█莒 【申集上】【草字部】 莒 【唐韻】【正韻】居許切【集韻】苟許切,□音舉。 草名。 【說文】齊謂芌為莒。 ◆又國名。 【春秋·隱二年】莒人入向。 【注】莒國,今城陽莒縣。 ◆又莒父,魯下邑。 【論語】子夏為莒父宰。 ◆又姓。 【史記·秦本紀】秦之先為嬴姓,其後分封,以國為姓,有莒氏。 █莓 【申集上】【草字部】 莓 【廣韻】莫杯切【集韻】【正韻】謨杯切【韻會】謀桮切,□音枚。 【類篇】草名。 【爾雅·釋草】葥,山莓。 【注】今之木莓也。 【齊民要術】莓草,實亦可食。 ◆又【韻會】苔也。 【杜甫詩】隨意坐莓苔。 ◆又【廣韻】莓莓,美田也。 【左思·魏都賦】蘭渚莓莓。 【注】草青蒼也。 ○按莓《說文》作苺,亦作□,《正字通》合為一。 今依《爾雅》諸經典分載。 █莔 【申集上】【草字部】 莔 【廣韻】武庚切【集韻】眉耕切【韻會】眉甍切【正韻】眉庚切,□音盲。 【爾雅·釋草】莔,貝母。 【注】根如小貝,圓而白,華、葉似韭。 【張衡·西京賦】王芻莔臺。 【蔡邕·述行賦】布□菼與臺莔兮。 ◆又與蝱通。 【爾雅疏】詩云言采其蝱。 陸璣曰:蝱,今藥草貝母也。 ◆又【唐韻古音】武郞切【韻補】謨郞切,□音芒。 義同。 ◆又【廣韻】許訖切,音迄。 吳孫休長子字。 考證:〔【蔡邕·述行賦】□菼與臺莔兮。 〕 謹照原文□菼上增布字。 █莕 【申集上】【草字部】 莕 【說文】同荇。 詳荇字注。 ◆又【類篇】戶黯切,音豏。 義同。 █蔛 【申集上】【草字部】 蔛 【唐韻】胡谷切,音縠。 【集韻】石蔛,藥草也。 【本草】蔛草,一名蔛萊,一名蔛榮。 █蒶 【申集上】【草字部】 蒶 【集韻】符分切,音墳。 【類篇】蒶薀,藴積也。 【王褒·九懷】蒶藴兮□黑。 █蒷 【申集上】【草字部】 蒷 【集韻】同蕓。 █蓵 【申集上】【草字部】 蓵 【集韻】疾葉切,音捷。 【類篇】編草障戶。 ◆又與親同。 █蒸 【申集上】【草字部】 蒸 【唐韻】煑仍切,音烝。 【說文】折麻中榦也。 【詩·小雅】以薪以蒸。 【箋】麤曰薪,細曰蒸。 【周禮·天官·甸師】帥其徒以薪蒸,役外內饔之事。 【疏】自然小者曰蒸也。 ◆又衆也。 【詩·大雅】天生蒸民。 ◆又地名。 【吳越春秋】吳王召公孫聖,使門人提之蒸丘。 ◆又通烝。 【爾雅·釋天】冬祭曰蒸。 【注】進品物也。 ◆又【類篇】諸應切,音證。 氣之上達也。 【列子注】溫蒸同乎炎火,音去聲。 【潘尼·苦雨賦】氣觸石而結蒸,雲膚合而仰浮。 【羣經音辨】蒸,經典蒸祭之蒸多去草,以此為薪蒸。 考證:〔【周禮·天官·甸師】帥其徒,以薪蒸役內外饔之事。 【注】自然小者曰蒸也。 〕 謹照原文內外改外內。 注改疏。 █蒹 【申集上】【草字部】 蒹 【唐韻】古甜切【正韻】古嫌切,□音兼。 【說文】雚之未秀者。 【詩·秦風】蒹葭蒼蒼。 【傳】蒹,薕也。 【疏】似雚而細,高數尺。 陸璣云:水草,堅實,牛食之令牛肥強,青、徐州人謂之蒹。 考證:〔【詩·秦風】蒹葭蒼蒼。 【疏】青徐州人謂之簾。 〕 謹照原文簾改蒹。 █蒺 【申集上】【草字部】 蒺 【唐韻】秦悉切,音疾。 【韻會】蒺□,藥草。 【本草】蒺,疾也。 其刺傷人甚疾而利也。 █蒻 【申集上】【草字部】 蒻 【唐韻】而灼切,音弱。 【說文】蒲子,可以為平席。 【徐曰】按蒻蒲下入泥,白處即根,上初生萌葉時殼也。 【書·顧命】敷重底席。 【注】底,蒻蘋也。 ◆又蒟蒻,菜名。 【左思·蜀都賦】其圃則有蒟蒻茱萸。 【注】蒻,草也。 【古今注】揚州人謂蒻為班杖,不知食之。 ◆又【集韻】昵角切,音搦。 □蒻,豆也。 █蒼 【申集上】【草字部】 蒼 〔古文〕□□【唐韻】七岡切【正韻】千剛切,□音倉。 【說文】草色也。 【易·說卦傳】震為蒼筤竹。 【臨川吳氏注】蒼,深青色。 【詩·王風】悠悠蒼天。 【禮·玉藻】大夫佩水蒼玉。 【疏】似水之蒼而親有文。 ◆又【博雅】茂也。 【書·益稷篇】至于海隅蒼生。 【傳】蒼蒼然生草木。 ◆又老也。 【詩·秦風】蒹葭蒼蒼。 【釋文】物老之狀。 ◆又【前漢·陳勝傳】蒼頭。 【注】士卒青帛巾。 ◆又【綱目集覽】蒼黃,急遽貌。 ◆又姓。 【通志·氏族略】蒼氏。 【注】《風俗通》云:八愷,蒼舒之後。 ◆又【韻會】采朗切,倉上聲。 莽蒼,寒狀。 一曰近郊之色。 【莊子·逍遙遊】適莽蒼者,三飡而反。 【唐書·韋述傳】蒼卒犇逼。 【白居易詩】寒銷春蒼茫。 亦作倉。 【禮·月令】駕倉龍,服倉玉。 【史記·蕭望之傳】倉頭廬兒。 【直音】作蒼。 蒼字從草作。 考證:〔【書·益稷謨】至于海隅蒼生。 〕 謹照益稷不稱謨,謨改篇。 █蒾 【申集上】【草字部】 蒾 【集韻】緜批切,音迷。 莢蒾,草名。 【詩疏】一名挈橀。 【本草】一名羿先,葉似楡,子兩兩相對。 詳莢字注。 █蒿 【申集上】【草字部】 蒿 【唐韻】【集韻】【韻會】【正韻】□呼高切,好平聲。 【說文】菣也。 【詩·小雅】食野之蒿。 【傳】蒿,菣也。 【禮·月令注】蒿亦蓬蕭之屬。 【爾雅·釋草】蘩之醜,秋為蒿。 【注】春時各有種名,至秋老成,通呼為蒿。 【陸佃·詩疏】蒿,草之高者。 ◆又焄蒿,氣蒸出貌。 【禮·祭義】其氣發揚于上,為昭明焄蒿悽愴,此百物之精也。 ◆又耗也。 【楚語】使民蒿焉。 ◆又【莊子·駢拇篇】今之君子蒿目而憂世之患。 【注】蒿易棲塵,喻君子眯眼塵中也。 第394頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《康熙字典 中》
第394頁