◆又弼角切,音雹。 【周禮·冬官考工記·陶人】凡陶旊之事,髻墾薜暴不入市。 【注】薜,破裂也。 劉昌宗讀雹。 ◆又與僻同。 【前漢·揚雄傳】陋三神之阨薜。 █薝 【申集上】【草字部】 薝 【集韻】覩敢切,音膽。 【玉篇】薝棘,木名。 【山海經】金谷之山,是多薝棘。 ◆又薝匐,花名,見佛經。 【陸龜蒙詩】薝匐冠諸香。 ◆又【類篇】之廉切,音詹。 義同。 █薞 【申集上】【草字部】 薞 【唐韻】思渾切【韻會】蘇昆切,□音孫。 【爾雅·釋草】蘾,烏薞。 ◆又:須,薞蕪。 【注】薞蕪似羊蹄,葉細,味酢,可食。 【篇海】一作□。 考證:〔【爾雅·釋草】蘹,烏薞。 〕 謹照原文蘹改蘾。 █薟 【申集上】【草字部】 薟 【唐韻】良冉切,音斂。 【說文】白薟也,或從斂,見蘞字注。 ◆又【類篇】離鹽切,音廉。 義同。 ◆又【集韻】虛嚴切,音杴。 豨薟,藥草。 ◆又【類篇】魚杴切,音嚴。 【字林】水中野韭。 ◆又火占切,音□。 辛味。 ◆又苦紺切。 同餡。 味過甘也。 █薠 【申集上】【草字部】 薠 【唐韻】附袁切【韻會】符袁切,□音煩。 【說文】青薠似莎者。 【張衡·南都賦】其草則藨薴薠莞。 ◆又通棼。 【周禮·春官·巾車】素車棼蔽。 【注】棼讀為薠。 █薢 【申集上】【草字部】 薢 【唐韻】古諧切,音皆。 薢茩,藥名。 【爾雅】薢茩,芵光。 見芵字注。 ◆又【博雅】□芰,薢苟也。 【離騷注】芰,秦人曰薢茩。 ◆又【本草】薢草生水旁,葉似澤瀉而小,亦堪蒸啖。 ◆又萆薢,見萆字注。 ◆又【集韻】皆買切,音解。 下買切,音蟹。 義□同。 考證:〔【博雅】□芰,薢物也。 〕 謹照原文物改苟。 █薤 【申集上】【草字部】 薤 【唐韻】胡介切【正韻】下戒切,□音械。 【說文】菜也。 【爾雅·釋草】薤,鴻薈。 【注】薤,似韭之菜也。 【禮·內則】切蔥若薤,實諸醯以柔之。 【儀禮·士相見禮】註:蔥薤之屬,食之止臥。 ◆又簟名。 【韓翃詩】薤葉照人呈夏簟。 ◆又《古樂府·薤露行》。 ◆又【韻補】胡計切,音系。 【魏文帝·塘上行】念君常苦悲,夜夜不能寐。 莫以魚肉賤,棄損蔥與薤。 考證:〔【儀禮·士相見禮】蔥薤之屬。 〕 謹照原書士相見禮下增注字。 █薥 【申集上】【草字部】 薥 【集韻】殊玉切,音屬。 薥葵,草名。 ◆又廚玉切,通□。 詳□字注。 █薦 【申集上】【草字部】 薦 〔古文〕□【唐韻】【集韻】□作甸切,音□。 【爾雅·釋草】薦,黍蓬。 【疏】蒿也。 【唐書·契苾何力傳】逐薦草美水以為生。 【說文】獸之所食草也。 【莊子·齊物論】麋鹿食薦。 【郭注】六畜所食曰薦。 ◆又【韻會】進也。 【易·豫卦】殷薦之上帝。 【周禮·籩人】薦羞之實。 【注】未食未飲曰薦,既食既飲曰羞。 【穀梁傳注】無牲而祭曰薦。 ◆又【集韻】才甸切。 通薦。 【前漢·終軍傳】隨畜薦居。 【師古注】薦讀曰薦。 ◆又與縉通。 【史記·五帝本紀】薦紳先生難言之。 ◆又【揚子·方言】江淮家居□中謂之薦。 【注】薦音薦。 ◆又【字彙補】即略切,音爵。 【詩·大雅】□醢以薦。 與臄、咢為韻。 【集韻】或作□、□。 □字原從稗作。 考證:〔【周禮·籩人】薦羞之事。 〕 謹照原文事改實。 〔【揚子·方言】江淮家□于中,謂之薦。 【注】薦音符。 〕 謹照原文□于改居□。 符改薦。 █薧 【申集上】【草字部】 薧 【集韻】【韻會】□苦浩切,音考。 乾魚。 【周禮·天官·庖人】辨魚物為鱻薧。 【本草釋名】鮑魚,《禮記》謂之薧。 ◆又【禮·內則】菫、荁、枌、楡、免、薧,滫瀡以滑之。 【注】免,新生者。 薧,乾也。 ◆又【集韻】口到切,音靠。 義同。 ◆又通蒿。 【唐韻】薧裡,死人裡也。 考證:〔【禮·內則】菫荁枌楡,兔薧滫瀡以滑之。 〕 謹照原文兔改免。 █薨 【申集上】【草字部】 薨 【唐韻】呼肱切,音□。 【說文】公侯卒也。 【白虎通】薨之言奄也,奄然亡也。 ◆又【集韻】呼宏切,音訇。 衆也,疾也。 【詩·周南】螽斯羽薨薨兮。 【大雅】度之薨薨。 考證:〔【白虎通】薨之言奄也。 〕 謹照原文薨改薨。 █薩 【申集上】【草字部】 薩 【集韻】桑割切,音撒。 【釋典】菩,普也。 薩,濟也。 能普濟衆生。 【綱目集覽】菩之為言了也,薩之為言見也,謂智慧了見也。 ◆又【類篇】《唐六典》有薩寶府,掌胡神祠。 ◆又姓。 【通志·氏族略】薩孤氏,代人。 【正字通】元詞人薩天錫。 █薪 【申集上】【草字部】 薪 【唐韻】息鄰切【韻會】斯人切,□音新。 【說文】蕘也。 ◆又柴也。 【詩·齊風】析薪如之何。 【禮·月令】季秋草木黃落,乃伐薪為炭。 【周禮·地官·甸師注】大木曰薪。 ◆又草亦曰薪。 【孟子】毀傷其薪木。 【趙岐注】恐其傷我薪草樹木也。 ◆又採薪亦曰薪。 【前漢·□法志】罪人獄已決完,為城旦舂,滿三歲為鬼薪、白粲。 考證:〔【禮·月令】乃代薪為炭。 〕 謹照原文代薪改伐薪。 █藪 【申集上】【草字部】 藪 【唐韻】【集韻】□蘇後切,音叟。 【爾雅·釋地】十藪。 【注】大澤也。 【周禮·天官·大宰】藪牧養藩鳥獸。 【風俗通】藪,厚也。 有草木魚鼈,所以厚養人也。 【詩·鄭風】叔在藪。 ◆又【唐韻古音】讀數。 【易林】山林麓藪,非人所處。 ◆又【集韻】引《聘禮》十六斗曰籔。 或從草。 第421頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《康熙字典 中》
第421頁