◆又【南史·江夏王鋒傳】鋒五歲,齊高帝使學鳳尾諾,一學即工。 【潘遠·紀聞談】諸侯箋奏皆批曰諾,諾字有尾若風也。 ◆又【字彙補】諾臯,神名。 【酉陽親俎】有《諾臯記》。 ◆又水名。 【前漢·匈奴傳】韓昌、張猛與單于及大臣,俱登匈奴諾水東山。 【師古注】今突厥地,諾真水也。 ◆又州名。 【唐書·地理志】諾州,屬靜邊郡,貞觀五年置。 ◆又姓,見【姓苑】。 █諿 【酉集上】【言字部】 諿 【廣韻】【集韻】【正韻】□七入切,音緝。 和也,辯也。 ◆又人名。 唐諿,見【唐書·宰相表】。 ◆又【字彙】私呂切,音醑。 謀也。 【揚子·太□經】戾次七:女不女,其心予,覆夫諿。 【注】謀也。 【釋文】才智之稱也。 【□原】本作咠。 考證:〔【揚子·太□經】次七:女不女,其心予覆夫諿。 〕 謹按此戾首之次七也,戾字不可省,今照原文次七上增戾字。 █謀 【酉集上】【言字部】 謀 〔古文〕□□【唐韻】莫浮切【集韻】【韻會】迷浮切,□音牟。 【說文】慮難曰謀。 【爾雅·釋言】心也。 【注】謀慮以心。 【廣雅】議也。 【玉篇】計也。 【字彙】咨難慮患曰謀。 【易·訟卦】君子以作事謀始。 【疏】凡欲興作其事,必先謀慮其始。 【書·洪範】聰作謀。 【傳】度也。 【詩·小雅】周爰諮謀。 【傳】咨事之難易為謀。 【左傳·宣十四年】貪必謀人。 【疏】計謀也。 ◆又【襄四年】咨難為謀。 【注】問患難也。 【前漢·藝文志】權謀者,以正守國,以奇用兵。 【晉書·□法志】二人對議謂之謀。 ◆又謀面。 【書·立政】謀面用丕訓德。 【傳】謀面者,謀人之面貌也。 ◆又謀主。 【左傳·昭九年】民人之有謀主也。 【注】民人謀主,宗族之師長。 ◆又菜名。 【本草綱目】蒔蘿,一名慈謀勒。 李時珍曰:番言也。 ◆又樂名。 【周禮·春官·大司樂疏】《孝經緯》云:神農之樂曰《下謀》。 ◆又官名。 【金史·百官志】諸謀克,從五品,掌撫輯軍戶,訓練武藝。 ◆又姓。 【風俗通】周卿士蔡公謀父之後,以字為氏。 ◆又通作規。 詳規字注。 ◆又葉謨悲切,音眉。 【詩·衛風】氓之蚩蚩,抱布貿絲。 匪來貿絲,來即我謀。 ◆又葉莫徒切,音模。 【詩·小雅】民雖靡膴,或哲或謀。 【注】膴音呼。 ◆又葉況于切,音籲。 【焦氏·易林】□公淺愚,不受深謀。 ◆又葉滿補切,音母。 【詩·小雅】彼譖人者,誰適與謀。 取彼譖人,投畀豺虎。 ◆又葉莫故切,音暮。 【傅鶉觚·馬皇后贊】作後作母,帝諮厥謀。 國賴內訓,家應顯祚。 考證:〔【左傳·宣十三年】貪必謀人。 〕 謹照原文十三年改十四年。 █謁 【酉集上】【言字部】 謁 【唐韻】【集韻】【韻會】【正韻】□於歇切,堰入聲。 【說文】白也。 【爾雅·釋詁】告也,請也。 【左傳·隱十一年】唯我鄭國之有請謁焉。 【注】謁,告也。 【禮·曲禮】問士之子,長曰能典謁矣,幼曰未能典謁也。 【注】謁,請也。 典謁者,主賔客告請之事。 ◆又【增韻】訪也,請見也。 【後漢·卓茂傳】茂詣河陽,謁見光武。 ◆又【釋名】謁,詣也,詣告也。 書其姓名於上,以告所至詣者也。 【正字通】刺名也。 古之門狀,今之拜帖。 【史記·高祖紀】高祖乃紿為謁曰:賀錢萬。 實不持一錢。 【注】謁,謂以札書姓名,若今之通刺。 ◆又謁舍,今之客舍也。 【前漢·食貨志】裡區謁舍。 ◆又官名。 【前漢·百官公卿表】謁者,掌賔讚受事。 【應劭注】謁,請也,白也,僕主也。 【三輔黃圖】內謁者,署在未央宮,屬少府。 ◆又星名。 【宋史·天文志】謁者一星在左執法東北,主賔客,辨疑惑。 ◆又山名。 【山海經】謁戾之山多松柏,有金玉,沁水出焉。 【注】山今在上黨郡涅縣。 ◆又姓。 【後漢·方術傳】汝南太守謁煥。 ◆又【集韻】【類篇】□乙列切,音□。 亦白也。 李舟說。 ◆又【正韻】於蓋切,音愛。 與□同。 陰晦也。 引韓愈秋雨聯句:牖變景明謁。 一本作藹,義同。 ◆又【揚雄·百官箴】殷以□顛,秦以酷敗。 獄臣司理,敢告執謁。 謁葉敗。 ◆又【史記·孔子世家】去魯歌云:彼婦之謁,可以死敗。 按此歌六句三韻,謁本音愛,與敗葉。 【字彙】謁攺音意,敗叶音佩,誤。 【正字通】俗作謁,非。 █□ 【酉集上】【言字部】 □ 【字彙】女六切,音忸。 慙也。 █謂 【酉集上】【言字部】 謂 【唐韻】【集韻】【韻會】□于貴切,音胃。 【說文】報也。 【徐曰】謂之是報之也。 【廣雅】說也。 【廣韻】告也,言也。 【增韻】與之言也。 【易·乾卦】何謂也。 【疏】假設問辭,故言何謂。 【詩·召南】求我庶士,迨其謂之。 【傳】但相告語而約可定矣。 【左傳·昭八年】子盍謂之。 ◆又【韻會】事有可稱曰有謂,失於事宜不可名言曰無謂。 【莊子·齊物論】今我則有謂矣,而未知吾所謂之,其果有謂乎,其果無謂乎。 【前漢·景帝紀】姦法與盜,盜甚無謂也。 ◆又【正韻】非與之言而稱其人亦曰謂,《論語》子謂子賤,子謂子產,是也。 指事而言亦曰謂。 《詩·召南》謂行多露,《小雅》謂天蓋高之類,是也。 稱其言,亦曰謂。 《論語》此之謂也,其斯之謂與,是也。 ◆又【正字通】援古釋義而言亦曰謂。 《易·臨卦》大君之宜,行中之謂也。 《禮·樂記》明聖者述作之謂也。 ◆又【爾雅·釋詁】勤也。 【詩·小雅】心乎愛矣,遐不謂矣。 【箋】謂,勤也。 勤思君子也。 ◆又【廣雅】使也。 【玉篇】信也,道也。 第603頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《康熙字典 中》
第603頁