◆又星宿各止其所,故名宿。 二十八宿,亦名二十八次。 次,舍也。 【釋名】宿,宿也,言星各止住其所也。 ◆又【增韻】安也,守也。 【左傳·昭二十九年】官宿其業。 【注】宿,安也。 ◆又【周禮·宮正注】諸吏直宿,謂職王宮之守衛者。 ◆又【廣韻】素也。 【史記·信陵傳】晉鄙嚄吒宿將。 ◆又【莊子·列傳】雖當世宿學,不能自解免也。 ◆又國名。 【春秋·隱二年】及宋人盟于宿。 ◆又邑名。 【史記·衛世家】孫林父甯殖,謀逐獻公怒如宿。 ◆又蒯瞶入宿。 ◆又【史記·吳世家】將舍於宿。 【左傳】作戚,字別義同。 ◆又姓。 【風俗通】漢鴈門太守宿祥,明正德中蜀人宿進。 ◆又通作夙,早也。 【周禮·春官】世婦,掌女宮之宿戒。 【注】宿戒,當給事,謂豫告之也。 ◆又與肅同。 【禮·祭統】先期旬有一日,宮宰宿夫人。 【注】宿讀為肅戒也。 ◆又【儀禮·宿屍注】宿,與曲禮主人肅客入之肅同。 ◆又去聲。 【廣韻】【集韻】【韻會】【正韻】□息救切,音秀。 列星也。 ◎按《史記》《漢書》二十八宿。 《正義》音息袖反,又音夙。 《左思·吳都賦》窮飛鳥之棲宿,注亦音秀,是星宿之宿,與棲宿之宿,古皆通同。 ◆又葉息流切,音羞。 【莊子·天地篇】至無而供其求,時騁而要其宿。 ◆又葉相即切,音息。 【班彪·冀州賦】遵大路以北逝兮,正趙衰之采邑。 醜柏人之惡名兮,聖高帝之不宿。 考證:〔【左傳·昭二十六年】官宿其業。 〕 謹照原文二十六年改二十九年。 █家 【寅集上】【宀字部】 家 〔古文〕□□□【唐韻】古牙切【集韻】【韻會】【正韻】居牙切,□音加。 【說文】家居也。 【爾雅】戶牖之間謂之扆。 其內謂之家。 【詩·周南】宜其室家。 【注】家謂一門之內。 ◆又婦謂夫曰家。 【孟子】女子生而願為之有家。 ◆又一夫受田百畝,曰夫家。 【周禮·地官】上地家七人,中地家六人,下地家五人。 【注】有夫有婦,然後為家。 ◆又大夫之邑曰家,仕於大夫者曰家臣。 【左傳·襄二十九年】大夫皆富,政將在家。 ◆又天家,天子之稱。 【蔡邕·獨斷】天子無外,以天下為家。 ◆又居其地曰家。 【史記·陸賈傳】以好畤田地,善往家焉。 ◆又著述家。 【前漢·武帝紀】表章六經,罷黜百家。 ◆又【太史公自序】成一家之言。 ◆又家人,易卦名。 ◆又姓。 漢劇令家羨,宋家鉉翁。 ◆又【集韻】古胡切,音姑。 【詩·豳風】予未有室家。 葉上據荼。 ◆又【小雅】復我邦家。 葉上居樗。 ◆又與姑同。 大家,女之尊稱。 漢曹世叔之妻班昭稱大家,即超妹。 ◆又葉古俄切,音歌。 【古雉朝飛操】我獨何命兮未有家,時將暮兮可奈何。 ◆又【孔臧·蓼賦】苟非德義,不以為家。 安逸無心,如禽獸何。 ◆又葉古暮切,音固。 【焦氏·易林】三足孤鳥,靈明為禦。 司過罰惡,自殘其家。 【說文】從宀,豭省聲。 周伯溫曰:豕居之圈曰家,故從宀從豕。 後人借為室家之家。 ○按《六書故》作①,人所合也。 從□,三人聚宀下,①之義也。 乑古族字,乑偽為豕,《說文》謂從豭省,無義。 ①字從宀從□,或從宀從乑。 乑字從亻從人人,與□形近。 ◆又□。 考證:〔【說文】居也。 【爾雅·釋宮】戶牖之間曰扆,其內謂之家。 〕 謹照原文改家居也。 爾雅戶牖之間謂之扆。 〔【左傳·襄二十六年】大夫皆富,政將在家。 〕 謹照原文二十六年改二十九年。 █害 【寅集上】【宀字部】 害 【唐韻】何蓋切【集韻】【正韻】下蓋切【韻會】合蓋切,□孩去聲。 【說文】傷也。 從宀從口。 言從家起也。 丯聲。 【徐曰】禍嘗起於家,生於忽微,故害從宀。 【增韻】利,害之對。 ◆又殘也,禍也。 【易·謙卦】鬼神害盈而福謙。 【繫辭】損以遠害,益以興利。 ◆又【周語】先王非務武也,勤恤民隱,而除其害也。 ◆又妨也。 【左傳·桓六年】謂其三時不害,而民和年豐也。 ◆又要害。 【戰國策】秦之號令賞罰地形利害,天下弗如也。 【史記·秦始皇本紀】北收要害之郡。 ◆又忌也。 【史記·燕世家】燕昭王使樂毅約趙楚伐齊,諸侯害齊湣王驕暴,皆許之。 【注】害猶言患之也。 ◆又【屈原·列傳】上官大夫與之同列爭寵,而心害其能。 ◆又【集韻】【類篇】□何割切,音曷。 何也。 【爾雅·釋言】盍也。 【注】盍,何不也。 或作害,與曷盍通。 【詩·周南】害澣害否。 【注】害,何也。 【書·大誥】王害不違卜。 【注】害作曷。 ◆又葉古詣切,音係。 【詩·邶風】願言思子,不瑕有害。 葉上逝。 ◆又【賈誼·旱雲賦】□畝枯槁而失澤兮,壞石相聚而為害。 葉下涕。 【前漢·眭兩夏侯京翼李敘傳】疑殆匪闕,違衆忤世。 淺為悔尤,深作敦害。 俗作害。 害字丯聲,俗從豐作。 █富 【寅集上】【宀字部】 富 【廣韻】【集韻】【韻會】□方副切,否去聲。 【說文】備也。 一曰厚也。 【廣韻】豐於財也。 【書·洪範】五福,二曰富。 【周禮·天官·塚宰】二曰祿以馭其富又。 【史記·貨殖傳】本富為上,末富次之,奸富最下。 ◆又【易·繫辭】富有之謂大業。 【禮·儒行】不祈多積,多文以為富。 【莊子·天地篇】有萬不同之謂富。 ◆又【正字通】年富,謂年幼後來齒正方久也。 【史記·曹相國世家】悼惠王富於春秋。 ◆又【禮·祭義】殷人貴富而尚齒。 【注】臣能世祿曰富。 第322頁完,請繼續下一頁。喜歡 寫心網 writesprite.com 作品,請記得按讚、收藏及分享
音調
速度
音量
語言
《康熙字典 中》
第322頁