回頭望京邑,合沓生塵霧。 富貴安可常,歸來保貞素。 卷144_17 【宿五度溪仙人得道處】 常建 五度溪上花,生根依兩崖。 二月尋片雲,願宿秦人家。 上見懸崖崩,下見白水湍。 仙人彈棋處,石上青蘿盤。 無處求玉童,翳翳唯林巒。 前溪遇新月,聊取玉琴彈。 卷144_18 【西山】 常建 一身為輕舟,落日西山際。 常隨去帆影,遠接長天勢。 物象歸餘清,林巒分夕麗。 亭亭碧流暗,日入孤霞繼。 渚日遠陰映,湖雲尚明霽。 林昏楚色來,岸遠荊門閉。 至夜轉清迥,蕭蕭北風厲。 沙邊雁鷺泊,宿處蒹葭蔽。 圓月逗前浦,孤琴又搖曳。 泠然夜遂深,白露沾人袂。 卷144_19 【春詞】 常建 階下草猶短,牆頭梨花白。 織女高樓上,停梭顧行客。 問君在何所,青鳥舒錦翮。 卷144_20 【贈三侍禦】 常建 高山臨大澤,正月蘆花干。 陽色薰兩崖,不改青松寒。 士賢守孤貞,古來皆共難。 明君錯甚才,台上飛三鸞。 操與霜雪明,量與江海寬。 束身視天涯,安能窮波瀾。 孤鶴在枳棘,一枝非所安。 逸翮望絶霄,見欲凌雲端。 層台何其高,山石流洪湍。 固知非天池,鳴躍同所歡。 誰念獨枯槁,四十長江干。 責躬貴知己,效拙從一官。 折翮悲高風,苦饑候朝餐。 湖月映大海,天空何漫漫。 託身未知所,謀道庶不刊。 吟彼喬木詩,一夕常三嘆。 卷144_21 【第三峰】 常建 西山第三頂,茅宇依雙松。 杳杳欲至天,雲梯升幾重。 瑩魄澄玉虛,以求鸞鶴蹤。 逶迤非天人,執節乘赤龍。 旁映白日光,縹緲輕霞容。 孤輝上煙霧,餘影明心胸。 願與黃麒麟,欲飛而莫從。 因寂清萬象,輕雲自中峰。 山暝學棲鳥,月來隨暗蛩。 尋空靜餘響,裊裊雲溪鐘。 卷144_22 【古興】 常建 漢上逢老翁,江口為殭屍。 白髮沾黃泥,遺骸集烏鴟。 機巧自此忘,精魄今何之。 風吹釣竿折,魚躍安能施。 白水明汀洲,菰蒲冒深陂。 唯留扁舟影,系在長江湄。 突兀枯松枝,悠揚女蘿絲。 託身難憑依,生死焉相知。 遍觀今時人,舉世皆爾為。 將軍死重圍,漢卒猶爭馳。 百馬同一銜,萬輪同一規。 名與身孰親,君子宜固思。 卷144_23 【高樓夜彈箏】 常建 高樓百餘尺,直上江水平。 明月照人苦,開簾彈玉箏。 山高猿狖急,天靜鴻雁鳴。 曲度猶未終,東峰霞半生。 卷144_24 【客有自燕而歸哀其老而贈之】 常建 羸馬朝自燕,一身為二連。 憶親拜孤塚,移葬雙陵前。 幽願從此畢,劍心因獲全。 孟冬寒氣盛,撫轡告言旋。 碣石海北門,餘寇惟朝鮮。 離離一寒騎,裊裊馳白天。 生別皆自取,況為士卒先。 寸心漁陽興,落日旌竿懸。 卷144_25 【白龍窟泛舟寄天台學道者】 常建 夕映翠山深,餘暉在龍窟。 扁舟滄浪意,澹澹花影沒。 西浮入天色,南望對雲闕。 因憶莓苔峰,初陽濯玄發。 泉蘿兩幽映,松鶴間清越。 碧海瑩子神,玉膏澤人骨。 忽然為枯木,微興遂如兀。 應寂中有天,明心外無物。 環回從所泛,夜靜猶不歇。 澹然意無限,身與波上月。 卷144_26 【張天師草堂】 常建 靈溪宴清宇,傍倚枯松根。 花藥繞方丈,瀑泉飛至門。 四氣閉炎熱,兩崖改明昏。 夜深月暫皎,亭午朝始暾。 信是天人居,幽幽寂無喧。 萬壑應鳴磬,諸峰接一魂。 遂登仙子谷,因醉田生樽。 時節開玉書,窅映飛天言。 心化便無影,目精焉累煩。 忽而與霄漢,寥落空南軒。 卷144_27 【古意三首】 常建 二妃方訪舜,萬里南方懸。 遠道隔江漢,孤舟無歲年。 不知蒼梧處,氣盡呼青天。 愁淚變楚竹,蛾眉喪湘川。 後人立為廟,累世稱其賢。 過客設祠祭,狐狸來坐邊。 懷古未忍還,猿吟徹空山。 明月照高閣,綵女褰羅幕。 歌舞臨碧雲,簫聲沸珠箔。 青鸞臨南海,天上雙白鶴。 萬里齊翼飛,意求君門樂。 玉霄九重閉,金鎖夜不開。 兩翅自無力,愁鳴雲外來。 態深入空貴,世屈無良媒。 俯仰顧中禁,東飛白玉台。 楚王竟何去,獨自留巫山。 偏使世人見,迢迢江漢間。 駐舟春溪裡,皆願拜靈顏。 寤寐見神女,金沙鳴珮環。 閒艷絶世姿,令人氣力微。 含笑竟不語,化作朝雲飛。 卷144_28 【漁浦】 常建 春至百草綠,陂澤聞鶬鶊。 別家投釣翁,今世滄浪情。 漚紵為縕袍,折麻為長纓。 榮譽失本真,怪人浮此生。 碧水月自闊,安流淨而平。 扁舟與天際,獨往誰能名。 卷144_29 【空靈山應田叟】 常建 湖南無村落,山舍多黃茆。 淳樸如太古,其人居鳥巢。 牧童唱巴歌,野老亦獻嘲。 泊舟問溪口,言語皆啞咬。 土俗不尚農,豈暇論肥磽。 莫徭射禽獸,浮客烹魚鮫。 余亦罘罝人,獲麋今尚苞。 敬君中國來,願以充其庖。 日入聞虎鬥,空山滿咆哮。 懷人雖共安,異域終難交。 白水可洗心,採薇可為餚。 曳策背落日,江風鳴梢梢。 卷144_30 【太公哀晚遇】 常建 日出渭流白,文王畋獵時。 釣翁在蘆葦,川澤無熊羆。 詔書起遺賢,匹馬令致辭。 因稱江海人,臣老筋力衰。 遲遲詣天車,快快悟靈龜。 兵馬更不獵,君臣皆共怡。 同車至咸陽,心影無磷緇。 四牡玉墀下,一言為帝師。 王侯擁朱門,軒蓋曜長逵。 來榮華人,遭遇誰知之。 落日懸桑榆,光景有頓虧。 倏忽天地人,雖貴將何為。 卷144_31 【昭君墓】 常建 漢宮豈不死,異域傷獨沒。 萬里馱黃金,蛾眉為枯骨。 第73頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《全唐詩 二》
第73頁