿。 箕獨有神靈,無時停簸揚。 無善名已聞,無惡聲已讙。 名聲相乘除,得少失有餘。 三星各在天,什伍東西陳。 嗟汝牛與鬥,汝獨不能神。 卷339_8 【剝啄行】 韓愈 剝剝啄啄,有客至門。 我不出應,客去而嗔。 從者語我, 子胡為然。 我不厭客,困于語言。 欲不出納,以堙其源。 空堂幽幽,有秸有莞。 門以兩板,叢書於間。 窅窅深塹, 其墉甚完。 彼寧可隳,此不可干。 從者語我,嗟子誠難。 子雖云爾,其口益蕃。 我為子謀,有萬其全。 凡今之人, 急名與官。 子不引去,與為波瀾。 雖不開口,雖不開關。 變化咀嚼,有鬼有神。 今去不勇,其如後艱。 我謝再拜, 汝無復雲。 往追不及,來不有年。 卷339_9 【青青水中蒲三首】 韓愈 青青水中蒲,下有一雙魚。 君今上隴去,我在與誰居。 青青水中蒲,長在水中居。 寄語浮萍草,相隨我不如。 青青水中蒲,葉短不出水。 婦人不下堂,行子在萬里。 卷339_10 【孟東野失子】 韓愈 失子將何尤,吾將上尤天。 女實主下人,與奪一何偏。 彼于女何有,乃令蕃且延。 此獨何罪辜,生死旬日間。 上呼無時聞,滴地淚到泉。 地祇為之悲,瑟縮久不安。 乃呼大靈龜,騎雲款天門。 問天主下人,薄厚胡不均。 天曰天地人,由來不相關。 吾懸日與月,吾系星與辰。 日月相噬嚙,星辰踣而顛。 吾不女之罪,知非女由因。 且物各有分,孰能使之然。 有子與無子,禍福未可原。 魚子滿母腹,一一欲誰憐。 細腰不自乳,舉族常孤鰥。 鴟梟啄母腦,母死子始翻。 蝮蛇生子時,坼裂腸與肝。 好子雖雲好,未還恩與勤。 惡子不可說,鴟梟蝮蛇然。 有子且勿喜,無子固勿嘆。 上聖不待教,賢聞語而遷。 下愚聞語惑,雖教無由悛。 大靈頓頭受,即日以命還。 地祇謂大靈,女往告其人。 東野夜得夢,有夫玄衣巾。 闖然入其戶,三稱天之言。 再拜謝玄夫,收悲以歡忻。 卷339_11 【陸渾山火和皇甫湜用其韻(湜時為陸渾尉)】 韓愈 皇甫補官古賁渾,時當玄冬澤乾源。 山狂谷很相吐吞, 風怒不休何軒軒。 擺磨出火以自燔,有聲夜中驚莫原。 天跳地踔顛乾坤,赫赫上照窮崖垠。 截然高周燒四垣, 神焦鬼爛無逃門。 三光弛隳不復暾,虎熊麋豬逮猴猿。 水龍鼉龜魚與黿,鴉鴟雕鷹雉鵠鵾。 燖炰煨爊孰飛奔, 祝融告休酌卑尊,錯陳齊玫闢華園,芙蓉披猖塞鮮繁。 千鐘萬鼓咽耳喧。 攢雜啾嚄沸篪塤,彤幢絳旃紫纛幡。 炎官熱屬朱冠褌,髹其肉皮通髀臀。 頽胸垤腹車掀轅, 緹顏靺股豹兩鞬。 霞車虹靷日轂轓,丹蕤縓蓋緋繙fH。 紅帷赤幕羅脤膰,fI池波風肉陵屯。 谽呀鉅壑頗黎盆, 豆登五山瀛四尊。 熙熙釂酬笑語言,雷公擘山海水翻。 齒牙嚼嚙舌齶反,電光ze磹赬目fu,頊冥收威避玄根, 斥棄輿馬背厥孫。 縮身潛喘拳肩跟,君臣相憐加愛恩。 命黑螭偵焚其元,天闕悠悠不可援。 夢通上帝血面論, 側身欲進叱于閽。 帝賜九河湔涕痕,又詔巫陽反其魂。 徐命之前問何冤,火行于冬古所存。 我如禁之絶其飧, 第176頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 四》
第176頁