█蒔 【申集上】【草字部】 蒔 【集韻】【韻會】【正韻】□時吏切,音侍。 【博雅】立也。 【揚子·方言】更也。 【注】為更種也。 【晉書·姚萇載紀】萇命其將於一柵孔中蒔樹一根,以旌戰功。 或作□、□。 ◆又【廣韻】市之切,音時。 蒔蘿子。 【本草】蒔蘿生佛誓國,一名慈謀敕,一名小茴香,實如馬芹。 ◆又音示。 義同。 █薟 【申集上】【草字部】 薟 【唐韻】良冉切,音斂。 【說文】白薟也,或從斂,見蘞字注。 ◆又【類篇】離鹽切,音廉。 義同。 ◆又【集韻】虛嚴切,音杴。 豨薟,藥草。 ◆又【類篇】魚杴切,音嚴。 【字林】水中野韭。 ◆又火占切,音□。 辛味。 ◆又苦紺切。 同餡。 味過甘也。 █獲 【巳集下】【犬字部】 獲 【唐韻】胡伯切【集韻】【韻會】胡陌切,□音韄。 【說文】獵所獲也。 【周禮·夏官·射人】三獲。 【釋文】劉音胡伯反。 ◆又【集韻】獸名。 ◆又【集韻】亦姓。 ◆又【廣韻】胡麥切,音畫。 得也。 【書·太甲】弗慮胡獲。 【詩·小雅】笑語卒獲。 【傳】獲,得時也。 ◆又【爾雅·釋詁】馘,穧,獲也。 【注】獲賊耳為馘,獲禾為穧。 【詩·秦風】舍拔則獲。 ◆又【小雅】執訊獲醜。 ◆又【廣韻】臧獲。 《方言》云:荊淮海岱親齊之間,馬奴曰臧,馬婢曰獲。 ◆又門名。 【左傳·昭二十年】公孟有事于蓋獲之門外。 【注】蓋獲,衛郭門。 ◆又回獲,縣名。 屬北地郡。 見【前漢·地理志】。 ◆又【廣韻】亦姓。 宋大夫尹獲之後。 ◆又【集韻】黃郭切,音鑊。 隕獲,困迫失志貌。 【禮·儒行】不隕獲于貧賤,通作穫。 ◆又【集韻】【類篇】□忽郭切,音霍。 恢廓貌。 ◆又【集韻】胡故切,音護。 【禮·曲禮】毋固獲。 ◆又【集韻】胡化切,音話。 爭取也。 【周禮·春官·司常】凡射,共其獲旌。 【注】獲旌,獲者所持旌。 【釋文】李音胡霸反。 █蕕 【申集上】【草字部】 蕕 【唐韻】以周切,音猶。 【說文】水邊草也。 即《爾雅》□,蔓于。 ◆又臭草。 【本草注】其氣□臭,故謂之蕕。 蕕者,□也,朽木臭也。 【左傳·僖四年】一薰一蕕。 ◆又地名。 【晉書·慕容□載記】劉寧屯據蕕城,降於苻氏。 ◆又【類篇】以九切,音酉。 義同。 【集韻】同□。 █鶯 【亥集中】【鳥字部】 鶯 【唐韻】烏莖切【集韻】於莖切【韻會】么莖切,□音罌。 【說文】鶯,鳥也。 即黃鸝。 一名倉庚,一名商倉,一名鵹黃,一名鸝鶹,一名鸝鶬,一名楚雀,一名黃袍,一名搏黍,一名黃鳥,一名金衣公子。 魏文帝王粲□有鶯賦。 ◆又鳥羽文。 【詩·小雅】交交桑扈,有鶯其羽。 【毛傳】鶯然有文章也。 俗作鸎,非。 █莽 【申集上】【草字部】 莽 【玉篇】【唐韻】【廣韻】莫朗切【集韻】【類篇】模朗切,□音蟒。 【說文】南昌謂犬善逐兔草中為莽。 ◆又【揚子·方言】草,南楚之間謂之莽。 【孟子】在野曰草莽之臣。 【趙岐注】莽亦草也。 【屈原·離騷】夕攬洲之宿莽。 【注】草冬生不死者。 ◆又【周禮·秋官·剪氏】掌除蠹物,以莽草薰之。 【山海經】朝歌之山有草,名曰莽草,可以毒魚。 ◆又【拾遺記】有草名莽煌,炙人衣則焦,刈之為席,方冬彌溫,以枝相摩則火出。 ◆又【爾雅·釋草】莽,數節。 【疏】凡竹節間促數者名莽。 ◆又【小爾雅】大也。 ◆又草深貌。 【楚辭·天問】草木莽莽。 ◆又【莊子·則陽篇】君為政焉勿鹵莽。 【注】猶粗率也。 ◆又莽蒼,見蒼字注。 ◆又國名。 【列子·周穆王篇】西極之南隅,名古莽之國。 ◆又姓。 【前漢書武帝紀莽何羅注】孟康曰:本姓馬,明德皇后惡其先人有反者,易姓莽。 ◆又【廣韻】莫厚切,音某。 義同。 ◆又【唐韻古音】莫補切,音媽。 【楚辭·九章】陶陶孟夏兮,草木莽莽。 傷懷永哀兮,汨徂南土。 ◆又【集韻】謨郞切,音茫。 莽蒼,亦讀平聲。 俗作莾、莽。 考證:〔【屈原·離騷】夕攬中州之宿莽。 〕 謹照原文省中字。 州改洲。 〔【後漢·莽何羅傳注】〕 謹按後漢無莽何羅傳,謹照原書改前漢書武帝紀莽何羅注。 █莿 【申集上】【草字部】 莿 【唐韻】七賜切,音刺。 【說文】策也。 【玉篇】芒也,草木針也。 【字彙補】與譏刺字義同。 【鶡冠子·世兵篇】非過材之莿也。 【正字通】與茦同。 █菀 【申集上】【草字部】 菀 【唐韻】於阮切,音婉。 【說文】茈菀,出漢中房陵。 【本草】紫菀,其根色紫而柔宛,故名。 許慎作茈菀。 ◆又【博雅】女腸,女菀也。 ◆又茂盛貌。 【詩·小雅】瞻彼阪田,有菀其特。 【箋】菀然茂特之苗。 【又】有菀者柳。 【傳】菀,茂木也。 ◆又【前漢·百官表】邊郡六牧師菀令。 ◆又【水經注】菀川,水出勇士縣之子城。 ◆又通苑。 詳苑字注。 ◆又【廣韻】紆勿切,音鬱。 義同。 ◆又【集韻】與藴同。 █菁 【申集上】【草字部】 菁 【唐韻】子盈切【集韻】【類篇】咨盈切,□音精。 【說文】韭華也。 【張衡·南都賦】秋韭冬菁。 【注】廣雅曰:韭,其華謂之菁。 ◆又菁茅。 【書·禹貢】包匭菁茅。 【管子·輕重丁】江、淮之間,有一茅而三脊,母至其本,名之曰菁茅。 ◆又蔓菁。 【周禮·天官】醢人菁菹。 【注】菁,蔓菁也。 ◆又蕪菁,【後漢·桓帝紀】種蕪菁以助人食。 ◆又菁,華英也。 【張衡·西京賦】麗服颺菁。 ◆又【集韻】倉經切,音青。 菁菁,花盛貌。 【詩·唐風】有杕之杜,其葉菁菁。 第378頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《康熙字典 中》
第378頁